The Switch (ViceRylle)

24. Vice's

VICE's POV 

.

.

.

. 

7 years ago everything was on the rock. I’m setting up a new venture that is Il Coco Couturier, our family is being tested because of my father’s loss, my friendship with Kaye is rough because of her undisclosed feelings, my self-doubt is on its peak and the only perfect thing I had that time is my love for this girl. Yes, she’s a girl and yes I’m in love. It might sounds funny because all my life I am a self-claimed gay though it remains a secret until my father’s death.

.

.

.

.

Nakilala ko sya sa isang pagtitipon na dinaluhan ng aming pamilya mga walong taon na rin ang nakakaraan. She stunningly came with her black knee length dress and she was escorted by her father that time. Agad agad naman niyang nakuha ang atensyon ko ngunit sa panahon na yun ay maski ako ay naguluhan kung ang damit nya ba o siya mismo ang pumagkit ng aking atensyon. It just happened that we were seated on the same table. Matalik palang magkaibigan ang mga magulang namin. Bagamat di niya kasama ang kanyang ina ay paulit ulit naman itong nababanggit ni nanay. Dahil nga di alam ni tatay ang totoo kong pagkatao ay makailang ulit nya rin akong tinukso kay Ana. Oo, ang pangalan nya ay Ana. Yun kasi ang paulit ulit na tawag sa kanya ng lalaking kasama nya at palagay ko nanay nya yung binabanggit nilang Zsazsa. Nabanaag ko naman sa mukha niya ang di matagong pagtawa sa tuwing tinutukso kami sa isa’t isa. Kilig na kilig yata.

,

.

.

“Pareng Modesto kapag itong si Tutoy ay tumanda tanda pa ng kaunti at papayagan mo ng maligawan yang si Ana mo ay sabihin mo lang sa akin. Kami mismo ni Rosario ang aakyat ng ligaw sa inyo.” Sabi ni tatay.

Nagtawanan naman ang mga tao na kasama namin sa mesa. Kanya kanya silang  komento, pero di nakaiwas sa pandinig ko ang sagot ng tatay ni Ana.

“Ayy nako kumapadre maski ngayon ay pwedeng pwede na kayong manligaw. Si Tutoy mo lang ang papayagan kong manligaw sa unica hija ko.”

.

.

Nakaramdam naman ako ng kaunting kasiyahan at si Ana, bagamat mukhang naiinis ay patago pa ring tumatawa habang nakatingin sa akin. Nakaramdam na rin ako ng kaunting pagkainsulto sa ginagawa niya. Kaya naman di na ko nagdalawang isip at hinatak ko sya patayo at hinila sya papunta sa kung saan man walang gaanong tao. Narinig ko naman na maghalakhakan ang mga tao sa mesa na iniwan namin.

.

.

“Ano ba? San mo ba ko dadalhin?”

Di ko sya sinagot hanggang makarating kami sa isang maluwag na lugar. Tahimik at wala maski isang tao.  By the look of it ay isa itong palaruan, di naman ako magtataka dahil sa club house ng isang subdivision idinaos ang pagtitipon. May mga slide, swing at seasaw sa paligid.

.

.

/

/

/

“Bakit ka ba tawa ng tawa kanina pa?” tanong ko.

“Bakit mo ba ko dinala dito?” tanong nya din sa akin.