10.BÖLÜM

455 36 0
                                    

CEYLANDAN::
-İçeriye giren adam benim adamlarımdan biriydi. Kaçak silahları nereden daha güvenli şekilde taşırız onu planlayan bi adamım.
Ceylan: N-noldu? Beni almaya geldiğinizi umut ediyorum.
X: Yanlış düşünmüşsün güzelim. Seni burdan çıkarmam imkansız. Bu odaya gelene kadar neler çektim.
Ceylan: Sakın düşündüğüm şeyi yapma.
Kelepçeli olduğum halde kurtulmak için çırpındım.
X: Tatlı rüyalar Ceylan Hanım.
Ceylan: Hayır!!Dur!! Sakın yapma. Askerlere birşey anlatmam zaten.
X: Faysal bu riski alamaz. Senin işin bitti güzelim.
Silahını bana doğrulttu. Ve tetiği çekti. Hissettiğim tek şey göğsümden akan kanın sıcaklığıydı.
---------------------------------------------------------
Fethiden::
Helikopter hazırdı. Bizi dışarda bekliyordu. Erdem Yarbay bizi uğurladı. Helikoptere doğru ilerliyorduk. Yavuz komutanım ve Hafız Ceylan'ın yanındaydılar. Onlar dışında hepimiz Adem denen herifin peşine düşücektik. Bir anda Erdem Yarbay bana seslendi.
Yarbay: Fethi!!!
Fethi: Buyrun komutanım.
Yarbay: Bahar telefonda. Seninle görüşmek istiyor. Şu gazeteciyle ilgili galiba.
Fethi: Tamam komutanım.
Telefonu alıp biraz uzaklaştım.
Fethi: Alo. Bahar! Eylem'e bişey mi oldu yoksa.
Bahar: Hayır. Sevinçli bir haber vermek istedim. Eylem uyandı. Bilinci yerinde değil tam olarak ama uyandı.
Fethi: Hadi ya. S-saol Bahar. Ben görev biter bitmez yanına gelirim.
Bahar: Tamam. Kolay gelsin size.
Fethi: Saol Bahar.
Salak gibi sırıtıyordum. Helikoptere bindim. Hepsi bana, sırıtık suratıma bakıyordu.
Keşanlı: Şşş. Sen gidip kendine aynada bak bi istersen.
Fethi: Ne alaka.
Keşanlı: Böyle çikolatalı süt gibi şeker şirin, cıvık bi surat.
Çaylak: Harbiden ne sırıtıyosun abi sen.
Fethi: Eylem uyanmışta. Onun haberini aldım.
Aşık: Haaa. Benim hanım uyanmış deseydiniz ya komutanım biz anlardık.
Fethi: Bi sen eksiktin Aşık.
Yarbay: Öhöm Öhöm.
-PARDON KOMUTANIM-
Yarbay: Hadi Allah yardımcınız olsun.
-SAOL-
Ve helikopter kalktı.
---------------------------------------------------------
EYLEMDEN::
-Gözlerim boş tavana bakıyordu. En son hastanede elimde tabancam vardı. Patlama sonrasını ise parça parça hatırlıyorum. Fethi'yi hatırlıyorum ama ne konuştuk ya da bişey konuştuk mu onu bilmiyorum. Tek bildiğim biran önce iyileşip görevimin başına dönmem.
--------------------
O SIRADA CEYLAN'IN KALDIĞI HASTANEDE::
YAVUZDAN::
-Yavaş yavaş gözlerimi açtım. Yerde yatıyordum. Bi süre etrafıma baktım. Çevremde Hafız ve bikaç kişi daha vardı... Onlarda yerde yatıyorlardı. Hafız'ın yavaş yavaş ayağa kalktığını ve yanıma geldiğini gördüm.
Hafız: K-komutanım iyi misiniz?!
Yavuz: İyiyim Hafız iyiyim.
Hafız: İçeriye güçlü bi gaz boşalttılar sanırım komutanım. O yüzden bayıldık.
Yavuz: Allah kahretsin Ceylan!!
-Hemen ayağa kalkıp Ceylan'ın kaldığı odaya girdik.
Yavuz: Allah kahretsin!
-------------------------
FETHİDEN::
-Adem şerefsizinin inini basmak üzere yola koyulduk. Helikopter bizi bölgeye indirdi. Dağıldık ve inin etrafını sardık. Resmen hiçliğin ortasında bi ev. Aldığımız istihbaratlara göre içerde Adem, adamları bide şerefsizin göz dikdiği genç kız ve kadınlar vardı. Ben, Çaylak ve Karabatak içeri girdik. Keşanlı ve Aşık dışarıyı kolladılar. Uygun zamanı bulunca içeriye daldık. Etrafı kolaçan ettik ama kimsecikler yoktu. Garip bi sessizlik vardı sadece. Evde gizli saklı neresi varsa arayıp taradık. Ama ne silah.. Ne masum kız ve kadınlar. Kimse yoktu. Odaları aramaya başladık.
Fethi: (Telsizden) Ulan yer yarıldı içine girdiler sanki.
Çaylak: Bende anlamadım valla.
Karabatak: Aramaya devam.
-Hepimiz odaları tek tek arıyorduk. Üst kata çıktım. Bikaç odayı gezdim ama... İşe yarar bişey bulamadım. Son bi oda kalmıştı. Kapıyı açar açmaz bi ses duyuldu.
Çaylak: (Telsizden) Abi neydi o ses?
Ateş: Keşanlı o ses sizden mi geldi?
Keşanlı: Olumsuz ama ses buraya kadar geldi.
Ateş: Siz değilseniz o zaman... Allah kahretsin. Avcı!!
-Sesle birlikte yere yığıldım. Göğsümde bi sıcaklık hissettim.Elimi deydirip baktım. Elime kan bulaşmıştı. Tuzağa düştüğümü anlayamadığıma yanıyorum sadece.
Ateş: Avcı! Avcı iyi misin? (Telsiz) Aşık acil buraya gel!
Çaylak: Abi az biraz daha dayan.
-Gözlerimde halsizlik hissettim. Belki de bu son saniyelerimdi. O an şahadet getirdim.
Ateş: Öyle hemen pes etmek yok. Dayanmak zorundasın Avcı.
-Zar zor konuşabiliyordum.
Fethi: K-karabatak! Belki de bu son dakikalarımızdır. Tez zamanda buluşuruz umarım.
Çaylak: A-abi!! Bizde var mı böyle hemen pes etmek!
Karabatak: Aşık nerde kaldın hadi!
Fethi: Eğer burdan Al Bayrakla çıkarsam sizi çok sevdiğimi unutmayın.
Ateş: Öyle deme kardeşim.
Fethi: Odamda... Kitabımın arasında bi zarf var. Onu Eylem'e ver. Ölüm bana yaklaştı..
Çaylak: Abi sen dayanıklı adamsın. Biraz daha dayan.
Ateş: Aşık nerdesin Aşık.
-Telsizden gelen sadece cızırtıydı. Beyaz ışığı görüyorum derler ya. Ben şuan onu yaşıyorum. Ama içimi yakan şeyler vardı. Eylem'e hislerimi anlatamadan, komutanlarımla helalleşemeden şehit düşmek.
Fethi: Hakkınızı helal edin.
Ateş: Helal olsun gardaşım. Helal olsun.
...

AVCIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin