Taeyong's POV
က်ေနာ္ဆိုတာ တစ္မိုးေအာက္ Lee Taeyong..
ေမ်ာက္႐ွံဴးေအာင္ ေဆာ့တဲ့ ကေလး၁၇ေကာင္ကိုေတာင္ က်ေနာ္ရေအာင္ ထိန္းဖူးတယ္..
ဒါေပမယ့္..အဲ့သရဲအေၾကာင္းေတာ့ လာမဟနဲ႔
က်ေနာ့္မွာ အေသေၾကာက္ရတာ
အခုလည္း ေအာက္ကိုဆင္းသြားတဲ့Jaehyunက အရမ္းၾကာေနပီ..
က်ေနာ္ စိတ္ပူတာနဲ႔ လိုက္သြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္..အမွန္က တစ္ေယာက္ေနရတာေၾကာက္ေနလို႔😁
"Jaehyun~~"
"..."
အီးးးစ္ ဘာသံမွလည္း မၾကားရဘူး
အရင္ ရက္ေတြက သတိမထားမိဘူး..က်ေနာ့္အိမ္က မီးျပတ္ရင္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္ဆိုတာ...
"Jaehyunရာာာာ~~~.....ဘယ္ေရာက္ေနတာတုန္း"
*ခြၽတ္ ခြၽပ္*
ဟင္ ဘာသံႀကီးလဲ? ႐ုပ္႐ွင္ေတြထဲမွာ ၾကားေနက် သရဲလာေတာ့မယ္ အသံလား??ေသေတာ့မွာပဲ...
ေဟာ ေျပာရင္းဆိုရင္း ေ႐ွ႕ကျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီးက လႈပ္ေနတာ...
ဘာႀကီးလဲ?? ေ႐ွ႕ဆက္တိုးလိုက္တိုင္း ပိုပိုႀကီးလာတယ္..အမယ္ေလးး ေသပါၿပီ...အ႐ွင္လတ္လတ္ သရဲအေျခာက္ခံေနရပီ 😭😭
ဟင္ လႈပ္ေနတာႀကီးက ရပ္သြားပီ..ဟာ ဒီဘက္တိုးလာပီ..
"အားးးးးးးးး!!!!!!!!"
က်ေနာ္ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ပစ္ၿပီး တစ္ထိုင္တည္းသာ ငိုခ်လိုက္ေတာ့သည္
Taeyong's POV END
.........................................................................
Jaehyun's POV
အေပၚထပ္မွာ က်ေနာ့္Hyungေလးတစ္ေယာက္တည္းက်န္ေနခဲ့ပီ..က်ေနာ္ကေတာ့ ျပံဳးျပံဳးႀကီး ထြက္လာေပမယ့္ က်ေနာ့္Baby Hyungေလးကေတာ့ က်ေနာ့္ကို မလႊတ္ခ်င္တဲ့ ပံုစံေလးနဲ႔ က်န္ေနခဲ့ပီ...
က်ေနာ္ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့ ဖုန္းကဖြင့္ထားတဲ့ flashlight ကို ပိတ္ၿပီး
*Du~~~Du~~~*
"Hello?"
"Hello? အေမလား"
"ေအး ဘာလဲ?"
"အေမ သားဒီေန႔ အိမ္ျပန္မလာႏိုင္ေတာ့ဘူး"
"ေဟ ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဒီမွာ ဆရာက mathsေတြကို အကုန္လုပ္ေပးလိုက္ခ်င္လို႔တဲ့"
YOU ARE READING
Desire (Complete)
RandomJaehyun: က်ေနာ့္ရဲ႕ ဆႏၵက သူ႔ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈသာ... Taeyong: က်ေနာ္ဟာ အျပစ္ကိုထိုက္တန္လို႔ ေစာင့္ဆိုင္းေနရမယ့္သူ။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ့္ဆႏၵက သူနဲ႔ျပန္ေတြ႔မယ့္အခ်ိန္ထိ ေစာင့္ဆိုင္းခြင့္... Jaehyun: ကျနော့်ရဲ့ ဆန္ဒက သူ့ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုသာ... Taeyong: ကျနော်ဟာ...
