Aşkın iki kişilik zindanlarında tek başıma çürüdüm,
Sen yanma diye,
bu aşkın günahını,
Tek başıma çekip süründüm...
Hasretinden bir ömür,
her gün,
her saat ayrı ayrı öldüm,
Yine de bir kere bana dönüpte gelmedin..
Adem misali cennetten kovuldum aşk yüzünden,
Dört yüz yıl yalvardım da günahım bitmedi,
Mevlana olup aşkı dünyaya haykırdımda
yine bu zalim dünyada çilem bitmedi.
Ey vefasız yar ,
sana ömrümü verdim,
odamı yetmedi,
Gel canımı al dedim de
bir kez dönüp gelmedin...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm senfonisi
PoetryÖldüğümden haberin bile olmayacak ne gazetelerin 3 sayfasında yazacak adım nede bir mezarım olacak. Küllerim savrulacak kuru yaprak gibi göklere ne arkamdan bir dua edenim olacak nede beddua edenim.. Kapak tasarım Gizemlidolunay123 Kitap oluyor ...
