Hep yarım kalmış bir hayat benimkisi .
Sanki bir yerlerde kaderimin diğer yarısını başka birileri yaşıyor .
Bu hayatta "ne kadar gülersen o kadar ağlarsın "dediler hep bana .
Ve Bana kalan hep ağlamaksa eğer ,
Kim çaldı gülüşlerimi ,
Kim aldı elimden adına mutluluk denen güzel duygularımı ..
Hani benim hayallerim ,
Nerde benim uçurtmalara sevdalı ,
kömür karası gözlerim umudu .
İçimde ölümün sessizliği var ,
Şu aralar .
İkinci el bir hayat sanki benim ki ,
Hurdaya çıkmış ,
Kalbimin her tarafı ...
Yeniliyorum her seferinde sahte aşklara ..
Her şeyi yalan olan kahpe dünya ya yeniliyorum git gide .
Felek yine oyunlarını oynar benimle ,
Ben kanarım göz göre göre ...
Vakit daralıyor artık benim için ,
Bundan sonra her geçen saniye,
ölüme koşan bir can benimkisi ...
Ben yenildim hayat senin karşında,
Kaybedecek neyim bundan sonra ,
Ne varsa bana dair aldın ya en sonun da ,
Al canımı,
sende kurtul ,
bende kurtulayım bu sefil benliğimden ...
Zannetmeki sana boyun bükerim ,
Zannetmeki karşında diz çökerim ,
Zannetmeki göz yaşım dökerim,
Ölürken bile kendi urganımı kendim çekerim ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm senfonisi
PoetryÖldüğümden haberin bile olmayacak ne gazetelerin 3 sayfasında yazacak adım nede bir mezarım olacak. Küllerim savrulacak kuru yaprak gibi göklere ne arkamdan bir dua edenim olacak nede beddua edenim.. Kapak tasarım Gizemlidolunay123 Kitap oluyor ...
