Chapter 33.

172 0 0
                                    

Kinaumagahan…

Ayen: KUYA! KUYA! KUYA!

Yan nanaman yung maingay na bibig ng kapatid ko…

Minsan pinapangarap ko mapipe na yun eh…

Dumapa ako ska ako nagtakip ng unan…

Hanggang sa may naramdaman akong may lumundag sa kama…

Ayen: Hoy Kuya, gising na!

Niyugyog nya ako…

Gab: Hmmmm.

Ayen: Gising na. Hoy.

Gab: Ayen.

Ayen: Alam ko pangalan ko. Gumising ka na dyan.

Sa sobrang inis ko…

Tinanggal ko yung unan na takip…

Gab: ANO BA YUN?!!!

Ayen: May bisita ka sa baba.

Gab: SINO?!

Ayen: Galit ka?

Pang-inis talaga tong batang to…

Gab: UMALIS KA NA NGA!

Ayen: Sige. Aalis na ako. Sabihin ko nalang kay ate Micah, balik sya mamaya.

Tumayo sya saka naglakad palabas ng kwarto…

Processing…

Buffering…

Loading….

*TING!*

Gab: Micah?!

Agad agad akong bumangon ska bumaba…

Ayen: HULI KA!

Bumungad lang sakin yung mahusay kong kapatid at dalawang ugok na halos mamatay kakatawa…

Drep: Taena. Pag MICAH, mabilis pa sa alas kwatro.

Ryan: Grabe pre, ganyan ka na talaga?

Ayen: Sabi sainyo eh, may tama yan kay Ate Micah!

Sa sobrang inis ko…

Nahilamos ko nalang sa mukha ko yung dalawang kamay ko…

Gab: Ahhhh! Grabeeeeeeeee!

Sabay akyat ko pabalik ng kwarto ko…

Habang tumatawa,, sumunod sila Andrep ska Ryan…

Humiga ulit ako…

Drep: Hoy. Bumangon ka na. Anong oras na oh?

Gab: Matutulog pa ako. Wag kayong magulo.

Ryan: Anong oras ka ba umuwi ha?

Gab: Alas tres.

Nagkumot ako…

Binuksan ni Andrep yung PC…

Habang si Ryan humiga sa tabi ko…

Natulog ako…

Nung maalimpungatan ako…

Nadinig kong nag-uusap sila pero di ako gumalaw…

Ryan: San kaya dinala ni Gab si Micah?

Drep: Baka sa park. Dba dun din sila galing dati?

Ryan: Gagi. Alas tres na nga sila umuwi eh. Hindi naman pwedeng abutin ng ganong oras dun.

Drep: Kung sa bagay. E di itanong nalang natin sakanya…

SERENDIPITY.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon