Sevdamı kuşanıp yürüdüm gecenin doğduğu yöne doğru ...
Yağmurlara emanet bıraktım sana dair bütün aşk sözlerimi .
Saçlarını ıslatan her yağmur damlasında ,
Bize dair bir hatıra var sevgilim ,
Ne zaman yağmur yağsa,
Çıldırasıya ağlarım senin yokluğuna
Yağmura karışır gözyaşlarım kanımın her damlasıyla ...
zincire vurdum kalbimi ,senin yokluğunda
Sebepsiz yere atmasın diye .
Prangalar vurdum beynime senden başka bir şey düşünmesin diye .
Sırtımı yaslayıp yıkık bir duvarın dibine
Ecelsiz ölürüm yârin karanlık gölgesinde her gece..
Elimi uzatsam tutacağım sanki o gölgeyi
Ama nafile ,
biliyorum ki
kaybolacak yine
ben umutlandigim zaman bir seher vaktinde...
Artık son demindeyim hasretin ,
Duvarda asılı kalan kan çanağı gözlerim ,
Titreyen dizelerimle ,
Bu son şiir,
Son kadeh ,
Ve son gece yıldızların altında .
Bu son veda sevgilim ,
Bu gecenin en siyahında
Bir ben ,
Birde yıkık hayallerimle gideceğim başka alemlere ..
Ama ,
Dünyanın son gününde bile hasretinden cayır cayır yanan bir adam olacağım ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm senfonisi
PoetryÖldüğümden haberin bile olmayacak ne gazetelerin 3 sayfasında yazacak adım nede bir mezarım olacak. Küllerim savrulacak kuru yaprak gibi göklere ne arkamdan bir dua edenim olacak nede beddua edenim.. Kapak tasarım Gizemlidolunay123 Kitap oluyor ...
