Artık her gecem bir birinin aynısı olmaya, başladı...
Soğuk odamda,
üstü sünger kaplı duvarlar,
demir sürgülü kapı ve demir ranzamdan ibaret herşey...
Hiç kimse ziyaretime gelmiyor, korkuyorlar benden... aklındakilerden...
sahi sende gelmiyorsun artık ,
eskisi gibi sevgilim..
Sendemi korkuyorsun benden...
Galiba bende korkuyorum artık aklımdan geçenlerden...
Mesela geçen gün,
kendimi öldürmek istedim,
ama vazgeçtim,
sonradan başka bir ses bana hemşireyi öldür kurtul dedi ama yapamadım sevgilim...
Sence ne yapmalıyım?
Bıktım bu soğuk odadan,
ilaçlardan ve o çirkin hemşireden...
Ne olur geceleri gel yanıma korkuyorum sensiz bu soğuk odamda, demir ranzanın soğuk gri boyalarını sevemiyorum sensiz...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm senfonisi
PoesiaÖldüğümden haberin bile olmayacak ne gazetelerin 3 sayfasında yazacak adım nede bir mezarım olacak. Küllerim savrulacak kuru yaprak gibi göklere ne arkamdan bir dua edenim olacak nede beddua edenim.. Kapak tasarım Gizemlidolunay123 Kitap oluyor ...
