I LOVE YOU, TILL MY LAST BREATH [Book 2 KNMKA]

30

3 months later

Luhan

Tatlong buwan na akong nakikituloy kay jongsuk, hanggang ngayon ay wala pa ring balita sa mga kamag anak ko.

We're currently eating our breakfast. Naiilang ako dahil sa katahimikan ng paligid. Mukhang pagod pa si jongsuk galing sa night shift nya.

Tumikhim ako upang mapukaw ang atensyon nya na matagumpay ko namang nagawa.

" Ma-maghahanap ako ngayon ng trabaho"-ani ko.

Bigla namang napatigil sa pagsubo ng pagkain si jongsuk sa sinabi ko.

" hindi kailangan. Kung iniisip mo ang utang na loob, don't. Im not asking anything in return" - he seriously said.

Ngunit hindi ako nagpatalo, desidido ako sa gusto ko.

" alam ko namang gusto mong tumulong pero hindi naman tama na sayo ko iasa ang buhay naming dalawa ng magiging baby ko"

He sigh.

" fine, if you're really bother about that then work for me. Let's say na ikaw ang caretaker ng bahay ko pagwala ako and I'll pay you"- pagsusuhestyon ni jongsuk.

Napangiti naman ako.

" sige, hindi ko na tatanggihan yan since wala naman akong dokumento para sa sarili ko, mahihirapan akong makahanap ng trabaho. Salamat talaga jongsuk, pangako pagbubutihin ko ang trabaho ko!"

He smiled and mess my hair.

" wag mong papagudin ang sarili mo, intindihin mo yung baby huh?! "

I nodded.

Natapos kaming kumain at ako na ang nagboluntaryong maghugas.

" oh! Wala na pala tayong stock ng pagkain"- ani ni jongsuk pagbukas nya ng ref.

" ako na lang ang maggogrocery, mas mabuti pang magpahinga kana"-sabi ko.

" sigurado ka?"- kunot noo nyang tanong sakin.

Nakangiti naman akong tumango.

Kinuha nya ang wallet nya at naglabas ng 5k.

" ito pang grocery, bilin mo na rin kung anong gusto mong kainin. Magiingat ka huh?!"- bilin ni jongsuk.

" opo! Para namang bata ang inuutusan mo haha" - biro ko.

Pinunasan ko ang basa kong kamay at kinuha ang perang nilapag nya sa mesa.

" una na ko" - paalam ko.

Hindi na ko magpapalit, maayos na naman ang damit ko.

Im just wearing black jeans at pink shirt na may design na 'im fancy' oversize ito kaya't hundi halata ang maliit na umbok ng tyan ko.

" mag iingat ka luhan~" - huking sabi ni jongsuk saakin bago ako tuluyang lumabas ng bahay.

Sunakay ako ng bus papuntang grocery.

It only took me 30 minutes to reach the store.

I entered the market and do the things that the shoppers normally do.

Una akong tumungo sa mga gulay at pagkatapos nun ay sa mga karne, sumunod naman ay sa mga prutas.

Naglalakad lamang ako habang tumitingin ng mga prutas na maari kong bilhin.

Nagstop ang sa apple section, nagtingin tingin ng mga fresh na apple at inilagay iyon sa cart.

" Luhan!?"

===========

Im really sorry for the delay and sa pabitin but hudahudahudat person!? Hmm. I really do want to update pero sobrang busy sa school, ang dami naming ginagawa, sinusumpa ko ang HUMSS!

Sorry sa short UD, im still sleepy but I'll update it soon.