Annesini hiç görmeden, anne sevgisini hiç tatmadan sadece babasının ve akrabalarının sevgisiyle büyüyen bir kız çocuğu mutlu olabilir mi?. Mutluluğu seçip babasına tutunduğu anda babası da ellerinin arasından kayıp giderse ne olur?. Zaten annesinin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm sınırı 10 oy ve 10 yorum. Sondaki açıklamayıokursanızsevinirim. Iyi okumalar mutluluk kaynaklarım❤.
🔥🔥🔥🔥🔥
Günler günleri, geceler gündüzleri kovalarken aklımı kemiren önce şeyi daha ne kadar göz ardı edebileceğimi deniyordum. Yığılıp kalmadan önce bir kağıt gördüğüme çok emindim ve emin olduğum bir şey daha vardı. O gece evde benden başka biri vardı. Yoksa bunun bir açıklaması olamazdı. Odamın kapısı, penceresi kapalıydı. Amcam çerçeveyi hem duvara çivilemişti hem de cırt cırtlı bantla sabitlemişti. Yani çerçevenin kendiliğinden düşme olasılığı yoktu.
Önüme konan tavuk suyu çorbasını bıkkınlıkla içiyordum. Günde en az iki öğün tavuk suyu çorbası içiyordum ve bu artık bıkkınlık getirecek bir seviyeye ulaşmıştı. Uyanalı hemen hemen iki hafta olmuştu. Uyandıktan sonra doktor yalnız konuşmamız gerektiğini söylemiş ve odadaki herkesi kovmuştu. Bana psikolojik destek almam gerektiğini söylemişti. Doktoruma göre benim birkaç cam batmasıyla bitkisel hayata girmem imkansızdı. Bitkisel hayata girmemi tetikleyen bir şeyler olduğunu söylüyorlardı ki haklılardı.
O gece evde ne olup bittğini öğrenmem gerekiyordu ve bunu ancak teyzemler ve halamlar nöbetleşe başımda kalmayı bıraktıklarında yapabilirdim. O notun evde olduğuna emindim ve o notta her ne varsa o gece olup biteni açıklayan nitelikte bir şey olduğunu düşünüyordum. Teyzemin içerden attığı duyunca kaşlarımı çattım ve kucağımdaki tepsiyi sehpaya bıraktım.
"Torak bu ne!" Teyzem bağıra bağıra salona girdiğinde kaşlarımı çattım.
"Ne ne teyze?." Elindeki sigara paketimi gösterince derin bir iç çektim.
"Bir şey değil teyze ver onu bana." Teyzem sigarayı arkasına sakladıktan sonra bana iyice yaklaştı.
"Kızım sen kafayı mı yedin ha!. Sigara içmek de ne demek oluyor. Sen kendini daha erken öldürmeye falan mı çalışıyorsun ha!." Sinirlerim o kadar bozuldu ki daha fazla kendimi tutamadım ve kahkahamı koy verdim. Bu kahkaham kesinlikle neşeden uzak tamamen sinir bozukluğundan kaynaklı olan alay dolu bir kahkahaydı.
"Yapma ama teyze ben o yatakta yatarken söylediklerinizi duydum. Daha erken ölmemin sizin umurunuzda olduğunu hiç sanmıyorum. Ne demiştiniz ha hatırladım: 'Keşke ölmüş olsaydı da kurtulsaydı. Böylesine aciz bir şekilde yatmasından daha iyi olurdu.' Tam olarak böyle şöylemiştiniz değil mi teyze. Şimdi lütfen bana böyle davranma ve git. Daha fazla kalbini kırmak istemiyorum." Salonda bir hıçkırık sesi yankılandığında kafamı o tarafa doğru çevirdim. Gizem halam her şeyi duymuş bir şekilde elini hıçkırıklarını önlemek istercesine ağzının üstüne koymuş ağlıyordu.
Halamın bakışlarına pek çok duygu hakimdi. Pişmanlık, çaresizlik, acı ve daha niceleri. Halam hızlı bir şekilde salondan çıktığında teyzem sigara paketini koltuğun üzerine fırlatıp bana son bir kez baktı. Teyzem de ardına bakmadan salondan çıktığında evin kapısı şiddetle kapandı. Yorgun bir şekilde kanepeye çöktüğümde derin bir nefes aldım. O sözler beni gerçekten çok yaralamıştı ve teyzem üstüme gelince istemsiz ağzımdan çıkmıştı. Belki de doktorum haklıydı benim acilen psikolojik destek almam gerekiyordu.
