Desire (Complete)

Part (27)

Taeyong's POV

ခံစားခ်က္ႀကီးက အရမ္းထူးဆန္းတယ္။
မေန့က သူ..သူ လုပ္လိုက္တဲ့အျပဳအမူႀကီးကို ေၾကာက္သြားလို႔ပဲလား...ဒီေန႔မနက္seoulကိုျပန္ေရာက္ကတည္းကိုကစ လူက တစ္ေနကုန္ ေနလို႔ထိုင္လို႔ကို မေကာင္းဘူး! ထိုင္မရ ထမရနဲ႔ ဘယ္လိုမွကိုအဆင္မေျပပါဘူး...။စိတ္ေတြေရာ ကိုယ္ေတြေရာ တစ္ကိုယ္လံုးကို ပူထူေနၿပီး ရင္ဘတ္ႀကီးကေအာင့္ေနတာလိုလို..အသက္႐ွဴမဝေတာ့တာလိုလို...။
ျပတင္းေပါက္ဘက္က လာတဲ့ေလတျဖဴးျဖဴးေလးနဲ႔ပဲ က်ေနာ့္ရဲ႕ အေတြးေတြကို လႊင့္ေနလိုက္တယ္။

1 hour later~
2 hour later~~
3 hour later~~~
4 hour later~~~~
5 hour later~~~~~

ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်ေနာ္အေျဖရခဲ့ၿပီ။ က်ေနာ့္ရဲ႕ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ေလးကိုဖြင့္ၿပီး က်ေနာ့္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အမွတ္တရေပါင္းမ်ားစြာကို ေရးေနခဲ့တယ္။
✏Jaehyun...ငါ မသိခဲ့ဘူး..။ငါတို႔ရဲ႕ အမွတ္တရေတြဒီေလာက္ေတာင္ ႐ွိခဲ့မွန္း။ ငါေလ Tenကို ေမ့ပစ္ဖို႔ မင္းကိုအသံုးခ်ခဲ့မိတယ္ဆိုေပမယ့္....

*ေတာက္*

က်ေနာ္ေဒါသႀကီးစြာနဲ႔ ခပ္ျပင္းျပင္းပဲ ေတာက္ေခါက္လိုက္တယ္။
ေရးေနရင္းနဲ႔ စာအုပ္က ကုန္သြားတာကိုးး။
ေဘးပတ္ပတ္လည္ကို ၾကည့္ၾကည့္ေတာ့ ဒိုင္ယာရီေရးဖို႔ စာအုပ္ေကာင္းေကာင္းမ႐ွိတာနဲ႔ ႐ိုး႐ိုးဗလာစာအုပ္ပဲ ခ်က္ခ်င္းေကာက္ယူၿပီးဆက္ေရးလိုက္တယ္။

✏ငါ မင္းကို ခ်စ္တယ္...။မဟုတ္ဘူး ငါမင္းကိုခ်စ္မိသြားၿပီ။ တကယ္ေတာ့ မင္းကိုခ်စ္မိေနတာ ၾကာေလာက္ၿပီေနမွာ။ ငါကိုယ္တိုင္ကိုက သတိမထားမိတာ။ သိပ္ခ်စ္တယ္ Babyရဲ႕ Jaehyunကို...✏

က်ေနာ္ သေဘာက်စြာနဲ႔ ကိုယ္ေရးထားတဲ့ စာလံုးလွလွေတြကို ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီးေတာ့ အိပ္ရာဝင္လိုက္တယ္။
လူကလည္း ဖ်ားခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနၿပီရယ္...

Taeyong's POV END

****************************************
Jaehyun's POV

နံရံေပၚမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ နာရီကိုမ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္ရင္း ၾကည့္ေနမိတယ္။ မနက္၉နာရီ႐ွိေနၿပီ..သူမလာေသးဘူး။ မေန႔ကလည္း ေလဆိပ္ကေန အိမ္ကိုလိုက္ပို႔မယ္ဆိုတာေတာင္ မရဘူး။ အတင္းျငင္းကန္ၿပီး ျပန္သြားတယ္။ က်ေနာ့္ကိုမ်ားစိတ္ဆိုးသြားသလား??အင္းေလ က်ေနာ္ကလည္း အေတာ္ရြံစရာေကာင္းတဲ့အေကာင္...သူ႔ကို ေၾကာက္ေအာင္လုပ္ခဲ့တာကိုးး။ မမူးဘဲနဲ႔ ႐ူးေနတဲ့ အေကာင္!