#HeForShe

-25-

ხანდახან მავიწყდება რომ ჰარიმ ნახევარი ცხოვრება თანამედროვეობისგან მოწყვეტილმა გაატარა და უხერხულ სიტუაციებში ვვარდები. დილით ტოსტის გაკეთება რომ ვთხოვო ჯერ ის უნდა ავუხსნა თვითონ ტოსტი რა არის. ერთხელ ისიც ვცადე რომ სკაპში დარეკვა მესწავლებინა,მაგრამ როგორცკი ეკრანზე კლავიატურის ძებნა დაიწყო მაშინვე შევჩერდი. სიყვარულისთვის მთებსაც კი გადაძრავს, მაგრამ უნდა ნახოთ რა საყვარელი და დაუცველია, როცა ისეთ რამეს თხოვს რის აზრზეც არ არის.
ამწამს მოკლე წითელ კაბასა და შავ ქუსლებში გამოწყობილი სარკის წინ ვდგავარ და მაკიაჟს ვიკეთებ. მე და ჰარი შევთანხმდით რომ სადმე რესტორანში დავჯდებოდით და დროს მშვიდად გავატარებდით. ტელეფონი მცირე ზომის ჩანთაში ჩავიდე და კარები გამოვიხურე. ჰარი მანქანასთან მელოდებოდა. სადარბაზოდან გამოსვლისთანავე ჩემი ყურადღება ქერა თმიანმა ბიჭმა მიიპყრო. ეს კევინი იყო. თუმცა ის უფრო მაწუხებდა, რომ მის გვერდზე მდგარ ხუჭუჭა და ჩემთვის რჩეულ მამაკაცს ელაპარაკებოდა. თავში ათასობით ცუდმა აზრმმა გამიარა. იქნებ მალე ჩხუბიც ატყდეს. ფეხებს ავუჩქარე.
-ჰეიი- სიტუაცისს განსამუხტად მათ შუა ჩავჯექი.
-აბი. როგორ ხარ? - კევინმა გადამკოცნა.
-კარგად შენ? - ნერვიულად გავუღიმე - ჰარი ეს კევინია. კევინ _ ჰარი.
-ჩვენ უკვე გავიცანით ერთმანეთი - ჰარიმ გამიღიმა.
-ხო გავიცანით -სწრაფადვე დაეთანხმა კევინი - ჩემთვის არ გითქვამს შეყვარებული თუ გყავდა - ვითომ ნაწყენი ხმით მითხრა კევინმა
ჰარის გავხედე. პირში დაგროვებული სიგარეტის კვამლი გარეთ გამოუშვა და თვალი ჩამიკრა. ვერცკიწარმოიდგენთ რა სექსუალურად გამოუვიდა.
-კარგი ჩვენ წავალთ - წელზე ხელი მომხვია - სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა კევინ - კევინმაც თავი დაუხარა და გამოწვდილი ხელი ჩამოართვა.
-ამსაღამოს წვეულება მაქვს.. -სიტყვა დაგვაწია კევინმა - გამიხარდება თუ მოხვალთ.
-აუცილებლად - ორივეს მაგივრად ჰარიმ უპასუხა და კარი მიმიხურა.
მგზავრობა მშვიდად ჩაივლიდა,რომ არა ჰარი და მისი უაზრო ახირებები. როგორცკი შეამჩნია ჩემი დაძაბულობა მოფერება დამიწყო და ყურადღება მასზე გადამატანინა.
-წავიდეთ კევინის წვეულებაზე? - ყველაფრის შემოთავაზებას ველოდი ამის გარდა.
-რათქმაუნდა. თუ შენ გინდა.
-მაშინ წავიდეთ - ფეხზე ხელი აღტაცებულმა დამადო.
ისევ ჩამოწვა სიჩუმე და ისევ ჰარიმ გადაწყვიტა მისი დარღვევა.
-გადმოჯექი.
-ჰარი შენ საჭესთან ზიხარ.
-მერე რა... გადმოდი. - მეგონა ცოტაცდა დაცინვას დამიწყებდა, მაგრამროგორცკი სერიოზულობა შევამჩნია თვითონ დავრჩი გაცინებული. თამამად შევიხსენი ღვედი და მოხერხებულად ჩავუჯექი კალთაში. ფეხები მის ირგვლივ მქონდა შემოწყობილი, თავი კი მის მაგარ მკერდზე მედო. სიმაღლის გამო გზას კარგად ხედავდა.
ვერცკიმივხვდი ჩემი საქციელის შედეგს, სანამ ჰარის ყრუ კვნესა არ აღმოხდა. მხოლოდ ახლა შევამჩნიე რომ ჰარის სიამაყეზე ვიჯექი და მანქანის ყოველგვარი მოძრაობის დამსახურებით მასზე ვმოქმედებდი.
-ბოდიში - დარცხვენით აწითლებულმა ვუთხარი.
-ამისთვის ბოდიშს ნუ მიხდი პატარა.. ნუუ -გზაზე არსებული ორმოების გამო, წამებით მე და მანქანა ჰაერში აღმოვჩნდით. დაშვება ორივესთვის მწარე აღმოჩნდა.ჰარიმ საჭეზე კონტროლი დაკარგა, თუმცა მალევე აღიდგინა და შუბლიდან ცივი ოფლი მოიწმინდა. ტუჩები ყურებთან მომიტანა და ჩამჩურჩულა. თან ისე რომ მის მიერ ნათქვამი ყველა ბგერა გარკვევით და მკაფიოდ იყო გამოყვანილი.
-ბაჭია.გადადი.შარვალი.ვიწროვდება -თავიდან ვერ მივხვდი მისი სიტყვების შინაარსს,მაგრამ როგორცკი მგზავრის სავარძელს დავუბრუნდი ყველაფერი ნათელი გახდა. მისი სიამაყე ამჯერად ვერტიკალურ მდგომარეობაში იყო და სრული თავისუფლებისთვის გზას ითხოვდა.
„მოგიჭერს აბა რა იქნება" გამეღიმა.
-რაგაცინებს? გგონია ამას ისე დავტოვებ?ძალიან ცდები.. ძალიან.
ნათქვამზე უბრალოდ გავუღიმე.
ჰარიმ მანქანა გააჩერა. ჯერ მე ჩამოვედი.
-მაქანას დავაყენებ და მოვალ - ეს მემითხრა ასე.სინამდვილეში ორივემ ვიცოდით რომ დასამშვიდებლად მიდიოდა.
-კარგი მაგიდასთან დაგელოდები.
დაჯავშნულ მაგიდასთან დავჯექი და ჰარის მოსვლამდე მენიუს თვალიერება დავიწყე.
-იცით დანაშაულია ასეთი ლამაზი ქალი, ასეთ ლამაზ საღამოს მარტო იჯდეს - მიმტანი მომიახლოვდა - გადაწვიტეთ რას შეუკვეთავთ?
-იცით მარტო არ ვარ და მირჩევნია პარტნიორს დაველოდო - ვეცადე უხეშად არ გამომსვლოდა.
ოფიციანტმა გამიღიმა, თავი დამიკრა, შენი მესმისო და ბოდიშის მოხდით წავიდა.
-რაუნდოდა? - ჰარი მოვიდა. თან ოფიციანტს მკვლელ მზერა ესროლა.
-ისეთი არაფერი. რასშეუკვეთავთო.
5 წუთში ჩვენს მიერ შეკვეთილი სტეიკი წინ გვედო და მშვიდდ ვჭამდით.
-ვერ ვჭამ როცა მიყურებენ - ჰარის ვუთხარი და შემდეგი ლუკმა პირში ჩავიდე.
-ჭამის დროსაც ლამაზი ხარ
ხმამაღლა გავიცინე, წითელი ღვინო მოვსვი და მეც დავუწყე ყურება.
-დაწყებული საქმე არ დავამთავროთ? - მისი ფეხი ჩემსას შეეხო.
-ჰარი.. - თვალები გავუფართოვე - შუა რესტორანში ვართ.
-გინდა თუ არა? - ეშმაკურად გამიღიმა .
თავი დავხარე. რათქმაუნდა მინდოდა მაგრამ თქმის მრცხვენოდა. ისევ ღვინო მოვსვი. როგრცჩანს ეს თანხმობად მიიღო, რადგან ხელჩაკიდებულები საპირფარეშოსკენ გავემართეთ.
-ბატონო ეს კაბინა მარტო ქალებისთვისაა- ვიღაც მოხუცმა ჰარი კარებში შეაჩერა.
-მესმის ქალბატონო, მაგრამ ჩემს გოგოს პრობლემები აქვს.. მარტო ვერ შვება. ხომ ხვდებით არა ?! - ქალმა დაბნეული მზერით შემომხედა. სიცილისგან თავს ვერ ვიკავებდი.
-ბოდიშით - ჰარის გადავაბიჯე და პირველი მე შევედი. უკან კულულებიანი კუპოდონი მომყვა და კარები ჩაკეტა.
-სერიოზულად? მარტო ვერ ვშვები? - სახით ჰარისკენ შევტრიალდი.
-მე რაც ვიგულისხმე მაგას მარტო ვერ იზამ - ისევ ეს ეშმაკური ღიმილი - გამახსენე მანქანაში სად გავჩერდით?
-მეუბნებოდი გადადი შარვალი მიჭერსო - ყურებთან ისე ახლოს მივედი რომ დარწმუნებული ვიყავი კისერთან ჩემ სუნთქვას გრძნობდა.
-და ახლაც მიჭერს ბაჭია - კაბინის თხელ კედელს მივაწექი. ფეხები ჰარის წელზე მქონდა შემოხვეული
-პირველი სწრაფი სექსისთვის მზად ხარ? - კისერზე მკბენდა.
-ამწამს ყველა რომანტიკულ სექსს მირჩევნია რაცკიოდესმე გვქონია - როგორცკი ეს სიტყვები წარმოვთქვი ჰარი ჩემში შემოვიდა და მეც, გრძნობებმორეულმა, კვნესა დავიწყე.
ახლა მივხვდი რომ სწრაფი ყველაფერი კარგია. სწრაფი ტრანსპორტი, სწრაფი ინტერნეტი, სწრაფი კვება და სწრაფი სექსი. იმდენად მაგარი იყო რომ ლითონის კარებს მუშტებს ვურტყამდი და სიამოვნებისგან მასზე ფრჩხილებს ვიმტვრევდი.
-ეს ხშირად უნდა ვქნათ - ყურებში ჩავჩურჩულე,როგორცკი მისგან ჩამოვხტი და ხელსაბანთან სარკის წინ დავდექი
-გეთანხმები.
ცივი წყალი შევისხი აწითლებულ ლოყებზე.
-რაგაცინებს? - ჰარიმ მკითხა და სიამოვნებისგან გაინაბა.
-თავს ცუდ გოგოდ ვგრძნობ.. და ეს მომწონს - ხმამაღლა გავიცინე - იცი ახალი იდეებიც მომივიდა.
ჰარიმ დაინტერესებული სახით შემომხედა.
-რა იდეა?
-სხვა დროს ეს.. მუსიკის ფონზე უნდა გავაკეთოთ.
თავიდან გაიცინა. შემდეგ თითქოს დაფიქრდა გეგმა მოეწონაო და ტუჩები მოკუმა სიმპატიის გამოსახატად .
-კარგი იდეაა. დღეიდან სიმღერების ამორჩევას დავიწყებ.
საპირფარეშოდან ხელიხელჩაკიდებულები გამოვედით. ყველა ჩვენ გვიყურებდა. მოხუცი ქალები ზიზღით თავს ატრიალებდნენ, კაცებს სიამაყის ღიმილი დასთამაშებდათ სახეზე.
-მგონი შენი ყვირილი ყველას ესმოდა - გადმომიჩურჩულა ჰარიმ.
-რა სირცხვილია - სასწრაფოდ გადავიხადე და მანქანაში ჩავხტი.
თვალები მეხუჭებოდა. ცოტაც და დამეძინებოდა. ჰარიმ შემანჯღრია.
-ბოდიში გაგაღვიძე ?
-არაუშავს. რამე გინდოდა?
-კევინის წვეულებაზე წასვლა ხომ გადავწყვიტეთ და მისამართის კითხვა მინდოდა. მაგრამ თუ გეძინება შეგვიძლია..
-არა.. წავიდეთ - წასვლა სულაც ა რმინდოდა,მაგრამ ჰარი განსაკუთრებით მოწადინებულია, არვიცი რას გეგმას მაგრამ არ მინდა მცდელობა ჩავუშხამო მისამართი ვუთხარი. ჩვენგან შორს არ იყო, ამიტომ მალევე მივედით.
-გამიხარდა რომ მოხვედით - კევინი მეგობრულად მოგვესალმა და შინ შეგვიპატიჟა. იქაურობა მთვრალი მოკლეკაბიანი „ბოზანდარას" იმიჯით განთქმული გოგონებით იყო სავსე. აი ამიტომ არ მინდოდა ჰარის აქ მოყვანა.
-ცოტახანი ჰარის წაგართმევ. ბიჭებს გავაცნობ - ჩემი უყოყმანო თანხმობის შემდეგ ბიჭები წავიდნენ და სულ მარტო დავრჩი.
-ეგ სიმპატიური ბიჭი შენი ძმაა? - ქერა გოგომ, სასიამოვნო ფორმებითა და ლამაზი სახით ჩემში მკვლელის ინსტინქტები გააღვიძა.
-ჩემს შეყვარებულზე ამბობ? არა ჩემი ძმა არ არის. ერთად ვართ.. ხომ ხვდები.. სექსი გვაქვს ხოლმე - ჩემს ირონიას საზღვარი არ ქონდა და ამ გოგოს მიმართ უარყოფითი ემოციების დამალვას არც ვცდილობდი.
-ზოგ ბოზს ბედი აქვსო - ჩაილაპარაკა და მომშორდა.
რათქმაუნდა როგორც მაღალი ფენის წარმომადგენელი, განათლებული და პატიოსანი გოგონა თმებში ვწვდი და წამებში მთელი იატაკი თმებით მოვასუფთავებინე. ჩვენს ირგვლივ გოგოები ისე იყვნენ შემოკრებილნი,როგორც ციხეში იციან ხოლმე და „ჩხუბი ჩხუბიო" ყვიროდნენ.
-შენ სულ გაგიჟდი? - უკნიდან კევინის ხმა მომესმა. ცოტახანში შეხებაც ვიგრძენი. დასისხლიანებული ქერა ჩემგან რამდნეიმე ნაბიჯში იწვა და ოხრავდა.
-ჰარი სადაა? - კევინს მივუბრუნდი.
-სახლის უკან. მისმინე...
არ დავლოდებივარ.სწრაფი ნაბიჯებით გავიარე მანძილი და მალე ჰარის სახესაც წავაწყდი. ვიღაც ქერა გოგოს ელაპარაკებოდა. ძალაუნებურად მოსმენა დავუწყე.
-რავი ჰობი დიდი არაფერი. ვმღერი... და ხო კიდევ ვხატავ - გაღიმებულმა ჰარიმ უთხრა და მისგან პასუხის მოლოდინში გაინაბა.
-და მაგას ეძახი არაფერს? რომელიმე მაინც შემეძლოს - ვიცოდი რომ სერიოზულზე არაფერზე ლაპარაკობდნენ, მაგრამ თავი მაინც ცუდად ვიგრძენი. იქვე ჩავიკეცე და ტირილი დავიწყე. რომგეკითხათ რაგატირებსო პასუხს ვერ გაგცემდით. თავი ისე უმწეოდ და დაუცველად ვიგრძენი.
-ჰეი... - ჩემწინ ჰარი ჩაიმუხლა - რაგჭირს?
-შეგიძლია ხელში ამიყვანო და აქედან წამიყვანო?- ცოტახნის შემდეგ ფეხებქვეშ ჰარის ხელი ვიგრძენი. მსიამოვნებს ჰაერში ატაცებულს რომ დავყავარ. მანქანაში,როგორც წინათ, ერთ სავარძელში მოვთავსდით. ჰარი ნელა ატარებდა მანქანას, ცალი ხელი საჭეზე ედო, მეორეთი კი ზურგზე მეფერებოდა. ვიცოდი მისულს ყველაფერი უნდა ამეხსნა, მაგრამ ახლა ამისთვის არ მეცალა. ჰარის ზედას უმიზეზო ცრემლებით ვასველებდი და შიგნიდან დაუვიწყარ ტკივილს ვგრძნობდი, რომელსაც სახელად სიცარიელე ერქვა.