YALNIZ MELEZ (TAMAMLAMDI)

38-yönetici /61

ECE'den

Barda sıkılmış karşımda olan olayı izliyordum. Bacaklarımı sallayıp sandalyeye vurmaya başladım.
"Ece. Yavrum. Ne yapıyorsun? "
Diye soran Berk'e döndüm. Kız kesmeyi bırakıp bana dönmüştü.
"Sıkıldım"
Dedim tek nefeste.
"Ayy acaba polis mi çağırsam?"
Diye fısıldadım Berk'e. Pardon az önce fısıldadım mı dedim.

Öyle bir anda konuştum ki...
Şarkı değişme bölümüne gelmiş barda büyük bir sessizlik oluşmuştu. Herkes susmuşken ortaya doğru bir kız bağırdı. Yada bir deli.
"Ayy acaba polis mi çağırsam?"
Öyle ki karşı masada oturup yoğun bir tartışma içine girmiş insancık ve mortemler bile bu sese tepkisiz kalamamıştı.
Dünya bana fırlatmak için elindeki bardağı kaldırdı. Burcu son anda elinden almasa kafam yarılıyordu.

Aynı zamanda karşı masada kardeşine laf sokma gayretine giren Alev susmuş 'ay manyak mı bu be?'
Diye sormuştu. Bu soruyla herkes birkaç saniye düşündü. Düşünecek ne vardı bende bilmiyorum ama Burcu "sanırım öyle " diye noktayı koyduğunu zannetti ki ben elimdeki viski bardağını çoktan Aleve fırlatıp
"Ne diyorsun sen be!"
Diye üstüne yürümeye başladım.

Bardağı nişan almadan atmama rağmen istesem olmaz diyeceğim bir şekilde tam onikiden vurdum. Kafasında parçalanan bardak yüzünden çığlık atıp yere düştü. O zaman Alevin nasıl bir oyuncu ve yalancı olduğunu anladım. Lan o bir mortem. Ve bir mortem kafasında parçalanan bardak yüzünden yere düşmez.
Bora hemen yanına çökerken Alevin yarılan kafası iyileşmişti. Ama saçları kan ve viski yüzünden berbat bir haldeydi. Bora Alevi yerden kaldırdı. Alev sanki her an bayılacak gibi duruyordu.
"Birşeyi çok merak ettim "
Diye ortaya atılan Burcuya baktım. Yine ne saçmalayacak acaba. Bu kız saçmalamada dünya markası. Tabii benden sonra.
"Bu oyunculuk yeteneği için özel bir ders falan aldın mı. Yoksa genetik mi?"
Hepimiz susmuş sorusunun mantığında boğuluyorduk. Sonunda sorunun güzelliğini idirak edince büyük bir kahkaha patlattım. Bizim masa bana eşlik ederken Kara'nın masasında oturanlar sırıtıyordu.
Kara bile.

Alev sinirle bana bakarken ağlamaklı bir sesle konuşmaya başladı.
"Aşkım. Başım çok kötü "
Kendini Boranın kollarına atarken ardında sinirli bir Bora bırakmıştı.

"Sen çok oldun!"
Diye üstüme yürümeye başladı. Korkusuzca karışısında dikildim. O benden güçlüydü. Ama güçlerini tam kullanamadığı için olası bir kavgada kesin alırdım.
Berk bunu düşünememiş olmalı ki önüme geçti. Beni korumak adına.

Berk hem benden hem de boradan oldukça güçlüydü. Geceden sonraki en güçlü varlık oydu. Şimdi Gece olmadığına göre dünyadaki en güçlü varlık Berkti.
Bora bunu bilmesine rağmen durmamış bana doğru yürümeye devam ediyordu.

"Aşkım bırak onları. Gece pisliginin yasını tutuyorlardır şimdi "
Diye konuştu. Bu kez sinirli olan bendim.
"Baksana sen"
Diye dikkatini üzerime çektim tam güçlerimle onu indirecekken anlamadığım bir şekilde bağırmaya başladı. Bora önce Aleve sonra bana döndü.
Benim yaptığımı sandı. Bu ortamda bulunan herkes gibi...
Önümde duran Berki itip yüzüme yumruk atmaya çalıştı. Ben bunu beklediğimden yumruğunu tutup kolunu çevirdim.
Alev hala yerde çığlık çığlığa baģırıyordu. Bunun nasıl mümkün olduğunu inanın bende bilmiyorum.

"Şuna bi son ver!"
Diye tekme attı.
"Ben bir bayana el kaldırana adam diyemem"
Diye sitem edip yüzüne en sertinden yumruk indirdim. Öyle ki Bora yere düştü.

"Asıl siz şuna bi son verin!
Diye bağıran sesle havada olan yumruğumu son kez Boraya geçirip üstünden kalktım.
Bağıran kişiye yani Kara'ya döndüm. Alevin çığlıkları son bulmuştu. Sanırım bayıldı.