het leven van Chaimae

hoofdstuk 24 vermist

Aan het bijwerken dus opdonderen voor nu

P.o.v ayoub

We waren in de pand aan het werk. De jongeren instructies geven en alles in gang houden. Als we vandaag nog wouden slapen moesten we gas geven. De regel bij Hassan is niemand gaat naar huis voor het werk af is, en niemand laat zijn werk over aan de volgende groep.

"Jalla jalla" hoorde ik Safouane roepen verderop.

"NIET ZO , WESH BEN JE GEK, DENK JE JE VADER BETAALT DE SCHADE".
Ik liep naar Rick toe die tegen één van de jongens aan het schreeuwen was.

"Wat rick? Waarom deze heisa" zei Safouane die er ook bij was gekomen.

" kijk wat hij doet, hij versnijdt teveel. Deze ezel gaat ons verlies lijden".

Rick gaf de jongen nog een klap op zijn achterhoofd.

"Safi, laat hem zien hoe" zei ik.

Rick trok de jongen van zijn shirt weg en ging zitten. "WAAR GA JE , a kom hier" riep Rick naar de jongen die weg aan het lopen was.

Ik schudde mijn hoofd naar Safouane. Wat een gedoe elke dag.

Ik zag de blikken van de jongeren die allemaal dezelfde kant opschoten. Ik hoorde de voetstappen gevolgd door een  woedende schreeuw.

"HASSAN" weerklonk door de pand.

Alleen iemand met een doodswens zou Hassan zo benaderen. Ik draaide me om en zag de woedende Achraf door het pand lopen verderop.

"WAAR IS HASSAN, HASSAAAN"

Iedereen stopte met wat ze deden en keken toe. Achraf liep door richting de kantoor. Safouane haalde me uit m'n trans en we liepen achter hem aan.

Hassan kwam uit de kantoor gelopen met Soufian achter zich. Hassan zijn wenkbrauwen waren opgetrokken, duidelijk opgejaagd.

"Wie, ah achraf weldi, wat is er aan de hand?"

Achraf nam zonder pardon Hassan van zijn kraag. Soufian kwam er snel tussen en duwde Achraf achteruit. Zijn gezicht was gesmeerd in opgedroogd bloed en een diepe wonde naast zijn wenkbrauw.

"Achraf, zebi , doe rustig"

"WAT HEB IK JE GEZEGD HE HASSAN, WAT THE FUCK HEB IK JE GEZEGD."

"praat normaal" zei soufian die nog voor Achraf stond.

"BEMOEI JE NIET". Hij duwde Soufian hard weg die uit reflex weer gelijk naar Achraf wou uithalen, maar hassan hield hem tegen en ging voor Achraf staan.

" IK zei je die dag , je houdt deze shit weg van mij en van haar, HEB IK DAT NIET GEZEGD?"

Hassan knikte.
" wat is er Achraf, praat" zei hassan.

" ze hebben haar". Ik kon een hint van verdriet zien bij hem.

"Wie heeft wie?". Hassan zijn igen stonden wijd open. Je kon angst zien.
De eerste keer dat ik Hassan bang zie.

" ze hebben haar , ze hebben chaimae".

"WAT?" riep Safouane. Hij blies nog net geen rook uit zijn oren.

" Waar is ze? WAAR IS ZE" zei Safouane en nam Achraf bij zijn kraag.

" WEET IK NIET" hij sloeg Safouane's handen weg en focuste zich op Hassan.

" waar is ze?" Achraf was kalm,  maar je zag de woede eronder.

Hassan stond daar sprakeloos.
Achraf kwam dicht bij hem staan en keek hem in de ogen aan.

"Als haar iets overkomt, maak ik je af met mijn eigen handen". Zijn kalmte maakte de bedreiging enger.

"Het was leipo he" vroeg Safouane.

"Wie?".

Safouane lieo kantoor in en kwam buitej met dossier. Hij haalde de mugfoto van Leipo en hield het voor.

"Ja! Ja dat is hem".

" wat is er gebeurd?" Safouane was niet meer uit op praatjes. Hij wilde verhaal, en nu.

" ik volgde haar. Ik weet dat we dat niet zouden doen, maar ik heb schijt aan jou Hassan. Ik wou haar zien. Ze... ze was zo verdrietig. Ik wou haar zien. Ze ging fietsen..."

"Spoel door".

"Die leipo had haar, ze wist te ontsnappen. Maar dan bier flesje, ze viel en hij kwam. Hij had een hamer."

" WAT?" Riep ik.

"Ik rende erop af maar kwam net te laat. Hij sloeg haar met de hamer"

Iedereen was woedend en Safouane stond op ontploffen.

" ik vocht hem af, ik probeerde maar hij was veels te sterk. Ik kreeg een hamer op mijn hoofd, en toen ik wakker werd waren ze weg". Je zag hoe veel pijn het hem deed dat hij haar niet kon redden.

"Ik ga" zei Safouane boos.

"Waar?" Vroeg Hassan.

" ik ga de fucking straten uitkammen, elke hoek wordt gezocht. Ik pak iedereen mee"

"Nee laat de jongeren hier werk afmaken" probeerde Soufiane.

"Ik pak iedereen mee" zei Safouane streng en vastbesloten.

"Oke, ga maar, hou ons op de hoogte"

En zo liep Safouane weg.