I'm Pregnant, Shan ✔

Chapter 27

Unnice's POV:

"Mommy! May naghahanap po sa inyo!" Sigaw ni Kevin mula sa pintuan. Pinatay ko muna yung kalan at pinunasan ang aking kamay bago pumunta kung nasaan si Kevin. Wala namang pasok si Kevin ngayon dahil Sabado.

I looked outside and saw a man with his red uniform, holding another bouquet of flowers. But this time, it's; "Ikaw po ba si Ms. Lee?" Tanong nung lalaki sa akin.

"Ah opo. Ako po 'yun," I answered, a bit hesitant. Bigla naman niyang inabot ang mga bulaklak sa akin. "May nagpapabigay po," sagot nito bago tuluyang umalis. Hendry stared at the flowers with awe. He softly touch the petals and giggled about how soft it is.

"Mommy! Mommy! Ang ganda po. Parang ikaw!" I chuckled and pinch is nose slightly. Napansin ko namang may card sa pagitan ng mga bulaklak.

—
I am trapped in the shadow of my failures.

A wounded man reaches out to grab your hand.

I've tripped on the path we're on.

Nevertheless my devotion for you and our hopes are going to remain

-Mr. West—

I hitched when I saw the familiar name. I don't know what kind of a game Shan was pulling this time but I know I hate it.

I hate it when I start to freaking feel a bunch of butterflies dancing around my stomach.

I hate it when I feel my face burning up and look like a tomato later on.

I hate it when a familiar feeling inside my chest swells and it makes it hard to breathe.

I hate it.

I totally hate it to the point where it hurts.

"Go watch cartoons again. Matatapos na rin yung niluluto ko," utos ko kay Kevin. He gave me an 'okay' and smiled widely while skipping to the living room. Inilagay ko naman yung bulaklak sa lamesa bago ipinagpatuloy ko ang pagluluto.

At this point, pinilit kong hindi madistract sa bulaklak na nakapatong sa lamesa na nasa aking likuran. Saktong pagpatay ko ng kalan ay pagkatok ng pintuan. Napatayo naman si Kevin at agad tumakbo sa pinto at binuksan ito. "Tito Manly! Ate Jaine!" Napangiti ako nang marinig ko kung sino ang bumisita. Sabay-sabay namang dumating ang tatlo habang hinahanda ko yung mga pinggan.

"Aba aba aba naman! Nagmamaganda si ateng," biglang pang-aasar ni Manly. I glanced at him, confused. Nakangisi naman si Jaine. "Huh?" I asked and set the bowl of sinigang on the table. That's when I realized they saw the bouquet of Dahlias.

"Nagmamaang-maangan pa ang bruha. At sinong prince charming naman yung nagbigay niyan sa iyo?" tanong pa niya.

"Nagbigay agad? Hindi ba pwedeng binili ko lang?" pagrarason ko.

"Bestie, alam namin na single and ready to mingle ka. Pero hindi naman ganun kalala to the point na reregaluhan mo ang sarili mo ng bulaklak, duh. At take note, fresh na fresh ang bulaklak at totoo. Nagtitipid ka diba? Bakit ka naman bibili ng mamahaling bulaklak?" Jaine sarcastically said and Manly humms in agreement. Magdadahilan pa sana ako ng biglang lumitaw si Kevin.

"Hindi po yan binili ni Mommy! Sabi po nung lalaking may dala niyan, may nagpapabigay daw po sa kanya!" Kevin giggled. Napaiwas naman ako ng tingin sa dalawa and chuckled nervously.

"May irarason ka pa?" They both asked at the same time.

"Yey, you caught me hehehe," I awkwardly answered. "You know what, kumain na lang tayo. At saang lupalop ng Philippine sea n'yo naman nakuha na single at ready to mingle ako?"

Bago ko pa makuha ang bulaklak para itago ay nahablot agad ito ni Jaine. I was about to snatch it back when Manly held me tightly. I sighed in defeat when I saw Jaine, looking at the card. "Mhmmm interesting," bulong ni Jaine at ngumisi sa amin. Bigla naman akong binitawan ni Manly at tumakbo papunta kay Jaine at tiningnan din yung card. "Gusto ko din po makita!" Kevin said while jumping and trying to see the white card. Agad naman akong umaksyon at kinuha ang bulaklak.

"Ang sabi ko ay kumain na tayo," I sternly said. Napanguso naman si Kevin. "Pero Mommy, gus-"

"Kevin," I warned, causing him to close his mouth. Nakaramdam naman ako ng guilty pero kailangan kong gawin iyon. I went upstairs and set the flowers on my bed. Nang makababa ako ay nakaupo na ang tatlo. Nag-uusap yung dalawa habang si Kevin ay nakayuko lamang.

"Kevin," tawag ko. Napatigil naman yung dalawa at tumingala naman si Kevin para tingnan ako. "Mommy's sorry okay? Sadyang usapang pangmatanda lang 'yun."

"Okay lang po, Mommy. Sorry din po kasi makulit ako," he apologized too. "Let's eat, shall we?" Tanong ko sa tatlo at tumango sila. "Pero bago muna 'yun. Manly, ikaw ang maglead ng prayer."

6 hours later:

"Hindi ba talaga natin pag-uusapan kung bakit binibigyan ka ni Fafa Shan ng mga bulaklak?" pagbabasag ni Manly ng katahimikan. Natutulog pa si Kevin ngayon sa kwarto niya dahil natutulog ang aking anak tuwing tanghali.

Napagdesisyunan naman naming tatlo namagmovie marathon kung kaya't eto kami ngayon. Si Manly ay nakahiga sa sahig habang ako ay nasa sofa. Si Jaine naman ay nasa one-seated chair na nasa gilid ko lamang.

"Ano pa bang pag-uusapan doon?" Jaine asked and Manly turned towards her direction. "It's crystal clear naman na nililigawan muli ni Shan ang bestie natin na ngayon ay parang tomato yung mukha."

I groaned at them. Tinakpan ko naman yung mukha ko ng unan dahil nararamdaman kong namumula yung mukha ko. I heard Manly snickers beside me kung kaya't inalis ko yung unan sa mukha ko at hinampas sa kanya. "It's not like he will get another chance," I murmured but the two catched that. Nagkatinginan yung dalawa bago mapunta ang atensyon sa akin.

"Sure ka ba talaga d'yan?" tanong ni Jaine. Half-serious and Half-teasing.

"Hindi ko alam kung kakampi ko ba kayo o alagad na rin kayo nung lalaki na iyon," saad ko pa. Narinig ko na may bumuntong-hininga sa taas ko.

"Look, wala kaming kinakampihan ni Manly." I gasped dramatically. How could they?! "Sadyang bilang bestie mo at para na rin kay Kevin kung kaya't tinutulungan ka naming ilayo ang anak mo sa kanya. Pero sino ba naman ang niloloko natin diba? Malalaman at malalaman din ni Shan at wala na tayong magagawa dun. Wait alam pala niya."

"At isa pa, Unnice-chan, sigurado ka bang wala na talagang pag-asa si Fafa Shan sa'yo?" The question was asked again but this time, it's from Manly. "Hindi namin sinasabi ito para pumasok ka muli sa isang heartbreak pero, hindi mo rin naman maitatanggi na may effect pa rin si Shan sa iyong heart."

"I won't give him any and that's final. He's still a jerk and will always be a jerk," I answered angrily. Biglang pumasok sa isip ko yung ugali niya nung nag-away kami sa opisina niya kasama ang kambal niya.

"Alright. Kung anong nagpapatulog sa iyo sa gabi," Jaine said then the two focused their attention to the movie. Umupo naman ako at tiningnan ang dalawa bago itinuon din ang aking tingin sa telebisyon. But my attention is still in the question they asked twice.