Մաս 13.

413 192 4
                                    

-Ոչ մի բան չեմ հիշում:

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

-Ոչ մի բան չեմ հիշում:

-Քսաներեք բաժակից հետո դու ողջ էլ չպետք ա մնայիր:

Շիկահերը ծաղրում է, միասին քայլում են դեպի համալսարանի շենքը:

-Էնքան հարբած եմ էղել, որ չեմ հասկացել՝ ինչքան գեշ էր:

-Դու ե՞րբ ես ճաշակ ունեցել:

-Սու՛ս մնա:

Թեթև հրում է ընկերոջը, մտնում են ներս:

***

Սպիտակ Range Rover-ը կանգ է առնում հսկայական կառույցի առաջ:Սևահեր երիտասարդն արձակում է ամրագոտին և հարցնում.

-Չես իջնու՞մ:

-Իջնում եմ:

Գայանեն գլխով դրական պատասխան է տալիս, բացում դուռը և ոտքը դուրս դնում մեքենայից:Նարեկը ժպտում է, իջնում և ինքը:Աղջիկը սպասում է, մինչ տղան նրան է հավասարվում, ապա երկուսով քայլում են առաջ:

-Կողքիցս հեռու չգնաս:

-Ես էրեխա չեմ ու կարող եմ ինքս ինձ պաշտպանել:Առիթ չեմ տա ինչ-որ մեկին, մի՛ անհանգստացի:

-Ես քեզ վստահում եմ, բայց՝ ոչ տղաներին:

Սևահերը հոգոց է հանում, իսկ երիտասարդը՝ ձեռքերը դնում ջինսե տաբատի գրպաններում:

-Գոնե լսարան մի՛ մտի, որ ես ինքս վախենալու տպավորություն թողնեմ:

-Լավ:

Աչքերը պտտեցնելով և ծիծաղելով՝ պատասխանում է Նարեկը:

***

Վիլյան ու Արմինեն նստած են լսարանում:Դասախոսը նոր թեման է բացատրում, լսարանի մի մասը բացակա է, մյուս մասը չի լսում դասը:Կինը կտրում է ձայնը, կանգնում և նայում ուսանողներին, որոնցից յուրաքանչյուրը զբաղվում է ինչ-որ բանով:Անցնում են վայրկյաններ...

-Սա ի՞նչ այլանդակություն է:

Երիտասարդները նրա հանկարծակի և բարձր հնչող ձայնից վեր են թռչում:

Իրականության Սահմաններին Where stories live. Discover now