Simula

1.1K 21 2
                                    

Hug

Have you ever tried feeling ungrateful towards all the blessing that you are receiving dahil pakiramdam mo na mula sa simula at sapul ay hindi ito nararapat para sa iyo?

Naranasan mo na bang masaktan dahil sa pagmamahal na sinubukan mong hanapin ang sarili mo at magmove-on ngunit during the process sarili mo na mismo ang bumitaw dahil hindi mo na ito kinaya?

Umabot ka na ba sa puntong iniyak mo na ang lahat ngunit hindi parin sapat para mabawasan man lang ng isang porsyento ang sakit?

Umasa ka bang sana sa paggising mo hindi ka na tanga sa pag-ibig na nagdulot sayo ng sobrang kalugmukan?

Nakakatuwa man isipin na akala ko puro sa palabas lang ito nagaganap ay mundo na mismo ang tumulak sa akin sa bangin para gisingin ako sa katotohanan.

It's been two years. Dalawang taon ko na rin sinasayang ang buhay ko. Hindi ako umusad o nagbago. Kasabay ng paglisan ko at pag-iwan sa kanya ay siya ring pagtatapos ng pag-ikot ng aking mundo.

Doon ko na lamang napagtantong maliit lang ang planetang ginagalawan ko na hindi nito kayang pawiin ang kung anuman agam-agam sa aking puso.

Sana lamang ay magbunga ng maganda ang lahat ng sakit na dinaranas ko. I know I am not perfect but yet I am trying my best to be one who has worth in living.

''Allona, si Andrei-". Bungad ni Kuya Franco ng sagutin ko siya sa facetime.

Umahon agad ako ng marinig ko ang tawag ngunit hindi ito ang unang bagay na gusto kong marinig.

Without hesitation, I immediately cut him off on the air. I used my hands to stop him from saying anything and I know he can clearly see my gestures.

"Kuya, you know how I am right now. Pakiusap ko lang. Ayoko ng makarinig pa ng kahit ano pa tungkol sakanya. I wanna grow as a person. Gusto kong magsimula uli para sa sarili ko and my first step is to take everything about him away from me. No infos or updates." Pagkatapos kong sabihin yun ay winagayway ko ang aking kamay para magpaalam.

I know it was so rude but now that I am fully determined to start all over again with my life, ayoko ng mawala pa iyon. Besides, I wasted 2 years already.

I can't afford losing another promising years.

Simula noon, I deactivated all my social accounts. I focused on myself and on my career. I want to be a designer and have my own clothing line kaya iyon ang pinagtuunan ko ng pansin.

I am starving for betterment para kapag nagkaharap na kami ulit, kaya ko na.

Like what my tattoo said, which I've got before joining the Association Lá Désigners as an initiation:

Alis Volat Propriis

I spread my own wings and help myself to fly. I lived like that through the years.

"Gosh, Allona! You are turning 23 tomorrow at 2 years narin naghihintay sayo si Dominic. Buti pa yung panliligaw niya nagcelebrate na ng anniversary. Balak mo pa bang paabutin ng Golden Anniversary bago mo sagutin?" Frustrated na bulyaw ni Bry ng sabihin kong hindi parin kami ni Doms.

He is still unpacking his things. Kararating lang niya galing Maldives bago pumarito.

I paid his ticket to come here in Paris. He insisted to pay by his own but since ako ang humingi ng favor sakanya, I didnt allow him.

"I am not into relationship right now. I'm a busy person." Depensa ko.

He rolled his eyes and binato ako ng nakatuping brief.

The Rivalry (Lost Memories)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon