Jaehyun's POV
ညကလည္း တစ္ညလံုးအိပ္လို႔မေပ်ာ္ခဲ့ပါဘူး...
မနက္လည္း ဘယ္လိုမိုးလင္းလာခဲ့လဲဆိုတာလည္း မသိပါဘူး
At dawn - 4 am ~~
ေနေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမထြက္ေသးတဲ့မနက္ခင္းအေစာႀကီးမွာ က်ေနာ္ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာၿပီး မေန႔ကအေျခအေနကို တစ္ခုခ်င္းျပန္စဥ္းစားေနမိတယ္။ အရမ္း နာက်င္တယ္ ဒီရင္ဘတ္က။ က်ေနာ့္ကို ႐ွိတယ္လို႔ေတာင္ သူသတ္မွတ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး..။ က်ေနာ့္အေပၚကို သူဘာေတြမ်ားမႀကိဳက္တာလဲ?အရမ္း နာက်င္လြန္းလို႔ က်ေနာ့္ မ်က္ရည္ေတြတစ္စက္စ ႏွစ္စက္စနဲ႔ က်လာခဲ့တယ္...။ ဖ်က္ဆို နားခြက္က မီးေတာက္တတ္တဲ့ Hyungမို႔လို႔ က်ေနာ္ အသံမထြက္ေအာင္ မနည္းႀကိတ္ငိုေနရတယ္..
~ခ်စ္ျခင္းက နာက်င္ျခင္းကို ေပးစြမ္းတာပါလား ~
-At 7am -
သူေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာတဲ့ထိတိုင္ေအာင္ က်ေနာ္ ေနရာကမထဘဲ ငိုေနခဲ့မိတာ မနက္၇နာရီေတာင္ ေရာက္သြားၿပီ။ အေနာက္က ေျခသံဖြဖြေလးကို ၾကားလိုက္ေတာ့မွပဲ က်ေနာ့္ မ်က္ရည္ေတြအျမန္သုတ္ပစ္ၿပီး အိေျႏၵကိုထိန္းလိုက္တယ္
"Jaehyun ငါတို႔ ဒီေန႔ ဘာစားၾကမလဲ?"
က်ေနာ္ အရမ္းအံ့ၾသလြန္းလို႔ အသံေတာင္မထြက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ Hyungကို ဒီေလာက္ အသည္းမာတတ္မွန္းမသိခဲ့ပါဘူး
က်ေနာ္ဘက္ကအေျဖျပန္မေပးေတာ့
"Hmmm? Jaehyun?"
က်ေနာ့္ရဲ႕ သည္းခံခ်ဳပ္တီးႏိုင္စြမ္းေတြလည္း ေလ်ာ့က်လာၿပီး
"Hyung!တကယ္မလိုခ်င္တာလား က်ေနာ့္ကို...
Hyungေဘးမွာ မ႐ွိေစခ်င္တာလား?? က်ေနာ္ က်ေနာ္ ဘာလုပ္ေပး"
"ငါမွာ့ မေန႔က မင္းသိခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ..ကိစၥေတြအတြက္ အေျဖ႐ွိတယ္!"
အနည္းဆံုးေတာ့ သူ႔ဘက္က ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးတံု႔ျပန္လာၿပီမို႔ က်ေနာ္ အျမန္ပဲ သူ႔နားကိုသြားလိုက္တယ္
"$*&&:/$&$-^.-$/.^$-/.^#^^&^#6^#6.&3^"
မထင္မွတ္ထားေသာေတြပါပဲ...က်ေနာ့္ Hyungလိုလူကို ဘယ္လိုလူမ်ိဳးကမ်ားဒီလိုမ်ိဳးလုပ္သြားခဲ့တာလဲ?
သူကေတာ့ ေျပာစရာ႐ွိတာေျပာၿပီး အေပၚတက္သြားေလရဲ႕
မၾကာပါဘူး..သူဆင္းလာေတာ့ သူ႔လက္ထဲမွာ အထုပ္အပိုးေတြေတြ႔လိုက္ရေတာ့ က်ေနာ္ ျပာသြားရတယ္..
သူကေတာ့ နဂိုအတိုင္းအသည္းမာစြာနဲ႔
YOU ARE READING
Desire (Complete)
RandomJaehyun: က်ေနာ့္ရဲ႕ ဆႏၵက သူ႔ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈသာ... Taeyong: က်ေနာ္ဟာ အျပစ္ကိုထိုက္တန္လို႔ ေစာင့္ဆိုင္းေနရမယ့္သူ။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ့္ဆႏၵက သူနဲ႔ျပန္ေတြ႔မယ့္အခ်ိန္ထိ ေစာင့္ဆိုင္းခြင့္... Jaehyun: ကျနော့်ရဲ့ ဆန္ဒက သူ့ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုသာ... Taeyong: ကျနော်ဟာ...
