Hayata beş sıfır yenik başladım ben abi.
Soğuk demir ranzalarda geçti hep benim hayatım.
Bir yudum sevgiye aç yaşadım yıllarca.
Her gece aynı rüyaları görüp sabahları aynı kabuslara uyandım ben.
Çocuk kalbimin tek hayali var şu dünyada,
beni seven başımı okşayan bir annem ve sıcak bir evim olsun bunlar yeterdi bana.Geçen gün okuldan kaçıyorum diye dövdüler beni yetimhanede
Hiç sormadılar niye kaçıyorsun diye.
Bütün çocuklar annesinin ellerini tutup geliyor okula anneleri öpüp kokluyo onları derse girerken.Dayanamiyorum abi.
Kimse elimden tutmadı benim doğduğumdan beri.
En son geçen bayram ziyarete gelenler okşadı yalandan saçlarımı.Bizim günahımız ney be abi?
Biz kime ne yaptık?
Yetimhane bebesiyiz diye insan değil miyiz ?
Niye kimse sevmiyor bizi?
Niye herkes bize düşman?Okulda herkes kaçıyor bizden.
Anneleri "yetimhane bebeleriyle oynamayın" demişler.
Oyun oynamak bile haram bu dünyada bize abi.Ben çok mu meraklıydım yetimhanenin buz gibi duvarlarına abi.
Bizim kaderimizde böyleymiş.
Her gün dayak yiyerek,
Anamıza bacımıza sövdürerek yaşamayı ben mi istedim abi?Her haftasonu, her bayram gözüm yollarda olur
Belki bi ziyaretçi gelir diye.
Halimi hatırımı bi soran olur belki diye.
Ama yıllardır ne gelen ne de arayıp soran var abi.Bakma sen çocuk olduğuma abi.
Yaşlandım ben bu yetimhanelerde.
Kalbim çürüdü abi sevgisizlikten.
Her Allah'ın günü aynı acılar aynı çile.Anlat dedin anlattım abi.
Bakma sen gözlerimin yaşardığına.
Ağlamıyorum abi.
Senin ki gibi benimde gözüme toz kaçtı.
Yoksa ağlanacak ne var halimizde.Geçen bayram ziyarete gelen zenginler kırmızı bir araba verdiler elime.
Görsen o kadar güzeldi ki ışıl ışıl parlıyordu.
Sanki benim için özel yapmışlardı.
Aynı günün akşamında onu da kırdılar abi.
Hemde sırf beş dakika geç yattım diye.
Onu bile çok gördüler bana.Geçenlerde bizim Ai hastalandı kan ter içinde yatırıyordu sabaha kadar "anne" diye sayıkladı hep garip.
O sayıkladıkça biz ağladık be abi.
bile kızdılar bize her şeyiniz var niye ağlıyorsunuz diye.Herşeyimiz olsa ne yazar abi!
Bizi seven bir Allah'ın kulu yok dünyada. Hatta annemiz bile bizi sevmemiş.
Gerisini napalim be abi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm senfonisi
PoesíaÖldüğümden haberin bile olmayacak ne gazetelerin 3 sayfasında yazacak adım nede bir mezarım olacak. Küllerim savrulacak kuru yaprak gibi göklere ne arkamdan bir dua edenim olacak nede beddua edenim.. Kapak tasarım Gizemlidolunay123 Kitap oluyor ...