Chapter 18: Memory Loss
Winter's Pov
Inalalayan ko na si Hope papunta sa higaan niya. Hinintay ko na muna siyang makatulog at pagkatapos nun ay saka ako nagpasyang umalis na dahil aayusin ko pa yung mga gamit ko, hindi pa ako nakakapasok sa kwarto ko, kung pwede lang eh... sasamahan ko na dito si Hope. Papakiusapan ko nalang si Kimberly kaso hindi naman papayag ang staffs dahil nga lalaki pa rin ako at babae si Hope.
'Gusto ko din tanungin kung nagselos nga ba siya kay Kimberly para iiwas na ako talaga pero di ko na tinanong, pagod siya at kailangan kong respetuhin ang lagay niya ngayon'
Walang gana akong tumayo sa kinauupuan kong sofa sa kwarto at dali dali ng lumabas, saktong saktong pagbukas ko ng pinto palabas ay bumungad agad sa akin sila Astrid at Phoenix na kitang kita sa mukha nila yung pag-aalala.
"She's okay now... nagusap na kami. T-There's nothing to worry about. Kung pwede lang muna sana... hayaan niyo nalang muna siya magpahinga, ako nalang gigising sa kanya mamaya bago mag-dinner. Pabilin na rin kay Kimberly na wag muna siya diyan magstay. Hope needs space" kalmadong sabi ko.
"P-Pero saan magse-stay si Kimberly? Winter... alam kong iniisip mo yung kapakanan ni Hope pero isipin mo din sana yung lagay ni--"
"She'll stay in my room" walang ekspresyong sabi ko.
O_O <--- Mukha nila.
"NASISIRAAN KA NA BA!?" sabay pa sila. Buti pa sila... buti pa sila... sila na.. Hays..
"Wag nga kayong praning, ayoko rin naman magselos sa akin lalo si Hope, don't worry, magpapabook nalang ako sa kabilang kwarto" walang ganang sabi ko at saka na umalis.
~~~~~
Kakagaling ko lang sa customer's service para doon sa room na pagse-stayan ko. Andito ako ngayon at nakatayo sa harap ng elevator, naghihintay na magbukas ito.
Hindi ko pa rin maalis sa isip ko yung paguusap namin ni Hope kanina saka yung mag pinagsasasabe niya. Nasasaktan ako sobra
----FLASHBACK----
"Hope, sigurado ka bang dito ka lang talaga? Kung gusto mo doon ka nalang sa kwarto ko para solo mo at makapagpahinga ka ng maayos saka--"
"Okay na ako dito... sige na, magpapahinga lang muna ako saglit"
"S-Sige... a-alis na ako. Nasa tapat lang ako ng kwarto mo kapag may kailangan k--"
"Winter... p-pwedeng dito ka lang? Kahit hintayin mo lang akong makatulog"
O_O
BINABASA MO ANG
Come Back, Hope
Teen Fiction"No matter how hard I try to forget and avoid you, I cant. I only have one way. A way which leads me back to you. And hell yeah, I'm still into you. In sickness and in health, Til' death do us part' WARNING: WAG MASYADONG MASAYA, SOBRANG SAKIT NIYAN
