Come Back, Hope

Chapter 36: The Cure

Chapter 36: The Cure
Chapter Song: Only Hope by Mandy Moore

Hope's POV

Nanatili lang akong kayakap si Winter. Hindi ko inakalang makikita ko pa siya muli. Akala ko yun na ang huling pagkikita namin.

Sobrang saya ko dahil hanggang ngayon, buhay pa rin kami sa kabila ng matinding dinanas namin sa school.

"Tinakot mo kong babae ka" ramdam kong naiiyak si Winter habang sinasabi niya iyon.

"You are the one who scared me in the first place. Lalo na nung nakahandusay kang duguan non" ako habang hinahagod ang likod niya

"I was still alove that time. Eh ikaw... You just died, Hope. Its a miracle that you woke up. Its like... Resurrection" siya.

Kumalas ako sa pagkakayakap at hinawakan ang magkabilang pisngi niya at tinitigan siya ng mabuti.

Naawa ako sa itsura niya, puno ng bugbog ang mukha, black-eyed, may mga galos, at may benda pa sa ulo.

"Kung nakita mo lang Winter... hayss... Ayoko ng balikan, ang importante ay buhay tayong dalawa" I smiled at him and he smiled back.

Nanatili kaming ganyan at sa puntong ito. Gusto kong huminto ang mundo, gusto kong huminto ang oras. Yung tipong kaming dalawa lang ang may karapatang gumalaw.

Gusto ko maging normal, buti nga nabuhay pa ako eh, I could've died. May Leukemia ako tapos humantong pa ako sa ganto.

Yeah... I died but... what a miracle, I woke up.

"This is a miracle. Your case is difficult Ms. Lowell. Dont misunderstood me but... the others who suffer from Acute Myeloid Leukemia who had an accident... they didn't survive. 1% nalang ang chance na mabuhay ka pa pero... WOW, this is a miracle. We should inform the--" hindi makapaniwalang singit ng doctor.

Napangiti nalang ako sa sinabi ni Doc. I'm hope by the way. Punong puno ng pag-asa.

"Uhmm Doc, its better if you keep this confidential" Pumasok si Tita, mama ni Winter.

"Yes ma'am. Sa ngayon kailangan nalang nating obserbahan ang pangangatawan ng dalawang pasyen-- Uhm... Mr crimson?" tukoy ni Doc kay Winter. "Shouldn't you be resting?"

Napalingon ako kay Winter at napasmirk naman siyang napatingin sa akin. Tinignan niya rin yung nasa paligid niya, we are all staring at him.

Tigman mo nga naman ang future mister ko oh.

"Ah hehe mamaya na, susulitin ko munang makasama ka" sabi niya sa akin

"Isa!" pananakot ko.

He pouted. Mukha siyang pato hahahahha. Mukha siyang... Sinapak na pato.

Akala niya naman ang cute niya tignan. Mas cute yan kung walang mga galos yung mukha.

"Wag ka magpa-cute diyan, nakakatakot ka kaya" sabi ko.

Nagtawanan naman yung mga tao dito sa loob ng kwarto ko.

"Fine... But kiss me first" sabi niya sabay pout ng lips sa harap ko.

Napapikit naman ako at nilingon ang mga taong nakapaligid sa amin. Jusko po! Nakakahiya sobra.

"Yieeee kiss na yan" Ate Hara.

Nilingon ko si Winter na nakapikit pa din at nakapout ang lips. Mukha siyang ewan. Mukhang patooo!!!