Benden Sana

-11-

Hira ilk şoku atlatmış olacak ki bana yaklaştı ve eğilmeye başladı. Öpecek mi cidden? Valla mı? Kendimi geriye çektim. "Şaka yapmaya da gelmiyor sana polyanna torunu. Hadi eve!"

Hira bu dediğime de şaşırdı ama belli etmemeye çalıştı. Ne cesur kız! Normalde tokat atması ya da utanması gerekirdi! Neden bu tür senaryolar bize uymuyor acaba?

"Yarın gelecek misin bizimle?"

"Hayır. Birileri gibi doğuştan zengin değilim ve okumam gerek!"

Al işte. Tribi de yedik çok güzel. Şimdi nerede miyim? Yolculuk sona erdi ve Yiğit'in evine geldik. Yiğit ve yanındaki kızıl saçlı kızı görmemek için kör olmak gerekirdi herhalde. Çünkü Yiğit mavi göz ve siyah saçıyla, adını öğrenmediğim kız ise kırmızı saç ve yeşil gözüyle dikkati hemen üstüne çekiyordu. Uyumlu çift.

"Lan Yiğit nerdesin oğlum sen?" dedim.

"Abi acıktım ben ya." dedi Baran. Allah belanı vermesin Baran. Baran'ın dediği şey ile kız gülümsedi ve Baran kıza göz kırptı. Ne oluyor lan? Ben varken kız tavlamak ha?

Yağmur sevecen bir tavır ve her zamanki girişimciliğiyle kıza sarıldı. Bu kız Yiğit'in sevgilisi mi şimdi? Çok iyi parçaymış ha. Hira gibi. Hira mı? O nereden çıktı şimdi?

"Merhaba! Ben Yağmur. Bunlar da üçüzlerim, Baran Seçkin ve Yağız Seçkin." dedi Yağmur. Yağmur bunu der demez Baran ile aynı anda konuştuk. Kopyala yapıştır gibi.

"Biliyorum çok yakışıklıyım. Seçkin kanı sağ olsun."

Kızıl saç gülmeye başladı. Ah. Gülmek ne çok yakışıyor bu kıza. Ama Yiğit'in sevgilisiyse yalakalık yok oğlum! "Seçkin kanı?" dedi kız gülerek.İsmini öğreneydik iyiydi. İsmini ver ismini.

"Benim dedem de çok yakışıklıydı. Bunlardan çok yakışıklı. Aslında hala yakışıklı. Sonra babam da çok yakışıklıdır. İşte ondan biz Seçkin kanlılar, çok yakışıklı ve güzel oluyoruz." dedi Yağmur övünerek. Eh öyle ama ne yapalım? Vampir olan varsa kanımızı içebilir.

Kız daha çok gülerken Yiğit onun gülmesine gülüyordu. Cidden aşık mı lan bu? Ah aşk insanı aptallaştırır Yiğit. Herkes etmiş sen etme oğlum.

"Hey! Kapı önünde durmak yerine içeri geçsenize!" dedi Cemre. Yiğit onu kardeşi gibi görür. Güzel kardeşi. Cennete düştüm galiba! Bu adam her gün bunlarla. Bizde Baranla işte...

"Kızıl kafa hoşuma gitti." dedim.

"Acıktım." dedi Baran yeniden. Karşı cinse hiç ilgi duymaz mı biri ya? "Yiğit hiç değişmemiş." dedi Yağmur. Unuttun mu unutamadın mı, çok arafta kaldım.

"Baran lan. Hiç mi ilgini çekmedi şu fıstık? Sevgilin olsun artık be!" dedim.

"Abi açım. Sonra konuşalım mı?" dedi Baran geçiştirerek. Ah bu çocuk. Onun derdi bana dert oldu arkadaş!

İçeri girdik. Herkes tam oturacaktı ki... "Ya yemek yok mu burada? Açım ben aç!" dedi Baran. Ah rezillik... Oğlum dayak istiyorsun ha!

Cemre ve Yağmur, kızıl kafa ile birlikte mutfağa giderken, Yağmur Baran'ın kafasına bir tane geçirdi. "Daha on dakika önce karışık tost yedin. Hem de iki tane! Oha be Baran. O-H-A!" dedi. Öyle ama! Ayı lan bu. Beni bile yer yamyam.

Ah bugün uzun geçecek gibi... Bu arada kızıl kafanın adı Yazel'miş. Ne güzel isim. Anlamı ne ki? Tam o amda telefonum çaldı. Arayan kişinin ismi beni daha çok şaşırttı. Hira mı? Beni mi arıyor? Yavaşça odadan çıktım. "Polyanna torunu. Hayrola? Sen beni aramazdın!"