Love Trip

Fall for me

Elize's POV

After one-year

Naglalakad ako ngayon.Hindi ko alam kung saan ako patutungo.Parang feel ko lang ang maglakad lakad.Parang mas nababawasan kasi yung sakit na nararamdaman ko ngayon.

Alam mo yung pakiramdam na gusto mo lang  makalimutan yung  sakit.
Ginawa ko na ang lahat ng pwedeng gawin.Sinubukan kong gawin ang mga bagay na hindi ko naman ginagawa.

Sinubukan kong mag ballet.At first ay nakakatawa lang dahil panay ang sablay ko.Panay subsob ako.Hahaha.may isang pagkakataon pa ngang muntikan ko ng mapilay yung kasama ko dahil naOut balance ako ehh..

Sinubukan ko ding maglaro ng bowling.Ginagawa ko lang namang libangin ang sarili ko at hanggang sa nagustuhan ko na din ang paglalaro ng bowling.Marami pa akong sinubukan and that was fun.

Balik na ulet sa present ^°^

Sa paglalakad ko ay natapilok ako bigla.

'Awtss..pwede bang magbakasyon muna ang sadness mode ko? Huhuhuz.Nasasaktan nanaman ako'

Biglang may huminto sa tapat ko at hindi ko siya naaninagan agad dahil sa sikat ng araw.Saka ko nalang nakilala ang nasa tapat ko dahil nagsasalita na siya ngayon.

"Tsk.Nadapa ka nanaman.Hindi ka naman kase nagiingat"sabi nito at umupo siya upang magtapat ang tangkad namin pero mas matangkad parin siya.

Tsk.Akala ko ba ay iiwasan mo na ako.Hindi ko rin maintindihan kung bakit napakabait mo naman but you've turned into someone that is indistinguishable.Ganyan ba ang epekto ng kakasayaw mo?

"Eh nadapa..sisihin mo yung paa ko,walang sariling mata para makakita at wala siyang sariling pagkukusa upang iwasan ang pagkatapilok ko"sambit ko

"Tsk.napakapilosopo mo,porket nasasaktan ka parin diyan"ngumisi pa siya

"Eh ikaw? Bigla ka nalang nagbago.Hindi na ikaw yung naging kaibigan kong gentle man.tssk pero kapag sa iba ay napakabait mo"amp

"Change is constant.I have nothing to do with it.Pain changes people"sambit nito

"Phew! Ewan ko sayo! Kung kailan kita kailangan saka ka lumalayo,oh di sige diyan kana . Iwan mo na din ako! Tabe!"sigaw ko sakanya at akmang tatayo na ako

CRRRRRRRRREEEEEAAAAK!

"OUCH!"hiyaw ko at napaupo uli ako.Omygolly nasprain ata ako

"It's better to ask help."deretso niyang sabi.Malamig ang pakikitungo niya saakin.Cold as Ice,Dry Ice

"Hmmpfft"

Nagulat ako ng bahagya niya itong imassage

"What were you doing? Did you attend your ballet lesson?"tanong niya at tumango naman ako.Nakikita ko sakanya na nagaalala siya

"I think mahihirapan ka sa paglalakad"nakakunot lang ang noo ko siyang tinitigan

At ng walang pakundangan ay binuhat niya ako.Bridal yung style.

"Ano kaba? Bat moko binubuhat.Ibaba mo na nga ako.I didn't give you my permission to carry me.I can walk okay? So please let me walk"sabi ko na halos utal na pero parang wala siyang naririnig.

"Wag ka ngang makulet.Nasprain ka oh..ginagawa ko ito para rin sayo.Mas maganda ng ganto kaysa maparalisa ka habang buhay"

"G-grabe"yun nalang ang nasabi ko

San naman kaya ako dadalhin ng lalaking ito.-.-

Sa pagbuhat niya saakin ay para lang siyang nagbubuhat ng magaan na bagahe.Habang naglalakad ay may ilang atensiyon ang naaagaw namin.Jusko buhatin ba naman ako ng lalaking ito.At hindi lang siya basta basta dahil sikat siya.OU SIKAT! Tss hindi kasi nagdisguise.-.-