Yaralı bir aslan gibiyim ,
Her gün,
her saat,
bedenimin her hücresinde, hissediyorum ölümün yaklaştığını, damla damla eriyorum sanki ....
Içimde ,sönmek bilmeyen bir yangın,
Dışımda buz kütlesi ,
Gözlerim dalgın,
Aklım karışık ,
Dört bir yanim hüzün,
Yanlızlık ,
Ve ben
Ölüme meydan okuyarak
Savaşıyorum,
Azraille...
Aslında korkmuyorum ,
Kaçmıyorum,
Ama
erteliyorum ,
Galiba ölümü ...
Biktim her gün ,
Her gece ,
Her saat başı,
Aklımdan geçenlerden ,
Intihar planlarından,
Biktim ,
kendimi avutmaktan,
Biktim
Yaşamaktan,
Insan kendinden bıkarmi,
Biktim
Kendimden ....
Kalbimdeki anlamsız bir acı var,
Kanayan,
Sızlayan,
Geceleri uykumdan uyandıran,
Anlamsız bir aci ,
Hiçe geçmeyen,
Giderek artan bi acı...
Ne zaman ağlayan bir çocuk görsem,
Canım yanar,
Ne zaman ağlayan kadın görsem,
Içim yanar ,
Ne zaman oksuz bir köpek görsem,
Depremler olur beynimde ,
Her kese yanarimda,
Bir kendime acımam fani alemde....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm senfonisi
PoetryÖldüğümden haberin bile olmayacak ne gazetelerin 3 sayfasında yazacak adım nede bir mezarım olacak. Küllerim savrulacak kuru yaprak gibi göklere ne arkamdan bir dua edenim olacak nede beddua edenim.. Kapak tasarım Gizemlidolunay123 Kitap oluyor ...
