het leven van Chaimae

hoofdstuk 22 nieuwe klasgenoot

Twee weken later.

Ik maakte me klaar voor school. Geen zin, maar daar denken we niet aan.
Ik liep naar beneden en voelde wat duizeligheid. Howw, ik greep snel naar de leuning van de trap zodat ik niet viel.
Ik moet wat eten want dat deed ik de laatste tijd niet meer zo goed. Ik ben ook  een tijdje niet meer buiten geweest. Daardoor keek ik extra hard tegen om naar buiten te gaan.
Mijn tante stond in de keuken en haar wou ik maar als te graag vermijden dus ik liep gelijk door naar buiten, richting de ah.

In de ah nam ik een donut en een milkshakeje. Ik rekende af en liep naar buiten. Ik liep door en in de verte zag ik Safouane. Hij stapte uit zijn auto en liep richting de ah. Hij zag me niet en ik liep snel door.

Ik kwam aan op school en liep richting klas. Net op tijd. Wiskunde weer.
Ik ging gelijk zitten en mijn houdijg maakte duidelijk genoeg dat ik geen zin had in gesprekken.
"Oke, de toetsen worden uitgedeeld"

Ze kwam aan bij mij en keek me met een grijns aan.
"Zo ga je het echt niet halen hoor."
Ik gaf haar geen blik en keek naar mijn score. Onvoldoende. Hoe dan?

"Dit klopt niet."

Ze liep al weg zonder enige gehoor voor mijn opmerking.
Ik kan dit er echt niet bij hebben. Whatever.

De les was bezig toen er geklopt werd op de deur.
De directie kwam binnen gevolgd door een meisje.
"Jullie hebben een nieuwe leerling in de klas. Verwelkom haar goed".
De directie liep weg en het meisje kwam binnen.
"Wat is je naam" vroeg de leerkracht

"Gihane"

"Nou Gihane kan je je even voorstellen?"

"Yes, ik ben Gihane. Ik ben 17 jaar. Ik ben verhuisd dus vandaar dat ik ook moest veranderen van school"

"Hoe bevalt Antwerpen je?"

"Druk ja."

"Ja, oke welkom Gihane. Ga maar zitten."

Ik zag dat ze richting mijn tafel kwam en snel legde ik mijn tas op Leila's stoel.
Ze stopte en rolde met haar ogen.

"Kom maar naast mij" hoorde ik Yassine zeggen.

We volgden de les verder en er werd vanachter steeds gefluisterd.

"Wat een bitch" hoorde ik Gihane's stem zeggen. Ik liet het. Whateverr.

De bel ging en ik liep naar buiten. Ik zag een lege bankje in de hoek en ging zitten.

"Hey, meid".

Ik keek op en zag Sarah. Ze schoof aan tafel en ik zag haar breed glimlachen.
We sloegen aan de babbel en ze bleek best wel gezellig te zijn. Ik kreeg een bericht binnen van Ayoub die me weer vroeg waar ik was. Dat deed hij de laatste tijd opvallend veel. De bel ging en ik zei Sarah gedag.

Aangekomen bij de volgende les, was het lokaal nog leeg. Ik ging alvast zitten en na een aantal minuten hoorde ik derwst al aankomen aan de lawaai uit de verte.
Derest kwam lachend en gierend binnen en ze gingen verspreid achteraan zitten.
We kregen een opdracht om aan te werken en ik begon.

Na een tijdje voelde ik plots propjes die naar me toe werden gegooid. Ik draaide me om en een propje kwam recht tegen mijn oog ik hoorde gelach en de woede steeg gelijk in mij.
Ik hield me beheersd en keek naar Gihane die me met zo een grijns terug aankeek.

"Hou op."

"Met wat?"

Ik stond op en liep naar haar tafel.

"Niet dom spelen, gedraag je".

Ze bleef stil en ik draaide me om.

"Ga ga huilen bij je moeder." Hoorde ik haar zeggen.
Ik draaide me om en werd gelijk tegengheouden door Yassine die me wegtrok.

"WAT ZEI JE?"

Ik probeerde langs Yassine heen te gaan en dat lukte. Ik nam Gihane van haar kraag.
"Wat ... zei je?"

Ik werd meteen weer naar achter getrokken door Yassine en door zijn kracht viel ik naar acbter op de grond.
Ik stond op en herpakte mezelf.

"Echt laag, echt laag. Over moeders beginnen, hoe zielig".

"Chaimae..." ik suste Yassine.

"Ik hoef je niet te horen."

De bel ging en ik liep weg, naar de cafetaria. Daar in de verte zag ik Sarah zitten.

"Kom je?"

Ze stond op en we sloegen weer aan de babbel terwijl we over het schoolplein liepen. Buiten zag ik Ayoub al voor zijn auto wachten.

"Hey nichtje, tijdje geleden he. Wat ben je gegroeid."

"HA HA HA , nog steeds een comedian he".

"En wie is deze mooie meid?" Zei hij kijkend naar Sarah.

"Sarah dit is Ayoub mijn neefje, Ayoub Sarah een schoolgenoot."

"Neef, het is neef".

Ik maakte met mijn gezichtsuitdrukking duidelijk dat ik daar niet zo zeker van ben. "Hmmmm euhh nee hmmm"

We lachten en Ayoub bood Sarah ook een lift aan. We stapten in en reden weg. Mijn huis was eerst. Ik nam afscheid van Ayoub en Sarah en liep naar huis.