YALNIZ MELEZ (TAMAMLAMDI)

18-TÜRKİYE /41

'Tüm planlarımız suya düştü! '

Diye 1000. Kez bağıran Dünyaya 1000.kez göz devirim.

'Hayir. Planlar suya falan düşmedi. Aksine adamın dikkatini daha çok çektik. '
Diye mantıkla konuştu Kaan. Bora yoktu. Dün geceden beri eve gelmemişti.

Beni orda bırakıp gitmesi çok kırmıştı. Adamın benden etkilenmesi benim suçum değildi.

'Ee sonra? '
'ne sonra. Türkiyeye gideceğiz. Orada da devam edeceģiz. Bu sırada adamla görüşmeye de devam edeceğiz. Ve bam. Davet için VIP biletler hazır. '

Diye heyecanla konuştu Kaan. Ona tekrar göz devirdim.
'Bu 1001 oldu'
Anlamayarak Emreye baktım.
'1001. Göz devirmen. '

Diyince bu sefer hepimiz ona göz devirdik.
'1002 oldu'
'Işsiz misin Emre?'diye Emrenin başını okşadı Dünya.

Kusma hareketi yaptım.

'Ee ne zaman gidiyoruz Türkiyeye?'
Diye sordum.

'Bora geldiği an'
Dedi Kaan.
'Yani şimdi? '
Cümlesiyle önce herkes bunu diyen Marleye sonra Marleyin baktığı kapıya baktık.
Bora kapıdaydı. Hiç bana bakmadan içeri girdi. Bende ona bakmadım.
Ona ilk kez bu kadar çok kırılmıştım. Onun yüzünden yenilmiştim resmen.

Saçları karışmış gözleri parlıyordu. Yenilenmiş gibi duruyordu. Dağılması gerekirken. Bu beni daha da üzdü. Ben dün gece onu düşünmekten kimseyle sohbet etmemiş yapılan planları dinleyememiştim. Beyimiz ise yenilenmiş bir şekilde eve gelmişti.

Marleyin özel uçaklarından biriyle dönecektik. Eşyalarımız çoktan yerleştirilmişti

Büyük arabada yanımda Dünya karşımda ise elleri bağlı Ece ve Burcu vardı. Bize nefretle bakmaya devam ediyorlardı.

Uzun süredir evin altında kalmış dışarı çıkmamışlardı. Ve bizden nefret ediyorlardı

Ama Taşı aldığımız gibi onları zihinlerindeki zindandan kurtaracaktık. Bizden nefret etmeyeceklerdi . Bunun için çabalıyordum.

'Dunya. Sence başarabilecek miyiz?'

'Ayıpsın kardeşim'
Diye krolaştı dünya. Ona baygın bakışlarımdan attım.

'Boranın amacı ne?'

Diye sordu camdan bakarken. Yanımızda ilerleyen arabayı Bora kullanıyordu ve hepimizi sollayıp önümüze geçti. Dün geceden beri tek kelime konusmamistik. Ona ne olmuştu böyle.

'Bilmiyorum. Bana o kadar soğuk ki. Benim ona soğuk olmam gerekirken hemde! '
Sinirle soludum.

'Ben onun karısıyım. Birşey olduğunda ilk benimle paylaşmalı ama o benden uzak duruyor.
Anlamıyorum. Dün maçta o adam benden etkilenmiş ve sanki bunun suçlusu benmişim gibi davranıyor'

Dünya çözmeye çalışıyordu. O da bir türlü anlam verememişti bu olaylara.

Sonunda özel havaalanına geldik. Ve uçakta yerlerimize oturduk. Bora benden en uzak koltuğa oturmuştu. Bunu umursamamaya çalıştım.

Yanımda Kaan ve Dünya oturuyordu. Dünyanın yanında ise Emre .

Uçak havalanınca Bora ayağa kalkıp tuvalet yerine gitti.
'Emre. '

'Efendim Gece?'

'Boraya ne oldu böyle. Sana birşeyler anlattı mı. Dünden beri bana çok soğuk '
Emre kafasını bilmiyorum der gibi salladı. Onun da çözemediği şeyler vardı.