Ölüm senfonisi

mutlu kal

Aramizda bir karış mesafe olsa bile
Yüreğime kilometrelerce uzaksın artık.
Nefesini her saniye dudaklarimda hissetsem de ,
ruhum seni terkedeli yıllar olmuş
Güzel gözlüm...
Sen bana âşıktın,
Ben aşk'a...
Sen gördüğüne,
Teninin değdiğine âşık oldun,
Ben hep görülmeyeni,
Bilinmeyeni sevdim...
Belkide bu yüzden kalbime lapa lapa
Kar yağıyor her gece ışıklar sönünce..
Belkide bu yüzden ayak uçlarimdan
Saçımın her teline kadar üşüyorum yıllardır.

Her şeyin bir sebebi varmiş ya hani,
Galiba benim sebebim yok ,
ben kendi içimde kaybolmuşum gülüm yıllarca,
benim bundan bile haberim yok.
Bakma bedenimin burda olduğuna ,
Bakma kalbimin hâlâ attığına ,
Ben belkide öldüm ama benim bundan bile haberim yok....

Bilmemki sevgili bu yollar
nereye gider.
Seni sevmek isterken yüreğim ,
Derin sularda boğuldu,tükendi gücüm kalmadı artık bir kez daha sana aşık olmaya...
Şimdi önünde diz çöksem ,
"Birak beni yaramla baş başa,
kendi çaresizliğimle bırak beni ,
Birak beni acilarimla öleyim bir gece vakti "
Desem.
inan bunları soylemeye bile gücüm yok kadın...
Ölmeye bile gücüm yok artık....

Bu aşk masalı bende biteli yillar olmuş.
Dokunduğum her ne varsa benimle beraber onlarda birer birer yalan olmuş.
sen hep aşk masallarındaki prensesi kendin zannederdin
Benide beyaz atlı prens.
Haklıydın aslında sen masallardaki prenses'tin ama,
Ben hiç senin prensin olamadim.
Ben o masallarda hep sürgün yemiş mahkûm gibi yaşadım.
Nedendir bilemem ama ,
Ben bu âsk oyunlarinda hep üçüncü sınıf figüran oyuncu olarak kaldım...

Şu anda sana sımsıkı sarılıp,
mutlu ol demek istiyorum ama;
İnan bunu yapmaya bile cesaretim yok...
Onun için gece sen uyurken sım sıkı sarıldım sana.
Öptüm gözelerinden,
Kokladım saçlarını son kez.
Bütün gece uyumadan izledim seni ,
Içime hapsettim sana dair bütün aklımdan geçenleri.

Ve şimdi senden bana hatira olarak,
O çok sevdiğin,
siyah ceketimide alip
Gidiyorum bilinmezlere.
Gidiyorum nereye gittiğimi bilmeden
Mechullere.
Ve sana son sözüm yine
Bensizde olsan,
Mutlu kal...