Hayatım hep en'lerle geçti...
Yaşadım ne varsa payıma düşen her acıyı Enine boyuna ...
Hep en çok seven ben oldum
Ama
En güzel yalanlarını bana söylediler her ayrılık akşamında ...
En derinlerde taa şuracıkta tam göğsümün sol tarafında bir mezarlık var giden sevgilinin gıyabından kalma ...
En okkalısından söverim bazen Ankara'nın en yüksek tepesinden bütün dünyaya ...
Farketmez artık bana Azrail gelecek elbet eninde sonunda ...
Dünya ya geldiğim günden beri ben onu sevemedim ,
Dünyada beni ...
Ben ona boyun eğmedikçe ,
O kaldırıp attı beni ordan oraya.
En güzel filmlerde başrol oynadım hep
Ama
Filmin sonu hüsranla bitti en gözü yaşlısından..
İhanetin bile en güzelini ben yaşadım.
Öyle güzel oynadılarki ,
Giderken arkalarından ,
Sadece alkış tutabildim
En şatafatlısından ...
Kimi sevsem ,
Kime elime uzatsam ,
Kalbimi açsam ,
En yüksek uçurumlarda buldum kendimi
En sonunda...
Dokunduğum her yer yanıyor hep en sonunda,
Bu hayat günden güne soluyor bak yolunda .
Kalemim bile bana isyan ediyor her an'ımda
Bir aşçının aşk defteri kapanıyor bu gecenin en karanlık zamanında ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm senfonisi
PoetryÖldüğümden haberin bile olmayacak ne gazetelerin 3 sayfasında yazacak adım nede bir mezarım olacak. Küllerim savrulacak kuru yaprak gibi göklere ne arkamdan bir dua edenim olacak nede beddua edenim.. Kapak tasarım Gizemlidolunay123 Kitap oluyor ...
