het leven van Chaimae

hoofdstuk 11 Onze container

Perspectief Safouane

Daar stonden we dan in de haven van Antwerpen. Het was al best donker en de meeste werkers waren al weg.
Soufian haalde vestjes tevoorschijn en die deden we om, om in te blenden.
We liepen verspreid door en wachtte op het berichtje.

30 minuten later

"Nog steeds niets" zei Ayoub toen we weer samenkwamen.
"Kan gebeuren, misschien hebben ze vertraging met de papieren regelen" zei Soufian.
"Ja of vertraging met systeem" voegde Ayoub eraan toe.
"Of ze naaien ons keihard" zei ik.
Het was stil en ze keken mij aan.
"Moet je altijd zo bullshit praten" vroeg Soufian boos.
"Je bedoelt realistisch zijn?".
"Boys dit is echt niet de moment, hou jullie stem gedempt" kwam Ayoub er snel tussen.

Ping

Soufian nam zijn gsm erbij.
"Zie geduld asahbi" zei hij.
Hij keek op het scherm.
"B 49" en draaide zich om.
Ik vertrouwde het niet. Ik had er een naar gevoel bij.
Soufian en Ayoub liepen ondertussen al weg op zoek en ik bleef weer wachten, op uitkijk.
Hoe komt het dat ik de enige ben die mijn hersenen gebruikt. Deze boys denken dat alles op te lossen valt met een gannoe en vuisten.
Na heel wat zoeken riep Ayoub via de walkietalkie :"gevonden".
Hoezo duurde het 30 minuten om door te geven welke container goedgekeurd is en doorgelaten zal worden?
30 minuten. Die shit gebeurde altijd in max kwartiertje. Nu heeft Hassan een rat en plots duurt het een halfuur.
Na een tijdje verschenen ze terug en Soufian plakte het nummer op onze container.
"Hier B 49, viel mee he?".
" niet eens scottoe ofzo" zei Ayoub.
Ik schudde mijn hoofd.
"Vinden jullie het niet verdacht? Zo makkelijk, niks gaat makkelijk" zei ik.
"Safouane wees blij nu kan je h**ren gaan n**ken".
Ik keek hem vies aan en Soufian liep weg.
"Iwa broer soms heb je problemen en soms heb je geluk" zei ayoub en liep ook weg.
Ik kon het niet laten. Mijn voorgevoel zei dat het niet goed zat. Ik twijfelde maar plots trok ik het nummer van de container af. Ik liep verderop en plakte het op een andere container.
Ik kon fout zitten maar dan accepteer ik de consequenties dan wel. Ik vertrouw mijn intuïtie. Het heeft me nooit eerder in de steek gelaten.

"Waar naar toe?" vroeg Ayoub toen we Soef hadden afgezet.
Ik werd uit gedachten getrokken.
"Wat? Heb honger" zei ik.
Ayoub knikte en reed weg.

We liepen een eetzaak binnen en mijn oog viel op een tafel in de verte. Chaimae. De stress was gelijk weg.

P.O.V Chaimae

"Ehm chaimae ik moet je wat vertellen" begon Leila.
"Ja?".
"Weet je nog daarnet toen je vroeg of ik verliefd was?".
Ik bleef haar stil aankijken.
"Ik denk dat ik verliefd ben".
"Wat, op wie?" Vroeg ik blij.
"Ik ken hem pas dus ik weet dat het vroeg is maar Safouane is zo een leuke jongen".
Mijn lach verdween.
Wat zei ze?
"En mooi, zo mooi. Heb je hem gezien? Zijn lach, zijn tanden en ooh zijn ogen" ging ze door.
O god waarom. Mijn beste vriendin heeft de man van mijn dromen als eerst geclaimed.

"Iwa meiden wat zijn we aan het doen" hoorde ik plots.
Ik draaide me om en Ayoub kwam aanlopen samen met Safouane.
Ik keek hem aan en zag hem terugkijken. Ik draaide mij gelijk om.
Ayoub schoof naast Leila en Safouane kwam naast mij zitten.
"Hey" zei Leila verliefd naar Safouane.
"Hey."
"Ik ga al bestellen." Zei Ayoub
"Ik moet even naar wc. Ik ben zo weer terug." Zei Leila

Daar bleven ik en Safouane weer eens alleen.
Ik zag dat hij diep in gedachten zat en voor zich uit staarde.
"Gaat het?"
Hij keek mij gelijk aan en ik zag een lach verschijnen.
Hij knikte.

"Je kan niet liegen tegen mij, wat is er?"

"Gewoon stress".

Ik bleef hem aankijken als teken dat hij verder moest gaan.

"Werk" zei hij snel en keek weg.

Ik wou hem niet pushen en liet het erbij.

"Als je wilt praten kan dat altijd".

Hij keek mij dankbaar aan. O god, wat doet deze jongen met mij.
Ik merkte dat het oogcontact te lang duurde en keek weg.
"Is er wat" zei hij en schoof dichterbij.

"Nee , nee niks" zei ik en schoof verder op tot ik de muur raakte.

Leila en Ayoub kwamen allebei terug en gingen zitten. Zij aten en we kletsten wat.
Af en toe zag ik Safouane in gedachten wegzinken. Ik tikte hem dan met mijn elleboog. Ik vraag mij af wat hem zo bezig houdt.

Terwijl wij gezellig aan het praten waren kreeg Ayoub plots een bericht binnen op zijn gsm. De een na de andere.
Ping
Ping
Ping
Ping

En nog geen seconde later of Safouane's gsm ook. Ayoub zijn gsm ging af. Hij nam op en liep weg.

P.O V Safouane

Toen ik de berichten hoorde binnenlopen bij Ayoub wist ik ongeveer hoe laat het was.
Niet veel later of mijn gsm werd ook gespammed.
Ik opende een chat van Amir.

Chat Amir

Wazebiii, ze hebben de container

Onze container is genakt door scottoe.

Hassan is m3asseb.

Rbzawez zijn nog hier aanwezig.

Hij gaat helemaal tekeer.

Ayoub kwam terug en zag er gestresst uit. Hij blaasde uit en ging zitten.
"Wat is er" vroeg chaimae.

Hij schudde zijn hoofd. Chaimae kneep haar ogen fijn en keek verdacht maar ze liet het zitten.
Ik hou van mensen die niet blijven doordrammen.
"Kom we zetten jullie af" zei Ayoub en we stonden op.
Leila kwam naast me staan en wikkelde haar arm om de mijne.

"Wat heb je aan, denk je club?" Hoorde ik Ayoub zeggen. Ik keek en zag chaimae haar hakken.
"Iwa safi, was waarheid of doen" zei ze en liep voorop.
Ik zag hoe een jongen voor haar kwam staan. Ik haaste me erheen en duwde hem hard weg.
"Wat doe je?"
Chaimae hield me tegen en duwde me weg.
Ik negeerde haar en liep naar buiten.

Bij chaimae's huis aangekomen stapten we uit.
"Ik ga wel te voet van hier" zei Leila.
Leila kwam naar me toe en gaf me een knuffel. Vanuit mijn ooghoek zag ik chaimae snel wegkijken.
Ze gaf Ayoub een knuffel en wou weglopen. Leila liep al weg.

"Waar blijft mijn knuffel?"
Ze haalde haar schouders op en zonder aarzelen trok ik haar naar me toe. Ik omhelsde haar en voelde haar armen zachtjes rond mijn middel grijpen.
"Dit mag niet"hoorde ik haar zacht fluisteren.
"Wat?".
Ze liet los en schudde haar hoofd.
"Rij voorzichtig."
Ik zag haar weglopen en stapte in de auto.

P.O.V Ayoub

We kwamen aan en liepen de pand binnen.
Van buiten hoorden we al de luide geschreeuw van Hassan.
Een aantal jongeren stonden verspreid verderop.
Ze waren nog laat aan het werk, voornamelijk de inpakkers. Ze luisterden mee terwijl ze aan het werk waren en bij sommige was de schrik duidelijk af te lezen.

Hassan zijn mannen stonden op een rij naast elkaar
" WIE IS HIER VERANTWOORDELIJK VOOR?"
" IK VRAAG HET nog één laatste keer en dan schiet ik iedereen ter plekke neer. WIE DE FUCK IS HIER VERANTWOORDELIJK VOOR?".
Het bleef stil en de mannen keken naar beneden.
"Waarom? Heb ik jullie niet stuk voor stuk met respect behandeld?"
Soufian liep naar zijn vader toe en trok hem mee.
"Niemand gaat hier weg, BEGREPEN?"
de mannen knikten en Hassan en soef liepen weg, gevolgd door mij , safouane en Amir.
We kwamen aan in zijn kantoor en de deur ging dicht.
"Hoe kon dit gebeuren" zei hassan boos en ging zitten.
"Je had gelijk ,safouane, ik had naar je moeten luisteren"
"Wij" voegde soufian toe. "Je had gelijk".

"Ik heb de containers omgewisseld" zei safouane plots.
Onze ogen verwijdden en iedereen keek hem aan. Hassan sprong recht.
" wat?" Vroeg hassan.
"Toen jullie wegliepen heb ik snel de sticker op een andere container geplakt"
Een lach vormde zich op Hassan's gezicht.
" dus wacht je wilt zeggen dat er een container staat op de haven, gevuld met coke?"
Safouane knikte.
"En jullie gaan het terug halen boys" zei hassan trots.