POCZĄTEK: 25 czerwca 2018
🌺Mogą pojawiać się sceny 18+ i przekleństwa
🌺Wszystkie pozostałe ważne informacje w części #0
NAJWYŻSZE OCENY:
✅472 miejsce w FANFICTION (2 lipca 2018 rok)
-Po prostu się zdenerwowałam- mruknęłam wracając do swojego poprzedniego zajęcia. -Jeśli to tekst to chętnie ci pomogę- zaoferował się, a ja wywróciłam oczami. -
Nie mam czasu na rozmowę z tobą- mruknęłam, a on prychnął pod nosem. -Nie jesteś zbyt miła- powiedział przechodząc z nogi na nogę. -Jakoś nie obchodzi mnie to- powiedziałam dopisując wciąż nowe słowa na kartce.- Mam robotę do wykonania, a ty aktualnie mi przeszkadzasz. -Chciałem ci pomóc- powiedział unosząc ręce w geście obronnym. -Wyglądam jakbym potrzebowała pomocy?- zapytałam odwracając się gwałtownie w jego stronę. -Tak- powiedział patrząc mi wyzywająco w oczy, a ja na chwilę zapomniałam, co mogłabym jeszcze dodać. -Pewnie jesteś tak samo dobry jak większość w tym pomieszczeniu, więc z łaski swojej wsadź swoją męską dumę do kieszeni i po prostu się zamknij- warknęłam, a ten śmiejąc się dalej patrzył na mnie swoimi wielkimi oczami.- Co cię tak bawi? -Pomyliłaś poziomy umiejętności, mała- powiedział klepiąc mnie po głowie.- Zaraz ci pokażę, kto rządzi tym lokalem. -Nie dotykaj mnie tak, jakbym była psem- powiedziałam zrzucając z siebie jego dłoń. -To nie zachowuj się jak skończona suka- powiedział, a mi dosłownie zabrakło języka w ustach na dalszą konwersację z nim. Jedyne co byłam w stanie zrobić to odwrócić od niego wzrok i patrzeć na scenę. Starałam się skupić na występach i nie zwracać uwagi na to, że przez cały czas czułam na sobie wzrok tego bezczela. Po jakichś piętnastu minutach prychnęłam pod nosem i stwierdziłam, że po prostu wyjdę, aby nie tracić więcej czasu. W momencie, w którym złapałam za klamkę drzwi, obok których stałam poczułam szarpnięcie za drugą rękę. -Musisz zostać na moją część- powiedział uśmiechając się cwaniacko. -A co jeśli mnie to nie interesuje?- uniosłam brew.- Już mi pokazałeś swoje umiejętności językowe. -Mam ochotę pokazać ci inne sztuczki, które umiem z nim zrobić- powiedział bardzo blisko moich ust. -Coś jest z tobą nie tak- powiedziałam z grymasem na twarzy starając się odsunąć. -Po prostu nie wychodź- powiedział puszczając moją rękę i przepychając się przez tłum, aby dojść do sceny. Znużona oparłam się znowu o ścianę i postanowiłam się zebrać po jego prezentacji. W momencie, w którym zaczął rapować dosłownie opadły mi ręce, a szczęka tarzała się po podłodze. Był dobry. Nie. On był świetny. W momencie, w którym odwrócił się w moją stronę i zobaczył w jakim stanie się znajdowałam obdarzył mnie uśmiechem i puścił do mnie oczko, a ja poczułam jak robi mi się gorąco.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Może ta pomoc z tekstem to wcale nie był taki zły pomysł..
