Dinler hakkında bilgisi dahi olmayan bir kızın, camiye ayakkabılarıyla girip "Şu ezanı kısın!" demesiyle başlayan bir hikaye...
*
Dünya güzeldir. Öyle güzeldir ki insanlar ondan başka bir şey düşünemez olur. Evveli ya da ahiri yoktur. Tek gerçek dün...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mutlu Yıllar güzeller. Yorumlarımızı bırakmayı unutmayalım lütfen.🌹❤
* Bir
İki
Üç...
Yok Allah'ım olmuyor. Açamıyorum gözlerimi. Hareket de edemiyorum.
Nasıl bir haldeyim onu da bilmiyorum ama keşke uyanmasaydım.
Kalbim yine ağzımda atıyordu. Hatta kalbim tüm bedenimde atıyordu. Resmen titriyordum. Uyanmamalıydım...
"Ecren, uyanıksın." Aren'in gülen sesini duyunca gözlerimi daha sıkı bastırdım. Ona arkam dönüktü. "Kocandan hâlâ kaçıyorsun." Sağ kolunu belime sardığında gerildim. Gözlerimi titrekçe araladım. Göz kapaklarım dahi titriyordu.
"A-aren..." dedim iç çekerek. Burnunu enseme dokundurdu. Derin bir soluk çekti içine. Ben de derin bir soluk çektim ama titreyerek. "Bana doğru döner misin?" diye sorduğunda yutkundum. Yüzüne bakabilecek miydim? Ne diye bu kadar utanıyordum?
"Eğer dönmezsen kendimi kötü hissedeceğim." dediğinde belimdeki elini sıktım. Kendini kötü hissetmesini asla istemezdim. "Utanıyorum." dediğimde güldü. "Ömrün boyunca bana ardın dönük mü duracaksın?" Sessiz kaldım.
"Ben gidiyorum o zaman." derken kolunu belimden çekti. Yine ona dönmedim. Derse gidiyor olmalıydı. Aren'in hareketlenmesiyle gözlerimi kapattım. Az sonra benim tarafıma geçip banyoya gidecekti. Adım seslerini duydum. Kıpırdamadan sadece bekledim.
Birkaç dakika sonra kapının açılıp kapanma sesini duydum. Gözlerimi aralayarak yerimde doğruldum. Kalbim çok hızlı atıyordu. Ayağa kalkarak dolabımıza doğru gittim. Şu an nasıl göründüğüme bakacaktım.
Aynaya baktığımda gülümsemeye başladım. Dağınık görünsem bile bu görüntüm hoşuma gitmişti. Saçlarımın arasından parmaklarımı geçirerek saçlarımı bir nebze de olsa düzelttim.
Dün geceyi düşünmek istemesem de aklım sürekli oraya kayıyordu. Nasıl cesaret edebilmiştim bilmiyordum. Asla pişman değildim.
Dakikalarca aynadan kendime baktım. Kıyafetlerimi düzelterek arkamı döndüm. Tekrar yatağa girecektim. Aren gidene kadar gözlerimi açmayı düşünmüyordum.
Tam bir adım atmıştım ki banyonun kapısı açıldı. Bedenim buz keserken gözlerimi yumdum. Hâlâ ona bakabilecek durumda değildim. "Küçük bir kuş yatağından kalkmış." Dediği şeyler gülümsememi sağladı. Titrek nefesimi vererek gözlerimi araladım. Aren'e bakamıyordum.
Sert adımları bana yöneldi. Yere basarken bile kendinden emindi. Onun yanında güvendeydim. "Gözlerin gözlerimi bulmadı hâlâ." Elini sağ yanağıma uzatarak okşadı. Gözlerimi gözlerine kaldırdım. Yanaklarıma bir sıcaklık nüfuz etti. Yanaklarıma bakarak gülümsedi.
