Beynimde hep aynı sesler,
hep aynı istekler..
biri hep seni soruyor,
Biri hep kiminle diyor,
birisi beni teselli etmeye çalışıyor, diğeri ise yeter çektiğin bitir bu acı hayatını artık yeter diyor.Aslında biliyorum sen yoksun
ve
hiç olmadın hayatımda,
sende yalansın,
beynimdeki o seslerde,
hatta bende...Olsun yalanda olsan bi gün çıkıp gelsen,
ömrümün son günüde olsan,
gecem olup üstüme serilsen, sabahında,
ne ben olsam ,
ne sen,
yalan olsak,
talan olsak ,
sen azrail,
ben garip kurbanın olsam...
alsan canımı gözlerimden olmazmı sevgilim..
Bu acılar,
bu yanlızlık,
bu sensizlik çekilmez oldu artık,
ne ilaçlar nede meyler acımı dindirmez oldu...Gel artık ecelim,
gel artık kaderim,
gel artık hayalim ,
düşüm tek gerçeğim,
gel bu şizofren aşkını yanlız bırakma artık...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm senfonisi
PoesíaÖldüğümden haberin bile olmayacak ne gazetelerin 3 sayfasında yazacak adım nede bir mezarım olacak. Küllerim savrulacak kuru yaprak gibi göklere ne arkamdan bir dua edenim olacak nede beddua edenim.. Kapak tasarım Gizemlidolunay123 Kitap oluyor ...