het leven van Chaimae

hoofdstuk 17 snel, tempo

P.O.V Ayoub

We waren in de pand en ik zat op een bankje in de hoek. Verderop waren de mannen en jongens aan het werk. Het ging er druk aan toe.
Ik zat diep weggezonken in gedachten toen Safouane me eruit haalde.

"Bro ik ben de heletijd aan het praten tegen je, waar zit je met je hoofd?"

"Sorry bro".

"Wat is er?"

Ik schudde mijn hoofd.

"Hoe is het met chaimae?" Vroeg Safouane plots.

Ik keek op.

"Ik heb haar nog niet kunnen spreken. Ze moet kapot zijn met dit verlies."

Ik zuchtte en leunde achterover.
Chaimae. Mijn nichtje. Ik weet zelf niet hoe het met haar gaat. Het is niet alsof ik er echt ben geweest voor haar. Ze is op straat gezet en ik ging niet eens achter haar aan. Zou ze echt verantwoordelijk zijn voor Leila's dood? Mijn nichtje zou nooit zoiets kunnen doen. Waarom heb ik niet eerst geluisterd naar haar kant van het verhaal?

Ik kreeg een por van Safouane die weer tegen me zat te praten terwijl ik in gedachte zat.

"Wat is dat vandaag met iedereen die wegdroomt? Hassan en Soufian daarnet ook al".

"Ik weet het niet bro, ze werd het huis uitgegooid omdat Ilhem, leila's zusje zei dat ze chaimae hoorde zeggen dat het haar schuld is dat Leila dood is" legde ik Safouane uit.

Safouane keek me aan, duidelijk in de war en ik moest alles even uitleggen.
Het bleef even stil.

"Wat denk jij?" Vroeg Safouane.

"Je hebt haar een aantal keren gesproken nu. Zij zou nooit zoiets kunnen doen. Ik heb spijt dat ik er niet voor haar was. Maar je weet in al deze drukte met Hassan en die stress voor die container had ik wellou tijd"

Een jongen kwam naar ons toe gelopen.

" Hassan zegt dat jullie naar z'n kantoor moeten komen".

We knikten en hij liep weer weg. We stonden op en liepen naar de kantoor.

"Iwa jongens, het is een beetje hectisch vandaag, ik ben er ook niet helemaal bij met mijn hoofd. Jullie gaan de container vanavond halen." Zei Hassan.

"Wat, is veels te snel. We hebben nog niet.." Safouane kon niet uitpraten.

"Het moet Safouane, onze spul raakt op, en met wat er gebeurd is heb ik een andere opdracht die jullie gaat bezighouden. Ik weet niet wanneer jullie tijd gaan hebben voor de container"

Ik keek Safouane aan, benieuwd wat hij erover dacht.

"Hoe langer we wachten hoe groter de kans dat de container wordt gevonden" stemde Safouane mee in.

Mijn gsm ging af. Shit.

"Wat zeg ik altijd over telefoons uitzetten als je binnenkomt. Wesh ben je een amateur Ayoub?" Vroeg Hassan streng.

"Sorry."

Ik keek en zag een nummer die ik niet kende. Ik nam op en zag Hassan verbaasd kijken.

Telefoongesprek

Ziekenhuis: halo spreek ik met ayoub *******
Ik: euh ja dat ben ik.

Ziekenhuis: We zagen u als eerste contact in chaimae's telefoon.

Ik: wacht chaimae?

Iedereen in de kamer keek mij plots gespannen aan. Mijn hart sloeg een slag over.