het leven van Chaimae

hoofdstuk 9 dagje stad

Ik herkende hem. Het was die jongen van de mac waar yassine mee vocht.
"Jij weer" zei hij.
Ik knikte en lachte.
"Ik wist dat ik je terug zou tegenkomen want ik deed elke dag dua's" zei hij met een lach.
Ik lachte weer. Zo schattig dit.
"Mhm ik moet gaan, straks raak ik weer in een gevecht" zei hij. Ik lachtte en hij gaf mij een hand. Ik schudde zijn hand en was verbaasd van zijn gedrag.
Ik zag van mijn ooghoek Safouane een wenkbrauw optrekken .
"Hey wat is dit" zei ayoub boos.
Ik lachte en hefte mijn schouders op en liep naar buiten.

Leila stond op.
"Wat willen jullie" vroeg ze en we gaven elk onze bestelling.
"Sff chaimae kom je mee om te dragen" vroeg ze. Ik knikte maar safouane stond al op. "Ik ga wel" zei hij. Ik keek voor oogcontact maar hij gaf me geen blik.
Raakte me dit dan echt?

Na een tijdje kwamen ze terug. En we begonnen te eten.
Ik zat zalig te genieten van mijn eten en zag dat safouane een friet in leila haar mond stak.
Nee overdrijf jonge, my bestfriend kan prima zelf eten.
Ik besefte dat ik hem vandaag nog niet heb gesproken of niet eens een oogcontact heb gehad.
"Soww hoe gaat het leven" zei ik om het ijs te breken.
Het bleef stil.
"Huh wat" zei leila. Safouane vertelde haar wat en ze waren weer in gesprek.
Ik draaide me naar Ayoub en nog voor ik wat kon zeggen werd hij gebeld.
"Sorry nichtje, ik moet deze opnemen" zei hij en nam op.
Op dit moment voelde ik mij zo rot. Ik wou liever weg. Dus zo gedaan.
Ik voelde mijn ogen weer wat prikkelen. Ik keek even in mijn broodje en nee hoor er zaten geen uien in.
Ik zat aan de kant van de muur en ayoub naast mij. Dus ik kon niet makkelijk opstaan.
"Ayoub kan je aub opstaan zodat ik door kan gaan" zei ik snel.
"Wat is er" vroeg hij weggetrokken uit het telefoongesprek. Ik gebaarde om door te gaan.
Ayoub focuste zich weer op het gesprek. Ik stond op, liep op de tafel en sprong er zachtjes vanaf. Schijt.
Ik liep het toilet binnen en voelde tranen vallen. Ik ben zo gevoelig he, irritant dit.
Ik droogde snel de tranen. Mijn make up was wat uitgelopen en de vlekjes en wonden werden wat zichtbaarder.
Ik had geen make up bij.
Juist op dat moment liep er een meid binnen.
"Halo heb je misschien.." vroeg ik maar kon mijn zin niet afmaken want zij was mij voor en zei:" concealer?"
Ik knikte.
Ze gaf het me. Ik brengde wat aan en gaf het terug. "Dankje" zei ik.
"Geen probleem, maar wacht even" zei ze.
Ik keek haar vragend aan. Ze haalde een lippestift eruit en bracht het aan.
"Zo nu ben je ready om te gaan knapperd" zei ze.
Ik voelde dat mijn dag was gemaakt.
"Oh dankjee, jij dan".
Ik liep naar buiten en keek naar het tafeltje.
Ik zag ze lachen met z'n drieën. Ik wou de pret niet bederven. Het voelde echt goed om leila zo blij te zien. Voor ik het weet ben ik hem zo weer vergeten.
Ik moest nog kleren kopen maar met hen gaat dat niet. Zij gaan naar de wat dure winkels, dat kan ik me niet veroorloven.
Voor ik naar buiten liep ging ik eerst even betalen. Ik wil niet dat andere mensen in mijn plaats betalen.

Ik wil ze geen last bezorgen.

Oke nu shoppen. Ik had nog 90 euro en daar hield ik ook rekening mee. Ik liep een aantal winkels in en kocht wat kleren.
2 broeken, 2 t-shirts , 1 sweater en 1 kleedje.

Zie je wat je allemaal kan kopen met 90 euro. Ik beloof mezelf dat ik nooit vergeet waar ik vandaan kom. Mijn lever op tafel leggen voor een truitje met een logo. Nee dankje
Ik was klaar en wou naar huis gaan.

Perspectief safouane

Toen ayoub me ophaalde was ik blij om chaimae weer te zien. Ik stapte vanachter en zat naast een meid. Knap was ze wel.
Chaimae was stil. Het meisje stelde haar voor en begon te praten. Ze was gemakkelijk om mee te praten en het was gezellig.
We liepen louboutin store in en uit respect betaalde ik voor haar.
Toen wouden we naar mac gaan en chaimae botste tegen een jongen.
Ze lachte om alles wat hij zei.
Hij gaf haar als laatste nog een hand en liep weg. Kijk deze molrat, zehma hand, zehma ideale schoonzoon.
In de mac ging de gezelligheid door.
Ik kreeg een bericht binnen.

Morgen 22h pand. Stand 007 en check je back. Honden zijn wakker.

Pfffff wat een stress.
Check je back, honden zijn wakker betekent let op dat je niet gevolgd wordt door de politie en ze naar daar leidt.

Tijdens het eten zag ik dat leila haar friet niet luste. Ze zei dat ze raar smaakten.
"Hier proef die van mij" zei ik en stak een friet in haar mond. Doe ik ook altijd bij mijn zusje.

Na een tijdje waren we klaar en chaimae was nog steeds niet terug.
Ayoub werd een beetje ongerust. Hij liep het meisjestoilet gewoon in.
Hij heeft echt schijt als het om zijn nichtje gaat. Ze was daar niet.
Ik stelde voor om al te betalen.
Ik kreeg geld terug. De vrouw achter de kassa zei dat een andere meisje al had betaald voor haar eten. Wat gek.
We liepen naar buiten en zagen toevallig chaimae aan de overkant voorbij lopen.

Perspectief chaimae

Ik wou naar huis gaan tot ik mijn naam hoorde. Ik keek opzij en zag Leila, Safouane en Ayoub naar me toe komen.
"Kfsch je gaat zomaar weg" vroeg ayoub een beetje boos.
"Ehm gewoon.." zei ik maar kon mijn zin niet afmaken.
"Kfsch gewoon" riep leila.
" en je betaalt je eigen eten nog phal we zijn vreemden" vervolgde ze.
" je weet dat ik het niet leuk vindt als mensen voor me betalen " zei ik.
" en je gaat zomaar weg omdat..." vroeg ayoub wachtend op een antwoord.
"Ah ik wou nog wat kleren kopen".

Hij bleef mij aankijken en trok dan de zak uit mijn handen.
Hij keek erin en keek mij dan raar aan. Ik kon zijn gedachten gewoon lezen.
Hij dacht kifash ze koopt zulke goedkope kleren.
Aangezien hij alleen maar merk koopt.
Ik schaamde me, trok de zak uit zijn handen en draaide me om om weg te gaan.
Ik voelde dat de zak weer uit mijn handen getrokken werd en draaide me om naar Safouane.
"Je hebt vet veel gescoord" zei hij met een lach. "Deze zou ik ook voor m'n zusje kopen".
Ik zag wat hij deed en het werkte. Zijn lach alleen al deed mijn hart smelten. Tering jongen. Wat doe je met mij.
Ik moest glimlachen en bleef hem aanstaren.
"Heb je zin in ijs" vroeg hij.
Ik knikte.
"Laten we gaan halen".
"Yes ijs lekkerr" lachtte Leila en liep voorop met Ayoub.
"Ik kan zowiezo beter rijden dan jou" hoorde ik Leila zeggen tegen Ayoub.
"Jij kan niet eens rijden a dwerg" hoorde ik hem antwoorden.

Ik liep naast Safouane en voelde zijn arm langs de mijne raken terwijl we wandelden.
Hoe kan één lichte aanraking al zoveel vlinders opbrengen?
" dankje" zei ik.
" voor wat?"
Ik keek hem aan en glimlachtte terwijl ik weer verdronk in zijn ogen.
"Je weet voor wat".
"Hey , je moet je nooit schamen om het dragen van niet merk kledij, nooit. Niet voor Ayoub en al helemaal niet voor mij. Die shit is puur materialistisch, alleen de schapen gaan daar waarde aan hechten".
Ik keek hem dankbaar aan.
"Je bent speciaal" zei ik.
Ik zag dat zijn ogen lichtjes verwijdden en hij verbaasd was. Zijn kuiltje kwam weer tevoorschijn terwijl hij zijn lach onderdrukte.
"Soort zoekt soort" antwoordde hij.