Dinler hakkında bilgisi dahi olmayan bir kızın, camiye ayakkabılarıyla girip "Şu ezanı kısın!" demesiyle başlayan bir hikaye...
*
Dünya güzeldir. Öyle güzeldir ki insanlar ondan başka bir şey düşünemez olur. Evveli ya da ahiri yoktur. Tek gerçek dün...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Bana mesaj atmıştı. Sevinmek ve şaşırmak arasında gidip geliyordum. Hissettiğim şeyleri durduramadığım için daha ona cevap bile verememiştim. Mesajı gördüğüme dair ileti ona varmış olmalıydı ama benin yaptığım şey ekrana boş boş bakarak sırıtmaktı. Basit bir mesajdı ama beni mutlu etmişti.
Beni ne kadar kırsa da ben ona yeniliyordum. Yenmek istediğim o'yken, yenilen bendim. Hem şimdi ben buna nasıl bir cevap verecektim ki?
Telefonumdan tekrar bir ses yükseldi. Heyecandan telefonu elimden düşürdüm. "Ah, gel şuraya." Deyip yatağımın dibine düşen telefonuna uzanmıştım ki bedenim yere yapıştı. Bu şapşal hâllerime gülmeye başladım. Telefonumu elime alım göğsüme doğru yasladım. "Aren, sen beni ben olmaktan çıkarıyorsun." Diye mırıldandım.
Ne yazdığına bakmak için telefonu kendimden uzaklaştırdım.
Aren: "Hâlâ bir cevap bekliyorum?" (18.38)
Bekle. Beklemek güzeldir Aren. Bak bana, ben de bana gülümseyerek bakabileceğin günleri bekliyorum.
Ecren: "Orada işim vardı." (18.40)
Bravo Ecren. O kadar güzel bir cevap verdin ki. Bundan daha güzeli olamazdı. Kimse bu kadar güzel cevap yazamaz. Bir kaç saniye sonra mesaj geldi.
Aren: "İşinin olduğunu söylemek için yedi dakika niye bekledin?" (18.40)
Zeki adam.
Ecren: "Telefonum düşmüştü." (18.40)
Gelecek mesajı beklemeye başladım. İnandırıcı değildim, inanmasını da beklemiyordum. Mesaj sesi geldi. Yine aynı heyecanla açtım.
Aren: "Gerçeği söyler misin artık?" (18.41)
Söyleyemem Aren. Senin için oradaydım diyemem. Konuyu değiştirmeliydim.
Ecren: "Sen evli misin?" (18.42)
Ne var? Merak ediyordum, o kız kimdi. Cevap gelmedi. Mesajım iletilmişti fakat görmemişti. Belki de bilerek görmemişti. Ya da işi çıkmış da olabilirdi. Ya da her zamanki gibi beni önemsemişti.
Yerimden kalktım. Biraz kitap okusam iyi olabilirdi. Kitaplığıma giderek yarım bıraktığım romanımı akşam yemeğine kadar okumak umuduyla aldım ve yatağıma uzanarak okumaya başladım.
Tabi ki okuyamadım. Çünkü mesaj geldi. Kitabı aceleyle bırakıp telefonumu elime aldım. Heyecandan şifresini üçüncü deneyişimde girebilmiştim.
Aren: "Bunun konumuzla ne alakası var?" (18.52)
Seni döverim Aren. Vermen gereken cevap evet ya da hayırdı işte. Ne diye söylemiyorsun?
