Taeyong's POV
ဒီေန႔ အလြန္အမင္းေပ်ာ္ခဲ့ရပါတယ္..
အရမ္း ၾကာေနၿပီျဖစ္လို႔ တုပ္တုပ္မွ မလႈပ္ခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ စိတ္ထဲက ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ..၊ ရယ္ေမာမႈေတြကို သူက တဖန္ျပန္ၿပီး ႏိႈးဆြေပးခဲ့တယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Jaehyun...ၿပီးေတာ့ အရမ္းလည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္...
ေရးေနတဲ့ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးကို က်ေနာ္သိမ္းလိုက္ၿပီး အိပ္ရာဝင္လိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ ဘယ္တုန္းကမွ ဒီလိုေတြေရးဖူးတာမဟုတ္..။ အခုခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ရဲ႕ Jaehyunအေပၚထားတဲ့ခံစားခ်က္ေတြကို မသိမ္းထားႏိုင္ေတာ့လို႔ ခ်ေရးေနတာျဖစ္တယ္
💭ထပ္ၿပီးေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္..Jaehyun💭
**************************************
Next Afternoon~~
မနက္ကတည္းကိုက Jaehyunက်ေနာ့္ကို စကားမေျပာဘူး..။ ဘာမ်ားအစားမွားထားလဲမသိဘူး။ မေန႔က ကိစၥကိုမ်ား႐ွက္သြားလို႔လား??႐ွက္ရေအာင္လည္း ဘာမွျဖစ္ခဲ့တာမွမဟုတ္တာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘယ္လိုမွမေနေပမယ့္ သူက ဘာလို႔ ဒီလိုႀကီးျဖစ္သြားတာလဲ?မေန႔က က်ေနာ့္ကို ျပန္လိုက္ပို႔ေတာ့ အေကာင္းႀကီးတိုင္းပဲ႐ွိပါေသးတယ္..။ ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္သြားတာလဲမသိ?က်ေနာ္ အေျဖ႐ွာဖို႔ 'ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ပီ'ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေလးနဲ႔ သူ႔ရံုးခန္းထဲကိုေျခဦးတည့္လိုက္တယ္။
*knock knock*
*knock knock knock*
"Nae~~ဝင္ခဲ့ပါ"
က်ေနာ္အထဲေရာက္သြားတာနဲ႔ ျမင္လိုက္ရတဲ့Jaehyunပံုစံက စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဖတ္ေနတာ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ပံုစံက က်ေနာ္ဝင္လာမွ ေကာက္ဖတ္လိုက္တဲ့ပံုပဲ..။ က်ေနာ္လည္း တံခါးကိုျပန္ဆဲြပိတ္ရင္း သူ႔ကိုေမးခြန္းထုတ္လိုက္တယ္။
"ေန႔လယ္ေရာက္ၿပီ...Boss!ဘာစားမလဲ?"
ေၾသာ္!ဒီပါးစပ္ကလည္းတစ္ေမွာင့္!ထမင္းမစားေသးဘူးလားလို႔ေမးရမွာကို ဘာေတြေလွ်ာက္ထြက္ေနမွန္းမသိဘူး
"မွားလို႔ မွားလို႔...Boss!ထမင္းမစားေသးဘူးလား??"
"..."
က်ေနာ့္ကို အေရးတစ္စက္မွမလုပ္ဘဲ စာအုပ္ႀကီးကိုပဲ သဲႀကီးမဲႀကီးဖတ္ေနတယ္။ awwww..သူေျပာဖူးတယ္ေလ ႏွစ္ေယာက္တည္း႐ွိေနရင္ Bossလို႔ေခၚတာမႀကိဳက္ဘူးဆိုတာ...။က်ေနာ္လည္း အခန္းအျပင္ဘက္က လူရိပ္လူေျခ ၾကည့္လိုက္ၿပီး
YOU ARE READING
Desire (Complete)
RandomJaehyun: က်ေနာ့္ရဲ႕ ဆႏၵက သူ႔ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈသာ... Taeyong: က်ေနာ္ဟာ အျပစ္ကိုထိုက္တန္လို႔ ေစာင့္ဆိုင္းေနရမယ့္သူ။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ့္ဆႏၵက သူနဲ႔ျပန္ေတြ႔မယ့္အခ်ိန္ထိ ေစာင့္ဆိုင္းခြင့္... Jaehyun: ကျနော့်ရဲ့ ဆန္ဒက သူ့ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုသာ... Taeyong: ကျနော်ဟာ...
