Ölüm senfonisi

Sızı

Her sonbahar da hüzün yağmurlarım

başlar ...

Garip bir sızı düşer sol yanıma,

ince ince yakar içimi..

acitir canımi...

Sahipsiz ,

Kifayetsiz,

Anlamsız ,

Garip bir sızı...

Kelimelere dökülemeyecek kadar,

Büyük...

Kağıtlara sığmayacak kadar geniş bir

sızı ...

Aslında,

biliyorum bu da geçecek birgün..

Bir ömür sürmez ya ...

Biliyorum ,bir sonu var bununda ...

Her şeyin bir sonu olduğu gibi ...

Ne uzaklarda bir sevdiğim var ,

Ne de yolumu bekleyen bir sevgili...

Hiç hayalim bile olmadı ki

özlenecek ...

Neydi peki peki sızımın nedeni ?

Kimeydi bu özlem?

Kimi arıyor gözlerim?

Neden gözlerim doluyor her

sonbahar yağmurunda?

Ve neden ben bu kadar yanlızim?

Her sonbahar akşamında...