POCZĄTEK: 25 czerwca 2018
🌺Mogą pojawiać się sceny 18+ i przekleństwa
🌺Wszystkie pozostałe ważne informacje w części #0
NAJWYŻSZE OCENY:
✅472 miejsce w FANFICTION (2 lipca 2018 rok)
-Chyba pan sobie żartuje- podeszłam bliżej.- Najpierw mnie pan okradł z mojej szansy na normalnego pracodawcę, a potem ma pan czelność przychodzić do mojego mieszkania i jeszcze próbować się wprosić?- zapytałam z podniesionym głosem. Ten jedynie uśmiechnął się szerzej i wyciągnął rękę, którą po chwili zanurzył w paczce z moimi żelkami. -Jesteś śliczna i potrzebujesz pracy, ja mam pieniądze i mogę ci ją zapewnić, czego jeszcze potrzebujesz?- zapytał wkładając do ust kolorowe misie. -Mam nadzieję, że ktoś zadzwoni keidy znajdzie te kilka ogłoszeń, które rozwiesiłam- powiedziałam cicho, ale dalej starałam się brzmieć stanowczo. -Zdjąłem je- powiedział chuchając mi w twarz owocowym zapachem.- I tak pracujesz dla mnie, więc innym nie jest potrzebny twój numer telefonu. -No chyba sobie żartujesz- powiedziałam chcąc się odsunąć, ale przyciągnął mnie do siebie z potworem. -Już nie jestem twoim panem?- zapytał unosząc brew. -Współczuję temu dziecku, do którego szuka pan opiekunki- powiedziałam wyrywając się i poprawiając koszulkę, którą wymiętosił. -Yeontan ma się dobrze- powiedział połykając żelki, które mi zabrał i z wielką ochotą widoczną w oczach spojrzał na paczkę w mojej dłoni.- To jak? Zaprosisz mnie do środka, T/I?- po raz kolejny poruszył brwiami. -Przestań. Zachowujesz się jak jakiś psychol- powiedziałam chcąc jeszcze jakoś się wycofać, ale szybko złapał moje ręce. -Może nim jestem- powiedział okręcając moje kończyny wokół swojej talii.- Ale wierz mi, dziewczyny piszczą na mój widok.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Jak je gonisz i uciekają to może im się coś wyrwać z przerażenia- mruknęłam w jego klatkę piersiową kiedy przycisnął mnie do siebie, a ten się zaśmiał.- Dlaczego mnie przytulasz?
-No weź, nie psuj tej chwili. Nawet nie wiesz, ile osób chciałoby być na twoim miejscu, a ty robisz problemy- powiedział głaszcząc mnie po plecach.- Ślicznie pachniesz. -Dość- zebrałam w sobie wszystkie siły, jakimi dysponowałam i mocno odsunęłam go od siebie na rozpiętość ramion.- Nie chcę cię tu więcej widzieć- szybko otworzyłam drzwi i znalazłam się po drugiej stronie. -To jak mam przyprowadzić Yeontana?- zapytał, a ja nie czekając ani chwili dłużej zatrzasnęłam za nim drzwi. -W ogóle!- krzyknęłam przeczesując włosy palcami i oddalając się wgłąb mieszkania. Chory typ. Kto normalny wącha ludzi i jeszcze im o tym mówi.. Ale też ładnie pachniał.
