AVCI

5.BÖLÜM

FETHİDEN::
-Karşımdaki Eylemdi. Kafasına silah doğrultan Ceylan. Nasıl bişeyin içine düştüğümü anlayamadım. Tarif edemedim bi şekilde içimde içimde oluşan bi his vardı. Kaybetme korkusu vardı. Ama şuan bunları düşünmenin zamanı değil. Yavuz komutanım etrafa baktı. Etrafta kimsecikler yoktu. Karşımda Eylem, Ceylan ve 7 teröristten başka kimse yoktu. Yavuz komutanımın işaretiyle silahlarımızı çektik.
Fethi: Ceylan indir silahını! Yoksa bu senin için iyi olmaz!
Eylem: Demek bu kadar seviyosun bu kızı?
-Eylem'in yüzü Ceylan'ın cümlesiyle bi değişik olmuştu. Hiç bişey söylemedim. Yavuz komutanımın emriyle tetiklere bastık. Teröristlerin az olması işimizi kolaylaştırmıştı. Geriye Ceylan kalmıştı.
Fethi: Komutanım indiriyim mi?
Yavuz: Sadece yarala! Belki bişeyler öğreniriz.
-Silahımı Ceylan'a doğru uzatıp hemen tetiğe bastım. Ceylan yere düştü, silahıda biraz ileriye. Eylem hemen kalkıp bize doğru koşmaya başladı.
----------------------
CEYLANDAN::
-Kolumda ki acıyı ciğerlerime kadar hissetmiştim. O aptal gazeteci yüzünden düştüğüm duruma bak. Bunun bedeli ağır olur Fethi! Biraz ilerdeki silahımı alıp koşan Eylem'e doğrulttum. Ve tetiğe bastım.
----------------------
FETHİDEN::
Fethi: Eyleeem!
-Hemen Eylem'in yanına koştum.
Fethi: Eylem. Eylem iyi misin?! Aşık hemen buraya gel!!
-Aşık Eylem'e bakıyordu.
Aşık: Komutanım sırtından girmiş mermi. Hemen hastaneye gitmemiz lazım.
Yavuz: Tamam. Ben aradım Erdem Yarbay'ı. Yardım yolda.
Fethi: Eylem bak yardım geliyo. Sık biraz dişini tamam mı?
----------------------
CEYLANDAN::
-Fırsat bu fırsat. Herkes Eylem'in başına toplanmışken kaçmanın tam zamanıydı. Biran önce ayağa kalkıp hızlıca kaçtım. Enayiler! Bide bunlara özel kuvvetçi diyolar.
--------------------
Çaylak: K-komutanım!!
-Çaylak'ın öyle demesiyle arkamıza baktık. Ceylan kaçmıştı.
Mücahit: Hay sıçayım böyle işe ya!!
Yavuz: Onu sonra hallederiz beyler.
-Siren seslerini duyduğumda yüzümde oluşan tebessümü bi ben biliyorum. Yardım gelmişti. Eylem'i araca bindirip hastaneye götürdüler. Bizde araca bindik.
Mücahit: Kaçtı kadın ya... Göz göre göre kaçtı.
Yavuz: Merak etmeyin. Er geç yakalarız.
Mücahit: Yakalarız yakalarız. Demi Avcı??
Fethi: ....
Mücahit: Avcı sana diyorum.
Fethi: ...
Yavuz: Avcı!!!
Fethi: Ha! Ne!! B-buyrun komutanım!
Yavuz: Sen iyi misin?!
Fethi: Aklım Eylemde kaldı komutanım.
Yavuz: Önce tabura uğrarız. Sonra sen Eylem'in yanına gidersin.
Fethi: Emredersiniz komutanım.
-Tabura gittik. Erdem yarbaya durumu anlattık. Silahları bizden sonra gelen tim imha etmiş. Erdem yarbay dinlenmemiz için bize emir verdi. Bizimkiler dağıldı.
Fethi: K-komutanım.
Erdem: Noldu Fethi?
Fethi: Ben hastaneye... Eylem'in durumunu öğrenmek için sizden izin istiycektim.
Erdem: Tamam Fethi sen git. Çok kafaya takma. İyi olur inşallah.
Fethi: Saolun komutanım.
-Hemen hastaneye gittim.
Fethi: Burda Eylem adında biri var mı?! Sırtından vuruldu.
X: Evet. Şuan ameliyathanede.
Fethi: Peki. Teşekkürler.
-Ameliyathaneye gittim. Şansıma ameliyathaneden çıkan birini gördüm.
Fethi: Pardon. İçerde yatan kişi Eylem mi?
Y: Eylem kim beyfendi?
Fethi: Sırtından vurulmuştu. Gazeteci.
Y: Evet. İçerdeki hasta.
Fethi: Durumu nasıl?
Y: Ameliyat sürüyo. Hayati tehlikesi de öyle!
Fethi: Hayati tehlikesi mi?
Y: Siz neyi oluyosunuz? Abisi... Kocası..
Fethi: Ben bi arkadaşıyım... Bakın ben askerim. Eylemde yakınım.
Y: Üzgünüm ama size ancak bu kadarını söyleyebilirim.
Fethi: Peki.
----------------------
-Kafa dağıtmak için çıkmaya karar verdim. Bu kafayla nasıl olacaksa. Karabayır meydanına gittim.
"Sen benimle böyle konuşamazsın yanlız. Ben bağımsız bi gazeteciyim!" Anılar... Bu böyle olmayacak. En iyisi tabura gitmek. "Ne kadar kibarsınız Fethi Bey" Off... Yaşanmışlıklar... N'oluyo bana ya?! Bu endişe niye? Arkadaşın o senin.
-Telefon çaldı o an. Gizli numaraydı.
Fethi: Alo!
Z: Fethi Bey size kötü bi haberim var!
Fethi: Buyrun dinliyorum.
Z: Hastayı kaybettik.
Fethi: Ne... Eylem...
...