Chapter 20: Snow
Hope's POV
-- Maiintindihan ko kung masasaktan ka ngayon. Yes, si Winter na at Kimberly" Phoenix
Hindi ko alam kung ano ang eksakto ang ekspresyon ng mukha ko. Hindi ko alam kung ngingiti ba ako at magpapanggap na okay lang sa akin, na para bang hindi ako apektado? O magpapakawasak sa harapan nila?
'Para naman may dahilan ako para mawasak yung puso ko hindi ba? tss patawa eh hahaha'
>_<
//GREAT! MASAKIT NGA OO! SOBRANG SAKIT! DAMMIT! YUNG FEELING NA NAGISING NALANG AKO TAS SILA NA NI KIMBERLY? DAMN! EH ANO NGA BANG PAKE KO? AYOKO KAY WINTER HINDI BA? EH BAT AKO NASASAKTAN? NO! HINDI AKO NASASAKTAN!//
Liningon ko si Winter at Kimberly na magkatabi sa sofa, nakatingin silang dalawa sa akin ngayon. Tinignan ko si Winter at sa di inaasahan ay nagtama ang mga mata namin.
O_O
// lub dub // lub dub //
Agad akong nag-iwas ng tingin sa kanya at napayuko nalang. Ipinikit ko ang mga mata ko at bumuntong hininga nalang bago sila titigan lahat.
"Are you okay, Hope? May nararamdaman ka bang hindi maganda?" Astrid.
"O-Oo okay lang ako hahaha"
"Sigurado ka ba? Hindi ka nasasaktan sa kanilang dalawa?" tukoy ni Phoenix doon kay Winter at Kimberly na nakatingin pa rin sa akin. Wag nga kayong tumingin na parang naaawa pa kayo sa akin.
Umiling iling ako at naglakad patungo sa may lamesa para kumuha ng tubig. Iinom na sana ako ng tubig ng biglang nagsalita si Astrid dahilan para mapatigil ako.
"Sure ka diyan ah. Kasi di halatang nasasaktan ko sobra sis" sinamaan ko ng tingin si Astrid. Pinapaguilty ata ako nito.
"Ano ka ba? para nga akong nabunutan ng tinik eh. Nawalan ng sakit sa ulo, nawalan ng pabigat tch" inis na sabi ko at inirapan si Winter. Ibinaba ko nalang yung basong hawak ko at naglakad na paalis. Ngunit iilang hakbang pa lamang ang nagagaw ako ng biglang magsalita si Phoenix.
>_<
//bwisit na yan//
"Ibig sabihin pala niyan eh nasaktan ka nga, ayan Hope ha yieee hahaha" Phoenix.
Napapikit nalang ako habang nananatiling nakatayo sa posisyon ko.
"Diba kapag nabunutan ka ng tinik, masakit yun... sobrang sakit pero sa huli... ginhawa na, so ano? moving on ka na ba te?" Astrid.
BINABASA MO ANG
Come Back, Hope
Teen Fiction"No matter how hard I try to forget and avoid you, I cant. I only have one way. A way which leads me back to you. And hell yeah, I'm still into you. In sickness and in health, Til' death do us part' WARNING: WAG MASYADONG MASAYA, SOBRANG SAKIT NIYAN
