het leven van Chaimae

hoofdstuk 10 een rat

De wekker ging en ik zette em gelijk af. De beltoon van de wekker is echt het meest irritante geluid.
I

k stond op en viel gelijk op de grond.
"Au" hoorde ik.
Ik was vergeten dat Ayoub op een matras sliep op de grond.
"Sorryyyyy" zei ik.
"Je wou me doodpletten of niet, geef maar toe" zei hij nog halfslapend.
" sorry sorry".
"Waarom wil je je neef doden he?"
"Wat?".
"Patat. U bent schuldig aan poging tot moord, alles wat je zegt kan en zal..."
" ayoub?"
"Ja?"
"Je praat veel, het is ochtend mijn hoofd doet pijn, en er komt een stank uit je mond" zei ik.
Bij dat laatste sprongen zijn ogen open en hij zat rechtop.
"Wat zei je daar" zei hij dreigend.
Shit.
Ik trok een sprintje naar de badkamer en sloot em.
"Jij hebt geluk" hoorde ik Ayoub zeggen aan de andere kant van de deur.
Na het douchen en de typische ochtendroutine zette Ayoub me af op school en reed weg.

Perspectief Safouane

Ayoub heeft Amir en mij opgehaald en we kwamen aan bij de pand.
Na wat controle, typische veiligheidscheck liepen we binnen.
Er waren heel wat jongeren en mannen. Allemaal bezig aan het werk. Versnijden en wegen aan de ene kant. Verdelen en inpakken aan de andere kant.
We liepen door naar de kantoor en liepen binnen.
Daar zat Hassan aan het bureau met aan zijn zijkant Soufian, zijn rechterhand.
Wat een rare familiebedrijf om door te geven.
"Jongens hoe gaat het?" Vroeg Hassan.
"Goed hoor" "alhamdoulilah" antwoordde ik.
" container is goed aangekomen zoals jullie zagen beneden" zei Hassan.
"En heel veel kinderen aan het werk" zei ik.
Het was stil en ze keken me aan.
"Jongeren" corrigeerde Soufian mij.
"Ze hebben hier zelf voor gekozen Safouane, niemand dwingt ze" zei Hassan.
"Het zijn kinderen, ze zien geld en ze doen alles. Ze vergeten de prijs die ze achteraf moeten betalen".
" Jongeren, is er een probleem?" Vroeg Soufian met opgetrokken wenkbrauw en wou mijn kant op lopen.
Hassan stak zijn hand op.
"Mannen laten we niet vechten. Nu safouane je weet dat ik jullie als mijn zonen zie maar let op hoe je praat" vervolgde Hassan.
"Dit is de binnenste cirkel, jullie vertrouw ik. Ik weet dat je hier niet voor hebt gekozen maar vergeet niet wat ik voor jou en je vader heb gedaan".
Ik bleef stil en knikte.
Het liefst werkte ik hard en eerlijk, maar niet alles gaat hoe je het zelf wilt.

"Ik heb een rat binnen mijn organisatie. Het is één van mijn mannen maar ik weet niet wie. Jullie zijn de enige die ik voor nu kan vertrouwen. Dus zullen jullie de klusjes die mijn mannen normaal doen overnemen. Er komt straks weer een lading binnen in de haven. Zelfde routine"
"Moet ik mee baba?" Vroeg Soufian.
"Ja, Amir jij blijft deze keer hier, je hebt leiding over deze jongeren, zorg dat niemand Pablo escobar probeert te spelen" zei Hassan.
Amir knikte en liep weg.
"Wees voorzichtig straks, ik weet niet of de rat de honden heeft getipt".
"Ga jullie twee nu ook even beneden de jongeren in de gaten houden en leer ze de vak".
Ik en Ayoub liepen weg.

Perspectief Chaimae

Laatste lessuur. We liepen de klas binnen en gingen zitten.
Een les nederlands voor het weekend is echt niet goed en zeker niet als je de vorige les met de hele klas spijbelde.
Ik en leila zaten achter in de klas aan een bankje. Achter ons was er nog een bank met Yassine en Chakib, en naast ons een bank met Melanie en Lisa.

"Oke mensen, ik wil heel graag de les beginnen maar natuurlijk is er iets dat me erg stoort" begon de leerkracht.
"Lucht uw hart maar met ons meneer, we zijn er allemaal voor u" zei leila.
Ik hield me zo hard in om niet uit te barsten in het lachen.
Hij keek leila serieus aan en ging verder.
"Gisteren waren jullie niet in mijn les. Nee jullie zijn weggevlucht toen jullie me zagen aankomen." zei hij boos.
Hij liep om de bureau heen en ging voor ons staan.
"In mijn 15 jaar aan lesgeven is dit nog nooit gebeurd dat een klas mij zo heeft beledigd" ging hij best wel dramatisch verder.
" i like this toneel very much , it is good acting and I see the human emotions" zei Yassine alsof hij een review moet geven.
Ik en leila draaiden ons om naar yassine en keken hem aan met een 'owh shit' blik.
"Owh het is dus grappig" zei hij.
Ik keek naar de rest van de klas en zag dat iedereen zijn lach probeerde in te houden. Doordat we zo naar elkaar keken barstten we allemaal in het lachen uit.
"Oke oke jullie willen het dus zo doen, oke straks allemaal nablijven" riep hij boos op zo een toon van lekker voor je.
Maar dat boeide ons weinig want met de hele klas nablijven betekent rwina.

De les was gedaan, maar we mochten niet naar buiten. Hij ging even weg om koffie te halen.
"Oke plan mensen" zei leila en we kwamen allemaal bij elkaar.
"We gaan ervoor zorgen dat hij ons beu wordt en dat hij ons gaat smeken om weg te gaan" zei Yassine.
We lachten allemaal.
"Ja jallah zodra hij terugkomt maken we rwina, alles door klas gooien" zei Leila.
"En stel dat werkt allemaal niet" vroeg een meisje van onze klas.
"Dan hebben we altijd nog plan b" zei leila en keek me met een grijns aan.
Ik wist al wat ze in gedachte had en ik vond het allemaal goed.
"Ja sluit de ramen" zei ik erbij.
"So wat is plan b?" vroeg melanie.
"Dat zullen jullie dan zien".

De leerkracht kwam terug binnen.
"Zo jullie mogen allemaal jullie boek pakken en rustig werken" zei hij.
We keken elkaar aan en schoten in de lach. Hij ging zitten en we begonnen te praten en roepen. We gooiden propjes naar voor. We trokken foto's. Sommige begonnen zelfs te snapvloggen. Lisa begon te zingen en het was één grote bende.
Na een tijdje werd hij het echt beu.
"Oke klaar nu is het genoeg als ik nog iemand hoor mag die zich gaan melden" riep hij boos.
Yassine is geen Yassine als hij nu niet gaat praten.
"Dus vanaf nu , of gaat u eerst nog aftellen" zei hij luid.
Ik schoot in de lach en derest ook.
"Je vindt jezelf grappig he" zei de leerkracht. Ik wist dat het nu slecht zou aflopen voor yassine dus we moesten over gaan naar plan b .

Ik keek leila aan en ze begreep het.
Leila begon naar adem te happen.

"HUHH HUHH ik krijg .... geen..... ADEM" schreeuwde ze.
Ik keek de leerkracht aan en zag dat hij schrok en niet wist wat hij moest doen.
"Ze moet naar buiten en nu meteen" riep ik.
Ik stond op en liep met haar naar de deur.
" Meneer kijk wat u heeft gedaan" zei ik.
Hij keek ons bang aan. " derest van de klas stond ook op.
"En naar waar gaan jullie" probeerde hij nog.
"Wilt u ons ook vermoorden? U weet toch dat je niet langer dan een uur in een lokaal kan zitten met de ramen en deuren dicht" zei Yassine zehma boos.
"Eh eh "stotterde hij.
"Wij zullen dit melden bij de directie" zei yassine nog en liep naar buiten.
We renden over het plein naar buiten en barstten uit in het lachen.
" wjw jullie plan was echt de bom" zei yassine.
"En wie dacht dat jij zo goed kon acteren" zei hij erachter
"Een geboren talent" zei leila trots.

Ik en leila kwamen thuis aan. Mijn tante en oom zouden vandaag terugkomen. Leila bleef om me te vergezellen tot ze er waren.
Ik liep binnen en mijn oog viel op de kelderdeur die open stond.
We haalden snacks en zoetigheden erbij en ging zitten op de bank en kletsen.
Na een hele lange tijd hoorden we onze buik grommen.
We besloten buiten te gaan eten.
"Eerst omkleden" zei Leila.
"En bidden" voegde ik eraan toe.
" straks" zei leila.
"Nee leila er is niks belangerijker dan het gebed, je weet nooit wanneer je doodgaat" zei ik.
"Safi is goed, je hebt gelijk".

We wachten tot de eetzaak waar we naartoe wouden zou opengaan. Ondertussen hielden we een waarheid of doen.
Bij doen moest ik met hakken naar buiten gaan. Ik stribbelde tegen maar Leila drong erop aan dat als ik deze niet doe ik een chicken ben.
De volgende was ook doen voor Leila en de koppige gaf ik haar de opdracht om met een onderbroek op haar hoofd naar buiten te gaan. Na een hele gevecht veranderde dat in een pruik die ze moest aandoen.
"Laatste , waarheid of doen" vroeg ik.
"Waarheid" koos Leila deze keer.
"Ben je verliefd op iemand" zei ik lachend.
Ik verwachtte geen serieuze antwoord maar Leila bleef stil.
Ik stopte en keek haar aan.
"HUHHH, WIEEE?"
Leila lachtte en haalde haar schouders op. Ze stond op. "Jallah laten we gaan".
Nog voor ik wat kon zeggen liep ze al naar buiten.

We kwamen aan bij de eetzaak en liepen naar binnen. Door de tak tak geluiden van de hakken draaiden hoofden zich naar ons om.
Ik negeerde het en liep snel door naar een zitplek.
We bestelden en wachtten op onze eten.
Plots kwamen twee jongens aanschuiven, één naast Leila en één kwam naast mij.
"Iwa lekkerding" zei de jongen naast Leila.
"Wat doen deze twee knappe meiden alleen" ging hij verder.
De jongen naast mij bleef stil.
Ik zag dat Leila ongemakkelijk werd van de jongen naast haar die door bleef gaan met zijn cliché en onsmakelijke versiertrucs.
Ik keek de jongen naast mij aan, diep in de ogen. "kunnen jullie alsjeblieft weggaan".
Hij bleef mij in stilte aankijken en stond op.
"Kom" zei hij tegen de andere.
"Wat, maar..."
"Ik zei kom".
De andere stond op en ze liepen weg.
"Wat was dat?" Zei Leila met een lach.
Ik draaide me om en keek nog eens de jongen aan die wegliep. Er is iets aan hem.
Ik haalde mijn schouders op.
Onze eten kwam en we begonnen te eten.