Güldüm. Sinirimi belli edersem müthiş vampir guclerim benden habersiz ortaya çıkardı. .
Gülmeme dahada sinir olmuşa benziyordu. Beni hızla yere itip karnima tekme atmaya başladı. Kedimi daha fazla tutamadım ki yavaştan rüzgar esmeye başladı . Hatta...
"Biliyor musun? Buraya gelerek büyük bir aptallık ettin. " Gözlerine dik dik baktım. Parmagimi ona uzattım "Sen ve ben" Diyerek kendimi gösterdim. "Asla aynı güçte olamayacağız. Bora sana anlatmamış sanırım. "
Alayla güldüm. "Ben bir Melezim Alev. Bu dünyada yaşayan en güçlü varlık benim" Etrafında bir tur döndüm.
"Sen ve o çok sevdiğin Bora asla benim kadar güçlü olamazsınız. " Gömdüğüm sinirimi ortaya çıkardım.
"Luminescence" Diye fısıldayınca parıltıların varlığını hissediyordum.
Ellerim gecenin karanlığına ışık tutmuştu. Bu parıltılari ilk kez gören Alev geri adım attı. Ona iyi bir ders vermeliydim.
Elimi ona uzatınca bacağı kırıldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O acıyla bağırıp yere düştü . Üstüne oturup yüzüne yumruk atmaya başladım. Sayısız yumruğum yüzüyle buluşuyor geç kapanan yaralara dönüşüyordu. Bacağını yerine oturmadığı için iyileşmemişti.
Ne olduğunu anlamadan üstünden çekildim. Havada süzülüp yere yapıştım . Anında ayağa kalkarken Bora'nın geldiğini gördüm. "Demek eskiye döndü olay?" Diye sordum. Bora hızla Alevi kontrol etti. Bacağını yerine oturtup sinirle ayağa kalktı.
Alev acılarından sıyrılıp Boranın yanına gitti.
"Aşkım. Ben biraz hava almak için çıkmıştım ya. Geldi burda beni sıkıştırdı. Ben senden güçlüyüm diyerek beni ne hale getirdi " Ardından ağlamaya başladı. Bense iyi oyunculuğunu izliyordum. Yalancı pislik
"Uzun zaman oldu . Ama hala aynı yalanlar. Kendini hiç geliştirememişsin" Diye cık cık ladım.
Bora beni bir su küresine hapsetti. Yeter bu kadar diyip ışıltılarla su küresini patlattım Tekrar havadaydım. Bu sefer kendi isteğimle. "Size bana bulaşmamanız gerektiğini söylemiştim. Size benimle oynamamanız gerektiğini söylemiştim. Ama siz akıllanmıyorsunuz!"
Ikisi de acıyla yere çöktü Hissediyordum . Zihinlerinin içinde onlara acı çektiriyordum. Acıyı daha da büyüttüm.
Son kez çığlık atıp bayıldılar. Yerden bulduğum iki dal parçasını karınlarına kazık gibi sapladım. Hareket etmemişlerdi ama uyandıklarında bu onlara çok acı verecekti . Son bir göz atıp arkama döndüm Ve ıssız yolda yürümeye devam ettim.
Eve yaklaştığım yanından geçtiğim villalardan belli oluyordu. Etraf oldukça sessizdi. Tek ışık kaynağı villalardan sızan ışıktı.
Ileride bir adam kaldırıma oturmuş sigara içiyordu. Ama yanında duran içki şişelerinden sarhoş olduğu belliydi. En fazla 40 yaşında olan adamın bakışları bana döndü.
