Part (2)

995 78 0
                                    

Taeyong's POV

Teacher:"ဒီတစ္ေခါက္လည္း အဆင့္တစ္က....Lee Taeyong!!"

"Wowwwww"

တစ္ခန္းလံုးမွwoowwwေသာ္လည္း က်ေနာ္မwowwႏိုင္.. ဘာလို႔ဆို ဒါေတြက ၾကားေနက်ကို..ပီးေတာ့...ေနာက္ထပ္ၾကားေနက်ေတြလည္း လာေတာ့မယ္ေလ....

Taecher: "ကဲ ကဲ wowwမေနၾကနဲ႔ သူ႔လိုျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားၾက"

All: Nae~~~~

Taecher: ဒီေန႔အတြက္ သင္မယ့္ သင္ခန္းစာက...&$#^$%^@&&&-$&:-#^&#

Teacher: "ကဲ အားလံုးအတန္းဆင္းမယ္"

All: Nae sam!

"ဘာလဲကြာ ဒီတစ္ေခါက္လည္းသူပဲလား"

"သူက စာလုပ္တာကိုး ရမွာေပါ့"

"မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။အဲ့ေကာင္ လာဘ္ထိုးတာပဲျဖစ္ရမယ္"

"မင္းကလည္းကြာ မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ႔ပက္ေနတယ္"

"ဒီေကာင္ ဘယ္လိုမွမ႐ိုးဘူး.. လာဘ္ထိုးတာပဲျဖစ္မွာ"

ဒါေတြဟာ resultထြက္လာၿပီးရင္ က်ေနာ္ အျမဲၾကားေနက် အသံမ်ားသာ...
ဆရာေတြ ဆရာမေတြ ေ႐ွ႕သာ အားက်ေနတဲ့ အသံေတြေပးၾကတာ ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ မနာလိုမႈေတြအျပည့္နဲ႔သာ....
ဒီလို အၿပိဳင္အဆိုင္မ်ားတဲ့ေက်ာင္းမွာ 1st positionရေနက် က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းမ႐ွိတာမဆန္းပါဘူး..
ဒါေပမယ့္.. သူ... သူက အရမ္းထူးျခားတယ္

"JUNG-JAE-HYUN"

က်ေနာ္ သူ႔နာမည္ကို ရြတ္ရင္းျပံဳးမိလိုက္သည္..
အျမဲေက်ာင္းေနာက္က်လို႔ ဆရာမ ေအာ္ဆဲသံနဲ႔အတူ တဲြၾကားေနက် နာမည္တစ္ခု..
သူက က်ေနာ့္ကို စာသင္ေပးပါတဲ့လား..
သူက ၿပိဳင္ခ်င္လို႔လား??no no no သူက က်ေနာ္နဲ႔လည္း မသိ။ positionကလည္း အဲ့ေလာက္မေကာင္းေတာ့ က်ေနာ့္ကိုၿပိဳင္ခ်င္တဲ့လူမဟုတ္တာ အလြန္ေသခ်ာတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရေတာ့မယ့္အတြက္ အရမ္းေပ်ာ္ေနသည္။
ေရးလက္စ ေဘာပင္ကို ခ်ကာ က်ေနာ္အိပ္ရာဝင္ရန္ ျပင္ဆင္ေတာ့သည္..အျမဲေရခ်ိဳးပီးမွ အိပ္ရာဝင္တတ္တာ က်ေနာ့္ အက်င့္လို ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ က်ေနာ့္Mysophobiaက အေမနဲ႔အေဖမ႐ွိကတည္းက ပိုပိုဆိုးလာတယ္။ အေမတို႔ မ႐ွိေတာ့တာလည္း ၅ႏွစ္ေတာင္ ႐ွိေတာ့မယ္။ ေထာက္ပံ့ေနတဲ့ အဖိုးကလည္း အရင္လိုေကာင္းေကာင္းဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ အခု က်ေနာ္ အလုပ္ထြက္လုပ္ရတဲ့အထိ ေက်ာင္းစရိတ္၊ စားစရိတ္႐ွာေနရပီ...
ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ.. ဒါက က်ေနာ့္ဘဝေပးအက်ိဳးပဲကို..

Desire (Complete)Where stories live. Discover now