Benden Sana

-13-

Hira'dan...

Yavaşça merdivenlerden yukarı çıktım. Sanki biri tüm hayat enerjimi vakumlamış gibiydi. Yorgundum. Odamın kapısının kolunu tuttum ama bakışlarım karşı odanın kapısına gitti. Ve sonra kendimi o odayı açarken buldum. Kapıyı açar açmaz yüzüme yoğun bir hava çarptı.bBu Yağız'ın parfümünün kokusuydu. Ah ne kadar güzel, erkeksi ve o var gibi.

Yavaşça kapıyı kapatıp odada ilerledim. Bu oda daha önce hiç bu kadar çekici gelmemişti. Önceden boştu, bazen burada yatardım hatta. Ama şimdi... şimdi her yerde Yağız'ın eşyaları var. Dolabın kapağını kaydırdım. Bir sürü gömlek asılıydı. Hepsinin o koktuğuna eminim. Deterjan da kokabilir tabi. Bir süre daha kıyafetlere bakıp kendimi yatağa attım. Sağ tarafa yan yatıp sol taraftaki yastığı karşıma aldım.

"Hey. Neden abim gibi davranıyorsun? Ve özledim ne demek?!" Yastık tabi ki cevap vermedi. Bende yumruğumu geçirdim.

"Öpücükmüş hah. Hemde dudaktan!" Bir yumruk daha attım ve yastığı bacaklarımın arasına alıp sarıldım.

"Burası neden bu kadar huzur verici? İlginç bir havası var."

Yavaşça perdeye baka baka kendimi uykuya verdim. Uykunun huzurlu güzel kollarına. Yağız'ın kokusuyla... Sevdiğim adamın yastığıyla.

╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮

Yağız'dan...

Yiğitlere veda edip eve geldik. Aslında saat geç olduğu için gizlice bizim evde kalacaktım ama sonra vazgeçtim nedense. Işıkların kapalı olmasından herkesin uyuduğunu çıkardım ve anahtarımla kapıyı açtım. Eh yedek anahtarı iyi ki akıl ettim. Önce mutfağa gidip bir şişe suyu içtim. Nefessiz içtim hemde. Ne susamışım be! Sessizce yukarı çıkıp odama girdim ve girer girmez dondum. Yatağımda yastığıma sarılarak uyuyan Hira mı? Bana mı öyle geldi yoksa? Yok valla o.

Hira'nın yattığı tarafın karşısına geçip iyice baktım. Cidden uyuyor. Hemde benim yatağımda. Olabilecek en sessiz şekilde üstümü değiştirdim. Aslında soyundum dersem daha doğru olur. Sadece şortumla kaldım yani. Eh polyanna torunu cezayı haketti yani. Yavaşça yanına uzandım. Yüzünde garip bir huzur vardı.

"Çok mu rahat yatağım? Neden buradasın?"

Hiç duymadı bile. Nasıl böyle uyurlar bilmiyorum. Ben sinek sesine uyanan biriyim oysa. Hira'nın kollarındaki yastığı aldım ve yine hareketsiz uyudu. Ne kadar yavaş nefes alıyor böyle! Kirpikleri çok uzun ve şu kokusu. Misk miydi neydi? Çok güzel kokuyorsun kızım be. Neyse oğlum sende uyu bari. Kendi kendime bunu desem de Hira'yı izlemekten uyumam bir buçuk saati buldu.

Neden ki?

╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮

Duyduğum çığlık yataktan fırlamama neden oldu.  Bismillahirrahmenirrahim. Elhamdulillahi rabbil...

"Senin... senin burada ne işin var?"

Eh sorun şimdi anlaşıldı. Bakınız. Yatağımda yatan o, yatağımda yatıyorum diye suçlu olan ben. Bu nedir arkadaş? Anladık erkeklere güven yok, sevgi yokta bu kadar haksızlıkta olmuyor yani!

"Kendi yatağımda uyumam suç mu?"

Hira sanki çıplak göğsümü yeni görmüş gibi gözlerini irice açtı ve başka tarafa bakmaya çalıştı. "Benim burada ne işim var?"

"Onun cevabı sende sanırım."

"Peki sen niye... böylesin?"

Eliyle üstümü ve şortumu gösterdi. Omuz silktim. "Ben hep böyle uyurum polyanna torunu. Sana özel değil!"