Jaehyun's POV
"Jaehyunေရ..ေက်းဇူးပဲကြာ..Hyungက ဆရာေတြနဲ႔ လုပ္စရာ႐ွိေနလို႔ သြားၿပီေနာ္"
"ဟုတ္ Hyung! ဒါနဲ႔....က်.......ေနာ္...."
က်ေနာ္ျပန္ေျပာတာေတာင္ နားမေထာင္ႏိုင္တဲ့ထိ ေျခေထာက္နဲ႔ ဖင္ တစ္ပါတည္းျဖစ္ေအာင္ ေျပးသြားပါေလေရာ
က်ေနာ္လည္း စက္ဘီးေလးကိုထားၿပီး ေနာက္ကိုအလွည့္
" Ya~~~Jaehyun"
လည္ပင္းကို လူတစ္ေယာက္လာခ်ဳပ္တာခံလိုက္ရတယ္။ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့
"ဟင္ Winwin"
"မင္းက မင္း ေဘဘီနဲ႔ အိုေကေနပီေပါ့ေလ"
"ေအးကြ..အားက်ေနတယ္မို႔လား?"
"အားလား?မက်ပါဘူး..အားက်ေနရင္ အားေဆးေသာက္မွာေပါ့"
"ေဟ့ေကာင္!လာေျပာင္မေနနဲ႔..ၿပီးေတာ့ သူက ေဘဘီမဟုတ္ေတာ့ဘူး..Baby Hyungေလးျဖစ္သြားပီ"
"ဟင္ ဘာေတြမိုးႀကိဳးပစ္ကုန္တာတုန္း"
"သူက ငါ့ထက္ အသက္ႀကီးတယ္တဲ့ကြ..။ေအးေပါ့ကြာ ငါကပဲ ေက်ာင္းေစာတက္တာဆိုေတာ့လည္း..."
"မင္းတို႔ေတြကလည္း ႐ႈပ္ေနတာပဲ...
ဒါနဲ႔ မင္းသူ႔ဆီစာသင္ေနတယ္ဆို...အဲ့ဒါေၾကာင့္ ပီးခဲ့တဲ့ ၂လလံုးလံုး ငါ ဂိမ္းဆိုင္ေခၚတာေတာင္ ေခၚမရတာေပါ့"
"ဒါေပါ့ကြ!"
"အျဖစ္ကိုသည္းတယ္မင္းကလည္း...ဒါမ်ား သူ႔ကို ဖြင့္ပီး ေျပာလိုက္စမ္းပါကြာ"
"အာာာာ ငါ့ေၾကာင့္ သူ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္"
"မင္းက အခ်ိန္ဆဲြေနမွ သူမ်ားက လက္ဦးသြားမွ ငိုေနရမယ္"
"ေဟ့ေကာင္ နိမိတ္မ႐ွိတာေတြမေျပာနဲ႔"
"ေျပာရမွာေပါ့..ဟိုက မင္းကို ျပန္ခ်စ္ဖို႔ဆိုရင္ အနည္းဆံုးမင္းက ခ်စ္တယ္ဆိုတာေလးေတာ့ ေျပာထားေလ"
"ငါ..ငါက သူ႔ကို ဒီတိုင္းေလးၾကည့္ေနရရင္ေတာင္ ေက်နပ္တာ"
"ဒီတိုင္းေလးၾကည့္မွာ??တျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ အတူတူ႐ွိေနတာကို မင္းၾကည့္ေနရမယ္ဆိုရင္ေရာ မင္း ေက်နပ္မွာလား?"
YOU ARE READING
Desire (Complete)
RandomJaehyun: က်ေနာ့္ရဲ႕ ဆႏၵက သူ႔ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈသာ... Taeyong: က်ေနာ္ဟာ အျပစ္ကိုထိုက္တန္လို႔ ေစာင့္ဆိုင္းေနရမယ့္သူ။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ့္ဆႏၵက သူနဲ႔ျပန္ေတြ႔မယ့္အခ်ိန္ထိ ေစာင့္ဆိုင္းခြင့္... Jaehyun: ကျနော့်ရဲ့ ဆန္ဒက သူ့ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုသာ... Taeyong: ကျနော်ဟာ...
