Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Betül derin bir nefes alıp "Pekala ne yapacağını düşünmeliyiz" dedi ve arkadaşı Kadere doğru baktı. Bir aydır sürekli arkadaşına gerçeği söylemek isteyip söyleyemiyordu. Çünkü Fırata bir söz vermişti ve sözününü tutmamazlık yapmak istemiyordu. Ancak Kader'in bunu bilmeye hakkı vardı.
Birkaç hafta boyunca yoğun bir şekilde bu konuyu düşünmüş en sonunda arkadaşına söylemeye karar vermişti. Şimdi hem Kader hem Ayça hem de Fulya oldukça şaşkındı. Hiçbiri böyle bir sebep beklemiyordu. "Bence bu konuyu onunla direkt konuşmalıyım" dedi Kader kararlı bir şekilde.
Betül arkadaşını onayladı. Bu konuşarak çözülmesi gereken bir şeydi. Gökhan'ın düşündüğünden farklı biri çıkması ona karşı başta takındığı tavırdan utanmasına neden oluyordu. Sürekli Kader'i engellemeye çalışmıştı. "Bencede benim aklıma bile farklı bir fikir gelmiyor" dedi Ayça. Şok içinde olduğunu belli eden bir ifade takınmıştı.
Kader kabanını giyip çantasını eline aldı. "Ben Gökhan ile buluşmaya gidiyorum" diyen genç kadın arkadaşlarının yanından ayrıldı. Ayça, Kader'in gitmesiyle birlikte "Of Betül ya Gökhan ne iyi çocukmuş" diyerek somurtmaya başladı.
Batuhana onunla görüşmemesi için baskı yaptığı zamanlar olmuştu. Betül de arkadaşına hak verdi. Fulya da oldukça şaşırmıştı. "Gökhan abinin başından böyle bir olay geçtiğini bilmiyordum" dedi Fulya üzgün bir şekilde. Ayçanın evinde toplanan arkadaşlar normalde çay içmek için bir araya gelmişlerdi. Ancak Betül daha fazla dayanamayıp erken davranınca çay içemeyecek hale gelmişlerdi. Bugün haftasonuydu. Betül yoğun bir çalışma haftasından sonra dinlenecek fırsat bulabilmişti. Balayından hemen sonra işine devam etmişti. Hem çalışıp hem de evle uğraşmak zordu. Yine de Fırat ona yardımcı oluyordu. Bazen hala aynı evin içinde olduklarına inanamıyordu.
"O zaman Batuda geliyordur" dedi Ayça sıkıntılı bir iç çekti. Aklı Kaderde kalmıştı. Gökhan ile aralarının bozulmaması için dua ediyordu. Az sonra kapı zili çaldığında Fulya koşarak kapıyı açtı. Batuhan ve Fırat sohbet ederek eve girdiler.
"O maçtan yatarsın. Gel dediğim gibi oyna, Chelsea alır o maçı" diyen Batunun sesini duyan Ayça ve Betül ayağa kalktı. Betül, Fulyanın getirdiği kabanını ve atkısını giydi.
"Görüşürüz canım" diyen Ayça iki arkadaşına sarıldı. Ardından Fırata bakıp "Yemeğe de bekleriz" dedi.
"İnşallah başka bir sefere" diyen Fırat az önce çıkardığı ayakkabısını geri giydi. Betül'ün ve Fulya'nın yüzündeki donuk ifadeyi fark etmemesi için kör olması lazımdı. Yine de sesini çıkarmadı ve hayatındaki üç kadının ikisiyle birlikte apartmandan inmeye başladı.
Arabaya bindiklerinde Fulya başta alışkın bir şekilde ön koltuğa oturmaya karar vermişken son anda vazgeçip arka koltuğa geçti. Arabada da derin bir sessizlik hakimken Fırat en sonunda dayanamayıp "Neyiniz var sizin?" diye sordu.
