I LOVE YOU, TILL MY LAST BREATH [Book 2 KNMKA]

50 (EPILOGUE 1.2)

AUTHOR

" Ahm, excuse me miss nagkamali ata kayo ng pagbibigyan" takang sabi ni Luhan nang bigyan siya ng box nung waitress.

" Ah, hindi sir. Sainyo po talaga pinapabigay yan"

Lalong nangunot ang noo ni Luhan.

" Sorry, hindi ko matatanggap to" 

Luhan tried to give the box back to the girl but the girl didn't accept it.

Ayaw niyang tanggapin dahil baka iba ang isipin ni Sehun.

" Sorry sir, pero pag di nyo kasi tinanggap yan matatanggal ako sa trabaho" natatakot na sabi nung babae pagkatapos ay tumakbo na ito paalis.

Currently, they are in a resort na pagma-may ari ng Park family. Sehun invited him on this trip though hindi nila kasama ang mga bata. It's just the two of them. Hindi nakasama ang dalawang bata dahil bigla itong nagkasakit pareho. 

Ayaw pa sana sumama ni Luhan dahil nag-aalala siya sa mga anak pero pinilit siya ni Baekhyun at Kyungsoo na sumama na. Sila na daw ang bahala sa mga bata at tatawagan na lang siya kung may di inaasahang mangyari man. Nagdadalawang isip man ay pumayag na rin si Luhan na sumama kay Sehun, sa isip isip niya ay chance niya na din to para lalong mapalapit kay Sehun and maybe tell him about his feelings.

Luhan sigh.

Kanina pa nag CR si Sehun at hindi pa din bumabalik hanggang ngayon, halos mauubos na niya yung pastang kinakain niya.

Napatingin ulit siya sa box na binigay nung babae. Contemplating on what whether to open it or throw it away.

The box doesn't seem that fancy, it's just a red box with two pink flowers on the edge.

Another 10 minutes has passed, Sehun is still no where to be seen. He tried calling Sehun pero hindi ito sumasagot. 

" Did he ditch me?" Luhan whisper to his self.

'gumaganti ba siya sa pang-iiwan ko sa kaniya?' Luhan thought.

aalis na sana siya nang lumapit ulit yung waitress sa kaniya.

" Ay sir, buksan nyo po yung box"

Napataas naman ang isang kilay ni Luhan.

" Sayo na lang yan kung gusto mo, uuwi na ko. Mukhang pinagtripan lang ako nung kasama ko" 

Bakas sa tono ng pananalita ni Luhan ang lungkot.

Nagulat si Luhan nang biglang lumuhod sa harap niya yung waitress.

" Sir parang awa niyo na, napag uutusan lang ako, matatanggalan ako ng trabaho. May kapatid po akong pinag-aaral sir parang awa niyo na" 

Luhan sigh and nodded.