I'm Pregnant, Shan ✔

Chapter 28

Third Person's POV:

"Hindi ko alam na seseryosohin mo ang pagbibigay kay Doc. Lee ng mga bulaklak bawat araw. May kasama pang cringe card na mula sa cringe owner," Hendry states as he entered the car and sat at the passenger seat. Pumasok si Shan na may dala-dalang bouquet at nilagay ito sa backseat bago isinara ang pinto at nag seatbelt. Naglagay na rin ng seatbelt si Hendry bago tiningnan ang bulaklak sa salamin. Sinimulan ni Shan na magmaneho bago sagutin ang kanyang kambal.

"Why? You think I'm joking when I said that I'll win her heart, again." Shan whispered the last part. Tumingin naman si Hendry sa gilid n'ya at pinanood ang mga nadadaanan nila.

"Well, yeah. Pero seryoso ka sa bulaklak?" he asked and he scrunched his nose. "Anong problema sa bulaklak?" Balik na tanong ni Shan. Hendry looked at him, nose was still scrunches cutely.

"Two reasons. First, marami ng gumagawa niyan. Second, hindi mabubusog si Doc. Lee diyan," Hendry pointed out. Umirap naman si Shan.

"Mabubusog naman siya ah..." Shan defends but Hendry isn't convinced. "Sa pagmahahal ko!" Dahil sa sagot ni Shan ay kunwaring nasusuka si Hendry. He dramatically clenched his chest while his face was a definition of the word disgusted. Binelatan naman sya ni Shan.

"Your cringeness disgust me," tugon ni Hendry. Nakarating yung dalawa sa hospital at tumigil na sila sa pagbabangayan. Unang lumabas si Hendry at hindi na hinintay pa yung isa dahil siguradong mauutusan na naman siya.

"Yah! Hendry West! Saglit!" Hindi niya pinansin si Shan at patuloy lang sa paglalakad. Nang makarating na siya ng hagdanan na nasa harap ng entrance ay may humila sa kanyang braso.

"Aray!" reklamo ni Hendry. "Isusumbong kita kay papa!"

"Magsumbong ka. Samahan pa kita eh," Shan retorted back.

"Edi great, binigyan mo lang ako ng rason para hindi ko gawin yung ipapagawa mo," the brunette sassily responds as he turned around exaggeratedly.

"Nagbibiro lang naman ako." He pulled Hendry back. "Ikaw kaya ang pinakacuuuuuuuuuuuuuuuuuute na nilalang na nabubuhay na mukhang patay."

"Ano?!"

"Este nilalang na nabubuhay na mukhang sinigang na gulay," pagbabago ni Shan. Binatukan naman s'ya ni Hendry dahil sa sinasabi n'ya.

"Anong kinalaman ng sinigang na gulay sa pagiging cute ko?" he asked, completely annoyed.

"Dahil makulay ang buhay sa sinabawang gulay!" Shan chirps happily. Hendry gave him a judgemental look.

"Akin na nga yang bulaklak." Hendry quickly grabbed the flowers and left his brother. Gusto niya ng makawala sa kabaliwan ni Shan kung kaya't dumiretso siya sa kwarto niya. Nakaramdam siya ng antok pagpasok sa kwarto at inilagay ang bulaklak sa sofa na nasa tabi lamang ng kama. He jumped on to his bed and snuggles his head against the soft pillows. Hindi niya namalayan na nakatulog na pala siya.

Apat na oras na ang lumipas nang dumating si Unnice sa West Hospital. Automatic na dumiretso siya sa kanyang cubicle upang magpalit at inayos ang gamit bago tumungo kay Hendry. She softly knocked the door and was responded by a silence on the other side. Binuksan niya ang pinto at bumungad sa kanya si Hendry na natutulog habang yakap-yakap ang kumot.

Dahan-dahan niyang isinara ang pintuan at pumasok sa loob. Uupo na sana s'ya sa sofa ng isang boquet ng Baby's Breath ang nagpatigil sa kanya. Malaking space naman sa sofa ang nasakop nito. "Maybe, kay Hendry ito," bulong niya. She doesn't want to jump in conclusion right now pero wala pa siyang natatanggap na bulaklak ngayong araw.

Not that she's expecting one.

Not really.

Nu-uh.

Okay but maybe slightly.

Nakatanggap siya kahapon ng ambrosia pagkalabas nila ng simbahan. As usual, inasar siya nila Manly at Jaine habang si Kevin naman ay namamangha sa kagandahan nito.

Naalala naman niya ang nakasulat doon sa card.

—

I picture our future in exquisite shades.

An intimate embrace, a loving home

I want to be the guy you deserve to love.

And I know that this is not an unrequited one.

-Mr. West

—

Unnice shook her head.

'Huh, sinong may sabi na gusto ko rin siya?' Unnice barks in her head. She glanced at Hendry who was shifting in his bed. Unti-unti namang binuksan ni Hendry ang mga mata niya and he was greeted by Unnice who's in front of him. Agad siyang napaupo at tumawa ng mahina si Unnice.

"Good Afternoon sleepyhead," bati pa nung babae dahilan para mamula si Hendry.

'Nakita niya yung pagmumukha ko habang natutulog ako,' Hendry whines. Kinuskos na naman yung mata niya incase na may muta. Tiningnan niya kung tumulo din ba yung laway niya which thankfully, hindi.

Pumunta na siya sa banyo para makasigurado. Nang maayos na ang kanyang sarili ay lumabas siya at nakitang nakaupo si Unnice sa kanyang kama. mukhang malalim ang iniisip habang nakatingin sa mga bulaklak. "It's yours," Hendry said and Unnice jumped slightly at the sudden voice. Tiningnan naman niya si Hendry at halatang hindi narinig ang sinabi nito.

"Ang sabi ko, sa'yo iyan. Pinapabigay ni Shan," pag-uulit ni Hendry. Napairap naman ito nang mapansing nagdadalawang-isip pa si Unnice kung hahawakan niya ba o tsaka na lang pag-uuwi na. "Wala 'yang lason if that's what your concerns," Hendry sarcastically said. Unnice stood awkwardly and leaned closer to the flowers.

"I-It's not that," depensa ni Unnice. He couldn't help but to grin widely when he saw the latter blushing while picking up the flowers. "I-I'll just put t-this in my cubicle," pagpapaalam ni Unnice. Hindi pa rin naaalis ang ngisi ni Hendry sa kanyang mukha dahilan para mas lalong mamula si Unnice.

"Sure Doc. Lee. Take your time sniffing each petals of it~" He sang as Unnice rushed outside of the room. Rinig pa rin niya ang tawa nung lalaki bago pumunta sa cubicle niya.

—

Our romantic tale merits a second chance.

I vow you currently that I will go through the motions.

Allow for the spread of forgiveness and the renewal of faith.

We'll stand every storm that comes our way together.-Mr. West

—

For Unnice it's just a simple phrase that Shan wrote or got from another song. She didn't know that there is something more to it.

And maybe if she knew what Shan was trying to point out, she'll give him another chance before it's too late.