37.BÖLÜM

237 20 0
                                    

FETHİDEN::
-Erdem Yarbay dahil olmak üzere hepimiz hazırlandık. Daha doğrusu silahlandık ama sivildik. Harekat merkezinde planlama yaparken garip bir şey oldu.
Erdem: Bi sorun mu var?
Celal: Bişey buraya sızmaya çalışıyor gibi komutanım. Önlemeye çalışıyoruz.
-Bir anda karşımızdaki ekran açıldı. Görüntü yok. Sadece ses vardı.
F: Dinleyin askerler. Bir sefer söyliycem. Telefonlarınıza gelen mesajları fazlasıyla dikkate almalıydınız. Malesef geç kaldınız. Sevgiliniz... Karınız... Nişanlınız... Artık benim elimde. Muhtemelen bundan sonraki hayatlarında da sizi tanımayacak, hatırlamayacaklar. Bu arada... Artık beni yakalama planları yapmak yerine bundan sonra kendinize yeni hayat arkadaşları bulursanız sizin için daha yararlı olur.
-Ekran kapandı. Hepimizin o anın şokuyla öylece birbirimize bakıyorduk.
Keşanlı: Neydi bu şimdi?
Ateş: Ben bu "tanımayacak, hatırlamayacak" mevzundan bi huylandım.
Yavuz: Şimdi n'apıcaz komutanım?
Erdem: Bilmiyorum Yavuz... Bilmiyorum.
Fethi: Farhananın izini çabuk bulmalıyız. Yoksa bu kadınlar timi kızlara her şeyi yapar.
Erdem: Tamam ben.... İlgili kişilerle konuşucam. İstihbarat elemanlarıyla tek tek görüşücem. Her bölge de muhakkak bi eleman var.
Feyzullah: İnşallah buluruz komutanım.
Erdem: İnşallah Feyzullah! Celal!
Celal: Emredin komutanım.
Erdem: Gelen görüntüyü iyice araştır. Bi konum... Yer belirleyici bişeyler. Bul işte.
Celal: Başladık bile komutanım.
Erdem: Çıkabilirsiniz.
-Merkezden çıktık. Taburun bahçesine çıktık. Çimlere oturduk. Herkesin suratı sirke satıyor. Haliyle herkes üzgün.
--------------------------
EYLEMDEN::
-Yavaşça gözlerimi açtım. Kendime gelene kadar öyle yattım. Sonra ayağa kalktım. Çok garipti. Altımdaki çok rahat bi yataktı. Koluma takılı serumu gördüm. Sol tarafa doğru bakınca kızları gördüm. Güler abla, Bahar, Su, Nazlı... Hepsi yanımdaydı. Onlarında kolunda serum vardı. Hepimizin ki bitmeye gelmişti. Serumu kolumdan söküp kapıya yöneldim. Açıldı. Kitli değildi. Sesler duydum. Kızlar yavaş yavaş uyanıyordu.
Bahar: N'oluyo ya!
Su: Bahar nerdeyiz biz?
Eylem: Kızlar! Kapı kitli değil. Burası her neresiyse kaçabiliriz.
Bahar: Kalkabilir misin Güler abla?
Güler: Kalkarım kalkarım.
-Kızları arkama topladım. Yavaşça çıkıcakken önümüzü bi kadın kesti.
Faiza: Günaydın hanımlar.
Eylem: Günaydın.
Faiza: Bi yere mi gidiyorsunuz?
Eylem: Evet. Bizi kaçırıp buraya attınız. Biz de kaçıyoruz.
Faiza: Çok dürüstsün. Ama sizi kaçırmadık... Kurtardık.
Nazlı: Nasıl???
Faiza: Ben Farhana'yı çağırıp geliyorum.
Eylem: O kim?
Faiza: O bizim liderimiz. Size olup biteni anlatır. Sizi rahat bi odaya götüreyim. Acıkmışsınızdır.
-------------------------
Faiza: Kızlar yemek odasında.
Farhana: Yemeklere katın gitsin... Dozajın dışına çıkmayın. Yoksa bizimde başımıza iş gelir.
Faiza: Şu parktan kaçırdığımız kız çok şüphelendi...
Farhana: Merak etme. Bişey yapamaz.
------------------------
Fethi: Böylece oturup beklemek canımı sıkmaya başladı.
Yavuz: Sakin olmamız lazım.
Ateş: Sizin de içiniz içinizi yiyor komutanım.
Yavuz: Öyle ama... Yapıcak bişey yok şimdilik.
Keşanlı: İnşallah bişey olmaz kızlara.
Feyzullah: İnşallah abi.
-----------------------
Farhana: Merhaba hanımlar. Afiyet olsun diycem ama daha başlamamışsınız.
Eylem: Olanı biteni öğrenmeden yemeyi düşünmüyoruz.
Farhana: Biz kadınlardan oluşan bi ekibiz. Sınır dışında değil daha çok türkiye sınırlarında takılıyoruz.
Nazlı: Bi nevi gizli süper kahraman gibi.
Farhana: Aynen. Gizli gezen elemanlarım sizlerin tehlikede olduğunu haber etti. Sizi her kim kaçırmak istediyse... Sizi ellerinden aldık.
Eylem: Bu kadar yetenekliyseniz bu işi yasal yollarla halledebilirdiniz. Herkes sizi tanırdı.
Farhana: Yasal yollar bi eli bağlıyor. Hem bu saatten sonra terörist damgası yemek istemiyoruz.
Bahar: Tamam. Yaptığınız çok güzel ama... Biz ne zaman gidicez?
Farhana: Yemeğinizi yedikten sonra Faizi sizi istediğiniz yere götürücek. Afiyet olsun.
-Önümdeki tabağa baktım. Sonra da kızlara... Hepsi yemek yemeye başlamıştı bile. Ağzıma bi kaşık aldım. Farhana ve Faiza da yanımızdan ayrıldı.
--------------------------
Faiza: Hepsi yemeye başladı. Birazdan ilaç etkisini gösterir.
Farhana: Kızlarda ki farklılığı fark edince gerekli olanı yapın.
Faiza: Emredersiniz.
------------------------
Fethi: Bence bu olanlar Farhana'nın başının altından çıktı.
Yavuz: Bana da öyle geldi.
Feyzullah: Aa bakın Erdem Yarbay bizi çağırıyor.
Keşanlı: Haydi beyler...
-----------------------
Bahar: Ahhh. Başım.
Güler: Bana da oldu. Bi ağrı geldi.
-Kızlar ayağa kalkar kalkmaz bayıldılar. Bende onlarla birlikte. Bizi bi odaya taşıdılar. Yarı baygın şekilde koltuklara oturduk. Bi süre uyudular. Tabi bende. Uyandık.
Farhana: Merhaba hanımlar.
Güler: Sen kimsin?
Nazlı: Asıl sen kimsin be!
Faiza: İşe yaradı.
Eylem: Asıl asıl siz kimsiniz lan?
Su: Ben... Adım ne?! Niye burdayım.
Farhana: Ben sizin liderinizim. İsimleriniz sırasıyla... Bahar, Su, Güler, Nazlı, Eylem. Sizler yıllarca benim için çalışan elemanlarsınız. Hepiniz harika derecede silah kullanıyorsunuz.
Eylem: Peki bize n'oldu?
Farhana: Bu adamlar sizi kaçırdı. İşkence edicklerken kurtardık sizi. Bugün onların işini bitiricez.
Güler: Buraya çağırıp öldürelim.
Farhana: Hadi gidin hazırlanın.
-Hepimiz gidip hazırlandık.
----------------------
FETHİDEN::
-Erdem Yarbay bizi çağırdı. Gelen görüntü iyice araştırılmış ve kordinat elde etmişler. Hemen hazırlandık. Erdem Yarbay gelmeyecekti ama... Helikoptere bindik ve yola çıktık.
-30 DK SONRA-
---------------------
Güler: Hazır mısınız kızlar?
Nazlı: Hazırız.
Bahar: İşlerini bitiricez.
Fazia: Harika bi iş çıkardın. Planın tıkır tıkır ilerliyor.
Farhana: O askerlerin başına gelicek aşklarından olucak. Onları temizledikten sonra yolumuza kimse taş koyamayacak.
...

AVCIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin