I'm Pregnant, Shan ✔

Chapter 40

Unnice's POV:

My stomach growls. Kakakain ko lang naman ah? Bigla akong napatayo ng mamilipit ang tiyan ko. Mabilis akong pumasok sa c.r at simulang magsuka. Pwe! This is disgusting. Nagmumog ako ngunit muli akong nasuka. Bakit ang weird ng pakiramdam ko.

Sumasakit naman yung lalamunan ko. I heard the door shut open. Sumilip ako sa labas just to see Shan holding another plastic bag.

"Unnice?" tawag niya. Magsasalita pa sana ako ng muli akong masuka. Shan heard that and rushed to the bathroom. "What happened?" nag-aalala niyang tanong. Tinulungan niya akong tumayo at kumuha na rin ng tubig.

"Thanks," I quickly mumbled. "May nakain lang siguro ako,"

I said in a sure tone. Tumango naman siya. Bigla naman niya akong binuhat at inilagay sa kama. Hindi na ako pumalag dahil wala ako sa mood. "Uminom ka muna ng gamot," utos ni Shan pero umiling ako. Teka? Bakit parang ayoko ng gamot ngayon?

"What do you mean you don't want to?" naguguluhan n'yang tanong. I pouted while glaring at him.

"In one condition, gusto ko ng honey bee na maalat at stick-o na walang flavor," I stubbornly said.

A week passed, mas lalo akong naging weird. Panay request ko ng mga bagay na weird din. Like cellphone shake. Hindi naman umaangal si Shan but I can tell he was tired.

***

"Check-up time," sabi nung doctor at sinimulan niya na akong tanungin.

Sa kalagitnaan ng pagdidiscuss niya ay napatigil siya.

"Wait, something is odd," bulong niya. Bigla naman akong kinabahan? What happened? May sakit ba ako?

"A-Ano po iyon?" Nanginginig kong tanong. May binigay naman siyang isang maliit na lalagyanan. "Punuuin mo ito ng ihi mo," utos niya. Kahit naguguluhan ako ay sinunod ko. Good thing kanina pa ako naiihi. Binigay ko ulit yung lalagyan na may lamang ihi.

"I'll go for now," he bowed politely. I just nod.

Time passed. Wala si Shan dahil inihahanda siya ng kanyang ama sa isang kumpanya. Lumabas ako sa room na iyon at nagsimulang maglibot sa buong hallway ng hospital na ito. I already miss West Hospital.

"Are you Mrs. West?" tanong ng isang doctor. I was taken aback by her question.

"O-Opo," sagot ko. Nagulat naman ako ng pumalakpak s'ya pero mas nagulat ako sa sinabi n'ya.

"Congratulations!" She smiles widely. "You're 3 weeks pregnant!"

My hands and forehead started to sweat. This can't be. Am I dreaming again?

***

Kung nagtataka ka kung paano ako nabuntis, masyado akong namiss ni Shan at may nangyari sa amin sa hospital tatlong araw pagkatapos akong magising. Dala ng bugso ng damdamin, may nabuo kami. Pilit kong nililihim kay Shan na buntis ako sa tuwing nagtatanong siya kung bakit ako nagiging ganito. I'm scared. Paano kung mangyari ulit yung nangyari dati? What if maging totoo ang lahat. Na aalis siya at iiwan ako? I'm so scared.

Hanggang sa dumating ang araw na naging busy sya. I missed him each second.

Gusto kong sabihin kay Shan na buntis ako pero natatakot ako.

"You need to tell him before it's too late, Kung nakaya mo noon, kakayanin mo rin ngayon," sabi ng konsensya ko.

"You're right, pero sa tamang panahon."

"Huwag kang feeling aldub!"